พี่อ้อยเป็นคนที่รักแมวมากๆ แต่วันหนึ่งพวกเราไปสวดศพคุณพ่อของเพื่อนร่วมงานที่วัดเสมียนนารีเมื่อต้นสัปดาห์ที่ผ่านมา ระหว่างร่วมงานก็เห็นเจ้าหมาตัวหนึ่งร่างกายทรุดโทรมแผลเต็มตัวและขาข้างซ้ายด้านหลังขาดตั้งแต่ข้อเท้ามีเลือดไหลออกอยู่ตลอดเวลา พระบอกว่ามันโดนรถทับเจ็บหนักไม่มีใครพาไปรักษา เราก็ได้แต่สงสารมัน เมื่อกลับจากวัดแล้วก็ดูเหมือนพวกเราจะลืมๆ กันไป แต่พีอ้อยไม่ลืม เมื่อวานแกก็เลยมาบอกพวกเราว่าช่วยไปตามหาหมาตัวนั้นให้หน่อยที่วัดเสมียนนารีแล้วพาเจ้าหมาโชคร้ายไปหาหมอให้หน่อยพร้อมกับให้เงินมาหนึ่งหมื่นบาท พวกน้องๆ มีตือ ฮันนี่ และเพชรก็กันวัดเสมียนนารี ก็ไปเจอเจ้าหลงหมาไทยพันธุ์ทางผอมโซ พระท่าบอกโชคดีของไอ้หลงมันแล้ว หลังจากนั้นพวกน้องก็พามันไป รพ.สัตว์ที่ ม.เกษตรที่อยู่ใกล้ๆ หมอก็จับตรวจจัดการเจ้าหลง ขาที่เป็แผลจนขาดหมอบอกว่าคงต้องตัดเพราะเนื้อตายเจ้าหลงไม่รู้สึกแล้ว ตรวจเลือดก็เกล็ดเลือดต่ำ เม็ดโลหิตขาวมากผิดปกติต้อง Admit แต่ที่ รพ ค้างคืนไม่ได้ต้องเอาไปไว้คลีนิค

ปกติพี่อ้อยแกเป็นทาสแมวเหมียว แต่แกรักสัตว์เห็นเจ้าหลงซึ่งเป็นหมาย่ำแย่ขนาดนั้นก็สงสาร ยอมจ่ายเงินมากมายเพื่อให้มันหาย แกบอกว่าให้หมอดูแลมันจนกว่าจะหายแกจ่ายค่ารักษาได้ไม่ต้องกลัว หายแล้วค่อยกลับวัดเพราะคงเอามาเลี้ยงไม่ได้บ้านแกมีแต่แมวเต็มไปหมด ปลื้มพี่อ้อย คุณอุษา กระจกรูป ผอ. ฝ่ายทรัพยากรบุคคลของ Magnecomp มากๆ ครับ