ขอเล่าเลยนะค่ะ อาจยาวไปนิดนึงแต่ช่วยรบกวนอ่านด้วย เรายอมรับว่าทั้งหมดมันเกิดจากความผิดของเราเอง ย้อนไปเมื่อ 2 ปีก่อนนะค่ะ เรามีเพื่อนคนหนึ่ง สนิทกันมาก(หลังจากได้รู้จักกันใหม่ๆ) พอผ่านไป2-3เดือน เราก็ทะเลาะกันอย่างรุนแรง ขอแจงเลยว่า ที่ทะเลาะกันนี้ เป็นเพราะเราผิดเองทั้งหมดค่ะ เราเชื่อว่าแบบนั้น เพราะต้องยอมรับเลยว่า เพื่อนคนนี้คือจุดเปลี่ยนของชีวิต เปลี่ยนเราไปเป็นคนอีกคน เำพราะก่อนหน้านี้เรางี่เง่า เอาแต่ใจ ใจร้อน มาก ย้ำว่ามาก เข้าขั้นนิสัยไม่ดีมากๆเลยค่ะ สิ่งที่เราทำกับเพื่อนคือ เช่น เค้าชอบดาราเกาหลีมาก แต่ตอนนั้นเรายังไม่รุ้จักเค้า เราก้บ่นทุกวันว่ามันบ้าบอ อะไรแบบนี้น่ะค่ะ (ซึ่งตอนนั้นเราไม่รู้จริงๆว่าเราทำร้ายจิตใจเค้า เราผิดเองตรงนี้ยอมรับเลย เพราะเรามองข้ามความรู้สึกเพื่อน เราทำลายความสุขของเพื่อน เราเข้าใจแล้วว่า ถ้าคุณมีสิ่งที่คุณชอบ คุณก็ไม่ชอบให้ใครมาด่าว่าของๆเรา) จากนั้นเพื่อนก็ถอยห่างออกไปจากเรามากขึ้นๆ จนเรารุ้สึกตัว เราจึงพยายามปรับตัว เราขอโทษอย่างจริงใจและหยุดนิสัยงี่เง่าทั้งหมดลง แต่มันคงสายไป เพราะเพื่อนหันหลับมาเอาคือเราด้วยวิธีต่างๆนาๆ เช่น นินทา ใส่ร้าย แกล้ง ที่ร้ายแรงสุดคือเค้าหาวิธีบีบเราออกจากกลุ่ม เรายอมถึงขั้นที่พูดได้เลยว่า เป็นเหมือนหมาที่เลียรองเท้าให้ แต่มันคงไม่ดีพอ (ถ้าคิดในแง่ร้ายคือ เราพร่ำขอโทษจนเหมือนเค้าสะใจแล้วยิ่งทำต่อไป) จนเราพูดขอโทษเขาครั้งสุดท้าย และออกจากกลุ่มมา นั่นคือจุดเปลี่ยนที่สุดของชีวิตเรา นับตั้งแต่วันที่เราพร่ำขอโทษเค้าจนวินาทีนี้ เราได้กลายเป็นคนใหม่ เรามองโลก มองคนอื่น ใส่ใจความรู้สึกคนอื่น เก็บอารมณ์ได้ แยกแยะได้ เราเย็นลงมาก เรายอมคนอื่น เราเงียบ เราดีขึ้นมาก จนบางครั้งเรามานั่งเสียใจ ว่าทำไมตอนเราเป้นเืพ่อนเค้า เราถึงได้ทำเรื่องแย่ๆแบบนั้นใส่ เราอยากเป็นคนดีเป็นเพื่อนที่ดีแบบนี้กับเค้าบ้าง ช่วงแรกๆเราทั้งทำสมาธิสวดมนต์ อุทิศส่วนบุญส่วนกุศล แต่ความโกรธเกลียดเค้าไม่เคยทุเลาลงเลย เราหยุดทุกการกระทำ หยุดทุกการพูดร้ายคิดร้าย
