เสียงโทรศัพท์จากอดีตสมาชิกพันทิปที่ห่างหายไปนานแสนนาน ...... จากเจ้าของร้าน Internet หวลไประเหเร่ร่อนรับจ้างร้องเพลง
ขณะที่เธอรอขึ้นรถบัสจากจังหวัดระนอง จะบินไปรับงานร้องเพลงที่จังหวัดภูเก็ต ....... ครวญให้ฟังด้วยความว้าเหว่ ผิดหวัง ซ้ำซาก ว่า
เธอมาร้องเพลงที่จังหวัดระนอง พบแมวตัวหนึ่งในบริเวณบ้านเช่าของเธอ เธอเอามันมาเลี้ยง มันกำลังตั้งท้อง เธอให้อาหาร
และให้นอนบนเตียง เจ้าเหมียวกับเธออยู่ด้วยกันด้วยความรัก นอนหลับอยู่ปลายเท้ายเธอบนเตียงทุกวัน
แต่แล้วด้วยงานเธอต้องเดินทางไปร้องเพลงที่อื่น ๆ ทิ้งเจ้าเหมียวเอาไว้ เธอบอกว่าเรื่องนี้ไม่รู้จะคุยกับใคร......มีแต่ลุงที่จะรับฟังได้
เธอหาบ้านให้แมวยังไม่ได้ทั้งที่โพสต์ไว้ในอินเตอร์เนทแล้ว เธอไม่มีรถยนต์ส่วนตัว ถ้ามีรถเธอจะหอบหิ้วเอาไปด้วย เธอรักแมว ชอบแมว
ชอบดูลูกแมวแรกเกิด ............ เธอโทรศัพท์สะอื้นที่ต้องทิ้งแมวที่เธอรักเอาไว้ จนเธอบอกว่าเป็นที่สังเกตุของผุ้โดยสารคนอื่น ๆ
สุดท้ายเธอก็พูดว่า.......ตอนเธอนอนตาย......เธออยากมีแมวมารายล้อมรอบข้างกายเธอ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ๆ ก็คงจะมีแต่แม่ แม่ที่รักเธอ
เอาตุ๊กตามามาวางไว้ให้