ทริปนี้เป็นการไปแบคแพ็คครั้งแรกของเราไปเองลุยเองเลย โดยมีเพื่อนร่วมเดินทางอีกหนึ่งคน จุดเริ่มต้นคือเราอยากลองไปเที่ยวเองดูบ้าง อยากได้ประสบการณ์ใหม่ๆ รวมถึงการที่เราได้มาเรียนที่มหาลัยที่อยู่แถบอีสาน การเดินทางไปประเทศเพื่อนบ้านอย่างลาวเลยน่าสนใจ พอคุยกับเพื่อน เพื่อนก็โอเค ก็เลยเกิดทริปนี้ขึ้น

สิ่งที่เราคิดว่าจำเป็นในการเดินทางครั้งนี้นะ
-กระเป๋าตังค์ และตังค์
-แมสกันฝุ่น อันนี้เราว่าสำคัญมากเพราะที่ลาวถนนจะเป็นลูกรัง ฝุ่นเยอะมาก นั่งรถโดยสารที่นั้นหัวแดงฟูเลยจ้า
-ครีมกันแดด เราว่าที่นี่แดดค่อนข้างแรง
-แชมพู ควรสระผมทุกวันเพราะหัวจะเต็มไปด้วยฝุ่น ใครไม่อยากแบกไปก็ไปซื้อเอาข้างหน้าก็ได้หรือจะแบกไปก็ดีเพราะที่พักส่วนมากจะไม่มีให้ ถ้าไม่ได้พักแพงๆนะ

แนะนำเพิ่มเติม : เราว่าถ้าใครจะไปแบบไปเอง ไม่ควรเอาของไปเยอะ เพราะมันจะเหนื่อยมาก อย่างเราเอากล้องไปด้วย คือมันได้ถ่ายภาพสวยๆก็จริง แต่ก็ต้องดูแลมากๆด้วย กล้องพกแบบตัวเล็กๆ หรือกล้องโทรศัพท์แค่นี้เราว่าก็โอเคแล้ว

++++++++++เรามาเริ่มเดินทางกันดีกว่า++++++++++

การเดินทางวันแรก เราเริ่มจากมหาสารคาม(เราเรียนอยู่ที่นี่ ช่วงศุกร์ เสาร์ อาทิตย์นี้ว่างพอดีเลยได้เที่ยว) ก็เริ่มจากขึ้นรถที่บขส.สารคาม เรานั่งรถป.2ไปลงอุบล รถของบริษัทสงวนชัย 143 บาท เวลา 17:30 น. จริงๆมีรถตู้ด้วยมีสามรอบ 10, 16:30 อีกรอบจำไม่ได้ มีหลายบริษัท แต่กว่าจะเลิกเรียนก็สี่โมงแล้ว และคือเราไม่อยากถึงดึกเลยต้องรีบมาให้ทันห้าโมงครึ่ง (เราถึงบขส.อุบล 20:40 น.) จากนั้นก็เราก็นั่งแท็กซี่มาที่ตลาดโต้รุ่งทุ่งศรีเมือง 54 บาท (ที่นี่แท็กซี่กดมิเตอร์แบบกทม.) เพื่อหาของกินและที่พัก เราก็เดินหาโรงแรม จนได้โรงแรมอุบลโฮเต็ล ตรงข้ามโต้รุ่งเลย คืนละ 500 บาทรวมอาหารเช้า และเจอว่ามีอีกที่อยู่ตรงข้ามตลาดใหญ่ แต่ต้องเข้าซอย(ซอยถนนคนเดิน) ซึ่งราคาถูกกว่าและดูน่าอยู่กว่า จากนั้นเราก็กินข้าวเย็นที่ตลาดโต้รุ่งทุ่งศรีเมือง ร้านส่วนมากจะปิดสี่ทุ่มไม่ได้เปิดโต้รุ่งเหมือนชื่อนะ ของกินเยอะ แต่ก็จะซ้ำๆกัน มีอาหารทั่วๆไป เช่น อาหารตามสั่ง บะหมี่ ก๋วยเตี๋ยว ขนมหวาน น้ำผลไม้ปั่น หมูปิ้ง หมูสเต๊ะ ขาหมู หมูแดง หมูกรอบ ผัดไทย หอยทอด ซูชิ อาหารเวียดนาม โรตี ผลไม้ เป็นต้น ราคาก็ธรรมดานะไม่แพงไม่ถูก พอกินข้าวเสร็จเราก็ไปเดินดูรอบๆ ก็ไม่มีอะไรมากเพราะไม่ใช่ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ ที่จะมีถนนคนเดิน จากนั้นเราก็เข้านอน

