หลังไมค์มาถามกันหลายคนว่าไม่ทำสปอยล์แล้วเหรอ?

ยังครับยัง แค่เดือนที่แล้วมันยุ่งๆ + เนื้อเรื่องมันไม่ค่อยน่าติดตามเอาซะเลย

ก็เลยกะรวบยอดทำทีเดียว 3 ตอนไปเลย อิ อิ

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

ต่อจากตอนที่แล้ว

-โทวตะกับคุโรวมารุได้ยินจินเบย์บอกว่าเป็นผู้นำของแก๊งค์ UQ ก็เลยรู้สึกว่าผิดจากที่คาดเอาไว้(น่าจะดูเกรงขามกว่านี้) ซึ่งจินเบย์ก็พอจะเดาความคิดของทั้งคู่ได้เหมือนกัน

-จินเบย์เห็นว่าทั้งคู่ถูกทิ้งลงมาเพื่อนทำการทดสอบเข้าแก๊งค์ ก็เลยไม่รอช้าบอกว่า"มาเริ่มกันเลยละกัน" พร้อมทั้งแผ่ออร่าออกมาจากตัว จนทั้งโทวตะและคุโรวมารุรู้สึกได้ถึงความอันตรายจากตัวจินเบย์


เท่เว่อร์ >_<


-แต่พอจินเบย์ลุกขึ้นมาก็ล้มหน้าคว่ำลงกับพื้นทันที แล้วก็แก้ตัวว่า"นั่งอยู่กับที่มาครึ่งปี ขาเลยไม่มีแรง"

-จินเบย์ถามพวกโทวตะว่ามีอะไรให้กินบ้างมั้ย เพราตนเองไมได้กินอะไรแบบเต็มอิ่มมา 2 ปีแล้ว... โทวตะพอได้ยินจินเบย์บอกว่าอยู่ตรงนี้มา 2 ปีก็ตกใจยกใหญ่


-จินเบย์บอกว่าตนเองถูกยูกิฮิเมะโยนทิ้งลงมาที่นี่เพราะดันไปแย่งกินสาเกกับไก่ย่างของยูกิฮิเมะจนเกลี้ยง

จินเบย์ : ตอนแรกฉันก็คิดว่าคงจะแค่ล้อเล่น แต่ไปๆมาๆก็ผ่านไป 2 ปีล่ะ

โทวตะ/คุโรวมารุ : (เริ่มจะมีความรู้สึกว่าลุงคนนี้ไม่ค่อยจะได้เรื่องเท่าไหร่เลย)

-จินเบย์ชวนพวกโทวตะให้มากินปลาที่เพิ่งตกสดได้กับแตงกวาทะเลที่เหมือนจะขยับได้ด้วยกัน แต่ทั้งคู่ก็ปฏิเสธทันที

-คุโรวมารุบอกโทวตะว่าจินเบย์ท่าทางจะไม่ธรรมดา ซึ่งโทวตะก็เห็นด้วยและพร้อมจะระวังตัวเอาไว้แล้ว

-โทวตะตะโกนบอกจินเบย์ว่าไม่ได้พกอะไรมากินทั้งนั้น และตั้งท่าเตรียมลงมือจะใช้กำลังเพื่อให้จินเบย์บอกวิธีออกไปให้กับพวกตน

แต่ทันใดนั้นเองชายเสื้อด้านหลังของคุโรวมารุก็ถูกเปิดขึ้นมา


-คุโรวมารุ้องเสียงประหลาดออกมาจนโทวตะต้องหันกลับไปดู

-จินเบย์โชว์ของกินที่อยู่บนมือให้ดู ทำเอาคุโรวมารุตกใจเพราะว่ามันคือของกินที่ตนเองเก็บเอาไว้ที่หลังกางเกง

-โทวตะก็ตกใจเหมือนกัน แต่ก็ไม่วายบ่นใส่กินเบย์ว่าแย่งของกินจากเด็กไปนี่ไม่เท่เลย จินเบย์ก็เลยขอโทษแล้วก็บอกว่าจะเลี้ยงแตงกวาทะเลให้เป็นการชดเชยละกัน แต่โทวตะก็บอกว่าไม่เอาเหมือนเดิม

-จินเบย์ทำท่าจะเดินจากไป แต่ก็หันมาเตือนพวกโทวตะให้รีบขึ้นมาจากบริเวณที่ยืนอยู่จะดีกว่า


เพราะว่าพวกโทวตะมีสิทธิ์ที่จะโดนเขมือบเอาได้ (มีสัตว์ประหลาดโผล่ออกมาจากข้างหลังพวกโทวตะ)

