ถ้าบอกว่า Thor บทหลวมลิเกเฮฮา
อันนี้เป็นกลิ่นอายของเค้ามาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว เราไม่มองว่าเป็นข้อเสียนะ (มันไม่แน่นเท่า Iron Man มาแต่แรกแล้ว)

แต่หนังมันมี "หัวใจ"

และ.....Thor 2 ดึงหัวใจสำคัญของหนังของตนออกมาเล่นได้อย่างถูกจุด ถูกจังหวะ...

โดยเฉพาะการกลับมาไฮไลต์ความสัมพันธ์ของสองพี่น้องออกมาเล่นต่อได้อย่างน่าประทับใจมากๆๆๆ
หลังจากความแตกแยกเลอะเทะ
ใน The Avengers
ก็กลับเข้าโหมดสายใยพี่น้อง Thor/ Loki ได้อย่างสวยงาม...
ภาคแรกว่าเจ็บปวดแล้ว ภาคนี้รู้สึกสามารถสัมผัสถึงความ "เจ็บปวด" ของเจ้าเทพเกรียนหัวใจสลายหลงทางในจักรวาลของโลกิ
ได้เต็มเม็ดเต็มหน่วยอีกครั้ง แม้จะฮา แต่ดราม่าที่มีในเรื่องนั้นนับว่าอยู่ในระดับเฟิร์สคลาส


การไฮไลต์ป้ายปากกาไปที่ "ไฮม์ดัล นายทวาร สุดเท่ห์"  ไม่ไปทุ่มน้ำหนักที่บรรดาเพื่อนๆของ Thor (ซึ่งไม่ได้มีเสน่ห์นัยยะอะไรกับเรื่องมากแถมขำแกนๆเสียมาก) เยอะแยะเหมือนภาคแรก ตรงนี้เราก็ชอบมาก
แฟนๆธอร์คงไม่ปฏิเสธว่า ไฮม์ดัล คือ เสน่ห์ของ Thor และ Asgard ทำให้ ธอร์ ภาคนี้สวยงาม มีพลัง ขลัง มลังเมลือง
อลังการขึ้นมาอีกระดับ


ตัวร้าย Malekith : the dark elf เป็นอีกตัวร้าย...ที่ Marvel ออกแบบได้อย่างไม่พลาด...ทำให้ Thor แม้จะฮาแตกแต่ก็ยังคุมโทนของคำว่า the dark world เอาไว้ได้ เพราะไม่ว่าจะโก๊ะกังถังแตกยังไงพอตัวร้ายโผล่ มันขนลุกทันที... ใครจะฮาแต่ มาเลคิธ บอกกรูไม่ฮาเว้ยยยย


เหล่านี้ส่วนตัวเรามองว่าเป็นจุดที่ทำให้ Thor ครั้งนี้ยังเรียกว่า "ผ่านฉลุย"