วันที่สอง เราตื่นแต่เช้าไปตลาดใหญ่ริมแม่น้ำมูล มีของขายเยอะแยะ เช่น พวกของสด ของแห้ง ดอกไม้ อาหารเช้า ที่ตลาดมันติดแม่น้ำอากาศดีมาก ลมเย็นสบาย จากนั้นก็กลับมากินอาหารเช้าที่โรงแรม แต่อาหารเช้าที่นี่มีน้อยมีแค่ ข้าวต้ม ขนมปัง กาแฟ โอวัลติน แค่นี้เอง พอกินเสร็จเรานั่งรถตู้จากอุบลไปช่องเม็ก รอบ 7:30 น. แต่คนเต็มก่อนเลยออกก่อน (ประมาณ 7:15 น.) ถึง 8:45 น. ราคา 100 บาทรถมีตั้งแต่ตีห้า-ห้าโมงครึ่ง พอมาถึงด่านผ่านแดนถ้ามีพาสปอตก็ผ่านได้เลยแต่ต้องกรอกข้อมูลนิดหน่อย แต่ถ้าไม่มีก็ทำหนังสือผ่านแดนชั่วคราว 30 บาท เราว่าอันนี้ง่ายกว่าพาสปอต ไม่ต้องกรอกอะไรแค่เอาไปให้เจ้าหน้าที่ปั๊ม แต่จะเสียเวลาตอนขอหนังสือผ่านแดนชั่วคราวเนียแหละ แต่ก็แปปเดียว (ใช้สำเนาบัตรประชาชนอย่างเดียว) ส่วนพาสปอตต้องเสียเวลากรอกข้อมูลตอนผ่านด่านแต่ก็ไม่เยอะนะ พอผ่านด่านไทยก็รอดอุโมงแล้วไปผ่านด่านลาวต่อ เสียค่าเหยียบแผ่นดิน 100 บาท (ถ้ามีแบงค์ร้อยให้จ่ายเลย เพราะเพื่อนเราจ่ายแบงค์ใหญ่แล้วเขาทอนไม่ครบดีที่เพื่อนเราดูตังค์ทอน พอบอกเขาว่าทอนไม่ครบ เขาบอกนึกว่าจะกลับมาเอาอีก ประมาณว่าฝากไว้นี้ก่อนอะไรงี้) เราแลกเงินกีบจากแม่ค้าหน้าธนาคารตรงด่านลาว ได้ 255 กีบต่อ 1 บาท ในธนาคารจะได้น้อยกว่า พอแลกเสร็จเราคุยกับนักท่องเที่ยวคนอื่นเขาบอกว่าในเมืองปากเซ ตรงโรงแรมลานคำจะได้อัตราดีกว่า (แต่วันที่เราไปอยู่ที่ปากเซเราดูอัตราแลกมันก็เท่ากันนะ) จากนั้นเราก็ขึ้นรถไปตลาดดาวเรืองโดยรถตู้คนละ 100 บาท แต่อันนี้เราขึ้นที่ด่านลาวเลย ถ้าเดินลงไปขึ้นรถที่ตลาดจะได้คนละ 80 บาท ระว่างนั้นเราก็ซื้อขนมปังฝรั่งเศสที่มีไส้หมูกินเขาเรียกว่า ปาเต หรือ ข้าวจี่ มีขนมปังสองแบบคือแบบหวานกับแบบจืด ราคา 40 บาท คือเรากินแบบจืดเราว่าอร่อย ชอบมาก อาจเพราะเราเป็นคนชอบกินขนมปังฝรั่งเศสอยู่แล้ว ส่วนเรื่องน้ำดื่มเพื่อนเราซื้อแปปซี่ถุงอยู่ที่ 16 บาท ส่วนน้ำเปล่าก็ 12 บาท (3,000 กีบ) แอบแพง ในตลาดดาวเรืองของส่วนใหญ่ที่ขายก็มีในไทยทั้งนั้น ราคาพอๆกันเราเลยเดินไม่นาน จากนั้นก็นั่งรถตุ๊กๆไปที่หลักแปดเพราะเราจะไปดอนคอน กับ คอนพะเพ็ง ตอนแรกเราคิดว่าจะไปคอนพะเพ็งอีกวัน คือพรุ่งนี้ แต่พอไปถึงหลักแปดพอคุยกับคนขับรถสองแถว (คันจะใหญ่ จุคนได้เยอะ จุของได้เยอะ น่าจะเหมือนรถสองแถวต่างจังหวัดบ้านเรา) ที่จะพาไปนากะสังเพื่อไปดอนคอนเขาบอกว่าเดี๋ยวจะไปส่งที่คอนพะเพ็งก่อน แล้วก็จะมารับกลับไปนากะสัง