-โทวตะพอหันไปเห็นสัตว์ประหลาดโผล่มาก็พยายามจะยื่นมือไปจับดูว่าใช่ของจริงรึเปล่า... คุโรวมารุที่สังเกตเห็นถึงความอันตรายก็รีบกระชากตัวโทวตะให้พ้นมาจากตรงนั้น


-โทวตะขอบคุณคุโรวมารุที่ช่วยให้ตนรอดจากการถูกเขมือบ แต่ก็ต้องเสียแขนซ้ายไป

-แล้วทั้งคู่ก็วิ่งหนีกันต่อ


-พอทั้งคู่หนีรอดมาได้ก็เดินหาทางออกกันต่อ แต่พอผ่านไป 2 ชั่วโมงก็เหมือนไม่ค่อยจะคืบหน้าเท่าไหร่

-ทั้งคู่คุยเรื่อง"ลมปราณ"กัน... โทวตะบอกไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่คุโรวมารุก็บอกว่าโทวตะเคยใช้ออกมาแล้วแต่คงไม่รู้ตัว

-คุโรวมารุบอกว่าให้โทวตะเห็นกับตาตัวเองน่าจะเข้าใจได้ง่ายกว่าอธิบายด้วยคำพูด ก็เลยทั้งท่าเตรียมที่จะแสดงให้โทวตะดู


-คุโรวมารุให้เพลงดาบชินเมริวปล่อยท่าปราณออกมาให้พุ่งไปข้างหน้า จากนั้นก็นับเวลา 5วิฯ แล้วก็กะระยะว่าประมาณ 1.7 กิโลเมตร

-โทวตะเริ่มเหนื่อยเพราะไม่รู้ว่าที่ใต้ดินแห่งนี้จะใหญ่ไปไหน คุโรวมารุบอกว่าถ้ากะทิศทางไม่ผิดตอนนี้พวกตนน่าจะอยู่ใต้เมืองหลวงพอดี

-คุโรวมารุถามโทวตะเรื่องแขนที่ขาดไป โทวตะก็บอกว่ายังไม่เริ่มงอกขึ้นมาเลยแต่เลือดหยุดไหลแล้ว

ทั้งคู่เดินหาทางออกกันต่ออีก 2 ชั่วโมงก็มาเจอกับน้ำตกแห่งหนึ่ง แล้วก็เห็นว่ามีตัวอะไรยาวๆกำลังว่ายอยู่ด้วย ทั้งคู่ก็เลยแกล้งทำเป็นไม่สนใจแล้วเดินหาทางออกกันต่อ


-ผ่านไปอีก 2 ชั่วโมงก็เจอกับแมงมุมยักษ์จนต้องหลบ

-ผ่านไปอีก 1 วันทั้งคู่ก็เริ่มท้อเพราะไม่มีแววว่าจะเจอทางออกเลย+หิวด้วย

-โทวตะรู้สึกเจ็บแขน จนคุโรวมารุสังเกตได้... ซึ่งโทวตะก็บอกว่าไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกันเพราะขนาดแขนขาดไปแล้วแต่ตนเองยังรู้สึกเหมือนจะแหยะๆบริเวณแขนซ้ายอยู่เลย

-พอพูดจบ จินเบย์ก็โผล่มาพอดีแล้วก็บอกว่าถ้าไม่ทำอะไรซักอย่างกับแขนที่โดนกินไป มันจะไม่งอกกลับมาประมาณ 30 ปีได้


-โทวตะเห็นจินเบย์โผล่ออกมาก็ขอด่าก่อนซักชุด แต่ก็เปลี่ยนท่าทีเป็นขอให้บอกทางออก + ขออะไรกินด้วย

-จินเบย์อธิบายให้พวกโทวตะฟังว่าถ้าเจอแมงมุมยักษ์กัดเข้าไปจะขยับไม่ได้ไป 1 เดือน และถ้าเจอสัตว์ประหลาดตรงน้ำตกเขมือบเข้าไปกว่ามันจะคายออกมาก็ต้องรอ 3 ปี และถ้าเจอเขมือบไป 3 ครั้งก็ 9 ปี พวกโทวตะก็จะไม่ผ่านการทดสอบเข้าแก๊งค์ แต่โทวตะก็บอกว่าแค่ต้องรอแขนงอกใหม่อีก 30 ปีมันก็เหมือนไม่ผ่านกลายๆแล้ว

-โทวตะเริ่มคิดถึงสภาพพวกเพื่อนๆหลังจากผ่านไป 30 ปี (อายุ 44 ปีกันหมด)