เราสาบานได้ เรามั่นใจว่าเราไม่เคยทำเลยนับตั้งแต่วันที่ขอโทษเค้าจากใจจริง แต่เค้าไม่เคยอโหสิกรรมให้เราเลย สิ่งที่เราอยากได้ในตอนนี้ ไม่ใช่การที่ให้เค้ากลับมาเป้นเืพื่อนเรา ไม่ใช่การอภัย เราต้องการแค่ให้เค้าดับไฟในใจเค้าลง ชาติหน้าเราจะได้ไม่ต้องมาพบเจอมาผูกพันกันอีก เราคิดส่าเราชดใช้ให้คุณมากพอแล้ว แต่ถ้าจิตคุณยังโกรธยังเกลียด มันก็ดึงจะนำพาเราให้ไปพบเจอกันอีก ขอแค่คุณหยุด เราขอร้องแค่นี้ ทำไมจิตคุณถึงจงเกลียดจงชังเรานัก ตอนแรกเรามองว่าสิ่งที่เราทำมันผิดมาก แต่คุณรุ้ไหม สิ่งที่เราชดใช้คืนให้คุณมันมากมายยิ่งกว่า สิ่งที่คุณทำกับเรามันก็มากมายเกินพอแล้ว เราอโหสิให้คุณ แต่ถ้าคุณยังเป็นแบบนี้ เราจะพ้นจากบ่วงเวรกรรมได้ยังไง เราจะต้องพบต้องเจอกันอีก เพราะใจคุณ จิตคุณ มันนำพาเรามาชดใช้เวรกรรมกันไปไม่จบสิ้น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เพื่อนคุณเล่นพันธิป เรารู้ เรายินดีจะให้เห็น
-เราสาบานได้ ว่าเราไม่เคยพูดร้าย คิดร้าย นินทาคุณลับหลัง แม้แต่คำเดียวตั้งแต่วันที่เราขอโทษคุณและพูดว่าเรายอมทุกอย่าง
-2ปีแล้วที่เราไม่เคยนอนหลับได้อย่างสนิทใจ เราพยายามไม่สนใจ แต่มันเป็นตราบาปที่หลอกหลอนเรา
-เราควรต้องทำยังไงดี
-คุณคือเพื่อนที่ดี คุณไม่ได้เลวร้ายเลย เราผิดเองที่หันด้านร้ายใส่คุณ ไม่แปลกที่คุณจะหันมันกลับมา เราเข้าใจ
-ถ้าคุณได้อ่าน เรามีสองอย่างที่อยากบอกคุณ คือ เราขอโทษ และ คุณคือคนที่เปลี่ยนเรา ขอบคุณ
ขอแท็กห้องศาสนาด้วยนะค่ะ พูดถึงบาป บุญ ค่ะ
ทำยังไง ให้เขาอโหสิกรรมให้เรา
เราสาบานได้ เรามั่นใจว่าเราไม่เคยทำเลยนับตั้งแต่วันที่ขอโทษเค้าจากใจจริง แต่เค้าไม่เคยอโหสิกรรมให้เราเลย สิ่งที่เราอยากได้ในตอนนี้ ไม่ใช่การที่ให้เค้ากลับมาเป้นเืพื่อนเรา ไม่ใช่การอภัย เราต้องการแค่ให้เค้าดับไฟในใจเค้าลง ชาติหน้าเราจะได้ไม่ต้องมาพบเจอมาผูกพันกันอีก เราคิดส่าเราชดใช้ให้คุณมากพอแล้ว แต่ถ้าจิตคุณยังโกรธยังเกลียด มันก็ดึงจะนำพาเราให้ไปพบเจอกันอีก ขอแค่คุณหยุด เราขอร้องแค่นี้ ทำไมจิตคุณถึงจงเกลียดจงชังเรานัก ตอนแรกเรามองว่าสิ่งที่เราทำมันผิดมาก แต่คุณรุ้ไหม สิ่งที่เราชดใช้คืนให้คุณมันมากมายยิ่งกว่า สิ่งที่คุณทำกับเรามันก็มากมายเกินพอแล้ว เราอโหสิให้คุณ แต่ถ้าคุณยังเป็นแบบนี้ เราจะพ้นจากบ่วงเวรกรรมได้ยังไง เราจะต้องพบต้องเจอกันอีก เพราะใจคุณ จิตคุณ มันนำพาเรามาชดใช้เวรกรรมกันไปไม่จบสิ้น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ขอแท็กห้องศาสนาด้วยนะค่ะ พูดถึงบาป บุญ ค่ะ