ยาวหน่อยนะคะ คือเราแต่งงานแล้วค่ะ พอแต่งก็ย้ายมาอยู่บ้านสามีซึ่งก็มีคุณแม่สามีอยู่ด้วย
เมื่อวานสามีเพิ่งมาเล่าให้ฟังค่ะ ว่าแม่เค้าบ่นเรื่องเราให้เขาฟังตลอดเวลาที่เราไม่อยู่
ว่าเราไม่ค่อยช่วยทำงานบ้าน วางของในห้องนอนไม่เรียบร้อย อะไรแบบนี้ค่ะ

เราก็เลยช็อกน่ะค่ะ เรายอมรับนะคะว่าเราเป็นคนไม่ชอบทำงานบ้านเลยค่ะ เพราะก่อนแต่งที่บ้านมีคนทำงานบ้านให้
ก็เลยไม่ค่อยช่างเก็บช่างทำเท่าไหร่ค่ะ เสื้อผ้าทุกวันนี้ยังส่งไปให้ที่บ้านตัวเองซักอยู่เลยค่ะ
หน้าที่ในบ้านตอนนี้แค่ล้างจาน ล้างห้องน้ำ (อาทิตย์ละครั้ง)ล้างขวดนมแล้วก็ดูแลของเกี่ยวกับลูกเท่านั้น
หน้าที่กวาดถูให้สามีทำ ซึ่งเขาก็ไม่เคยแตะต้องงานบ้านมาก่อนเหมือนกัน เค้าก็ทำบ้างไม่ทำบ้าง มันก็เลยไม่ค่อยเรียบร้อย
อีกอย่างหนึ่งคือเราเป็นคนเครื่องสำอางเยอะมาก โต๊ะเครื่องแป้งนี่ของเป็นล้านเลยค่ะ มองไปมันก็ดูไม่เรียบร้อยจริงๆ
** ไม่ถึงขนาดเลอะเทอะสกปรกเป็นห้องลำยองนะคะ  **

เราไม่อยากให้สามีกับคุณแม่สามีไม่สบายใจ (ไม่อยากกลายเป็นลำยองกับยายปั้น) แต่ก็ไม่รู้จะเปลี่ยนตัวเองยังไงให้เป็น "แม่บ้านแม่เรือน"
หนึ่งคือไม่เคยทำมาก่อนเลยทั้งชีวิต สองคือเราเวลาน้อยน่ะค่ะ ทำงานข้างนอก ออกแต่เช้า กลับมืดแถมยังมีลูกอ่อนอีก
แค่นี้ก็หลับๆตื่นๆดูลูกทั้งคืน คืนนึงได้นอนรวมกันไม่ถึงห้าชั่วโมงอยู่แล้ว จะลดเวลานอนลงอีกเพื่อทำงานบ้านเพิ่มก็ไม่ไหวแน่

ตอนนี้สามีเขาเริ่มคิดเรื่องย้ายออกไปอยู่กันสองคนแล้วจ้างแม่บ้านมาทำ เพราะเขาขี้เกียจฟังแม่บ่น แต่เราไม่อยากทำแบบนั้นเพราะมันเพิ่มภาระค่าใช้จ่ายและอีกอย่างคืออยากให้ลูกโตมาในครอบครัวใหญ่หน่อยน่าจะดีกว่าโตมากับแค่พ่อแม่แล้วก็พี่เลี้ยงน่ะค่ะ

เพื่อนๆมีใครมีปัญหาแบบเราไหมคะ ควรจะแก้ไขยังไงดี หรือใครมีเทคนิกจัดสรรเวลายังไงรบกวนช่วยแนะนำด้วยค่ะ