-โทวตะบอกว่าไม่มีเวลามาติดแหง่กอยู่ที่นี่หรอก ตนเองจะต้องออกให้ได้ภายใน 1 อาทิตย์-จินเบย์ได้ยินโทวตะพูดแบบนั้นก็บอกว่าโชคดีละกัน และกำลังจะเดินจากไป แต่โทวตะก็เข้ามาหยุดเอาไว้ก่อนแล้วขอให้ช่วยใบ้เกี่ยวกับวิธีออกไปให้หน่อย

-จินเบย์บอกโทวตะว่า"ไม่มีทางออกหรอก" พร้อมกับโทวตะที่ล้มลงไปกับพื้น


-โทวตะพอลุกขึ้นมาได้ก็สังเกตเห็นว่าแขนขวาของตนถูกฉีกออกไปอีกข้างไปอยู่ในมือของจินเบย์ซะแล้ว

-โทวตะกำลังจะวิ่งเข้าไปเอาแขนคืน แต่จินเบย์บอกให้รอแป๊บ


-จินเบย์บอกว่าพวกเป็นอมตะมีหลายประเภท และโทวตะซึ่งเป็นแบบเดียวกับยูกิฮิเมะคือประเภทที่แข็งแกร่งที่สุด แต่ยังไงซะมันก็ยังมีจุดอ่อนอยู่

-จินเบย์อธิบายถึงคุโรวมารุที่เป็นประเภทถูกดัดแปลงร่างกายว่า"ถ้าแขนถูกตัดออกไป ร่างกายจะรับรู้ว่าแขนหายไปแล้ว ก็จะทำการงอกขึ้นมาให้ใหม่ทันที" แต่กรณีของโทวตะ"ถึงแขนจะถูกตัดออกไปก็ยังเหมือนกับมีการเชื่อมต่อกับร่างกายอยู่ ร่างกายก็จะยังไม่ทำการงอกแขนขึ้นมาใหม่จนกว่าแขนที่ถูกตัดจะถูกย่อยสลายหายไป"


-จินเบย์บอกว่าสัตว์ประหลาดพวกนั้นต้องใช้เวลาย่อยแขนของโทวตะประมาณ 30 ปี เพราะงั้นแขนของโทวตะก็จะไม่งอกคืนมาให้ประมาณ 30 ปีเช่นกัน (จินเบย์เกริ่นถึงโลกเวทมนตร์ แต่โทวตะเหมือนจะไม่รู้เรื่องการมีอยู่ของโลกเวทมนตร์นี้)

-จินเบย์โยนแขนที่ฉีกออกมาคืนให้โทวตะ แล้วก็อธิบายต่อว่า"ถ้าเอาแขนไปถ่วงไว้ใต้ทะเล แขนก็จะไม่มีวันงอกขึ้นมาอีกเลยจนกว่าจะไปกู้คืนมาได้" หรือไม่ก็"ถ้าตัดหัวแล้วเอาไปถ่วงไว้ใต้ทะเล โทวตะก็จะมีชีวิตอยู่เหลือแต่หัวไปแบบนั้นแหละ"

-จินเบย์แซวโทวตะว่า"เริ่มรู้ว่าคิดผิดรึยังที่มั่นใจร่างกายที่เป็นอมตะเกินไป" โทวตะโต้ว่าไม่ได้มั่นใจซักหน่อย" แต่ก็ถูกจินเบย์แขวะว่าที่ถูกเชมือบแขนซ้ายเข้าไปนั่นแหละ พิสูจน์ได้อย่างดีกว่าโทวตะคิดว่าถึงถูกกินเข้าไปก็ไม่เป็นไร ทำเอาโทวตะเถียงกลับไม่ออก


-โทวตะเลยเข้าใจแล้วว่าถ้าไม่จัดการกับสัตว์ประหลาดพวกนั้นก็คงจะเอาแขนคืนมาไม่ได้ แถมยังไม่รู้ว่าแขนของโทวตะอยู่ที่ตัวไหนด้วย

-จินเบย์ก็เลยบอกว่าคงต้องจัดการพวกนั้นให้หมดถึงจะได้แขนคืน ภายใน 1 อาทิตย์(แซวที่โทวตะบอกว่าจะออกไปให้ได้ใน 1 อาทิตย์)

-จินเบย์เสริมอีกว่าถ้ายังจัดการพวกนั้นไม่ได้ โทวตะก็คงไม่มีวันผ่านการทดสอบหรอก

จินเบย์ : จะลองดูมั้ยพวกเด็กๆ

โทวตะ : ลุยอยู่แล้ว!

จบตอน