พรุ่งนี้เราจะได้ไม่ต้องเหมารถจากนากะสังไปคอนพะเพ็ง ถ้านั่งจากหลักแปดไปนากะสังจะราคา 160 บาท (40,000กีบ) แต่เราให้เขาไปส่งที่คอนพะเพ็งและรับกลับมาที่นากะสัง เลยราคา 240 บาท (60,000กีบ) จากการนั่งรถสองแถวเกือบทั้งวัน ทำให้รู้ว่าคนที่นี่จะทิ้งขยะที่ไหนก็ได้ กินๆอยู่ก็โยนออกไปนอกรถ หรือทิ้งที่พื้นรถก็มี คนที่นี่จะคุยกันง่าย คือไม่ได้รู้จักกันมาก่อนแต่พอขึ้นรถระหว่างทางก็จะชวนคุย แบ่งของกินให้ น่ารักดี เรื่องของกินพอรถจอด (รถจะจอดค่อนข้างบ่อยเพราะต้องส่งของที่เขาฝากบรรทุกมา และยังต้องส่งผู้โดยสารด้วย) ก็จะมีแม่ค้าพ่อค้ามารุมรถสองแถวเพื่อขายของกิน มีทั้งน้ำ มะม่วง ไก่ย่าง ไข่ทรงเครื่อง แมลงย่าง ข้าวหลาม ขนมปัง เป็นต้น แล้วเรื่องของขึ้นรถ คนที่นี่จะขนของเยอะมาก ขนทุกอย่าง ไก่ตัวเป็นๆก็มี คนขับรถที่เรานั่งมาบริการดีมาก ทุกที่ที่จอดก็จะลงมาช่วยขนของ มาคอยดูผู้โดยสาร และถ้าใครของเยอะ ผู้ชายลาวที่อยู่บนรถก็จะลงมาช่วยแบบเหมือนเป็นหน้าที่เลย ทั้งๆที่เขาก็คือผู้โดยสารเหมือนกัน (คนลาวมีน้ำใจต่อกันมากจริงๆนะเราว่า ประทับใจ) จากนากะสังเราก็นั่งเรือมาที่ดอนคอน ราคา 80 บาท (20,000กีบ) ราคานี้จะต้องมา 3-4 คน ถ้ามาแค่คนหรือสองคนแล้วจะให้เขาออกเรือเขาจะคิด 120 บาท (30,000กีบ) พอถึงดอนคอนเราก็เดินหาที่พัก มีทั้งห้องแอร์และพัดลม ราคาแต่ละที่ต่างกันมากอยู่นะ มีทั้ง 1000+บาท ต่อคืน กับหลักร้อยบาท แต่ถ้าขยันเดินดูอีกหน่อย และอยู่ห้องพัดลมได้ราคาจะถูกมาก เราเดินดูอยู่สักพักก็ได้ห้องพัดลมติดแม่น้ำโขงเลยราคาคืนละ 160 บาท (40,000กีบ) ภายในห้องก็สัมผัสธรรมชาติมากยุงนี้เพียบ แมลงไม่น้อยหน้า แต่ไม่เป็นปัญหากับการนอนนะ นอนสบายไร้กังวลเพราะมีมุ้งให้ เป็นเตียงใหญ่นอนได้สองคน มีพัดลมหนึ่งตัว มีห้องน้ำในตัว มีแค่นี้คุ้มราคา จากนั้นก็คุยกับเจ้าของ(คนลาวเนียแหละ)เรื่องเรือที่จะกลับนากะสัง ปกติเราจะต้องเหมาเรือหรือติดเรือชาวบ้านไปลง ถ้าจากฝั่งดอนคอนไปนากะสัง ราคาก็ตก 120 บาทพอๆกับขามา แต่พอดีว่าเจ้าของแกมีรถตู้แกเลยบอกคิดราคา 240 บาท (60,000กีบ) คือไปส่งที่ปากเซเลย (ที่ที่เราจะเที่ยวต่อพรุ่งนี้) เรื่องอาหาร ร้านอาหารที่ดอนคอนก็มีค่อนข้างเยอะ ราคาก็อยู่ที่ 80-100+ ร้านที่เรามากินก็ร้านตะวันแดงอยู่ติดกับที่พักพอดีซึ่งทำอาหารนานมาก มากแบบนานจริงๆ แต่ที่ร้านมีไวไฟเลยยอม 555 (ร้านอาหารที่นี่ส่วนมากจะมีไวไฟฟรี) เรากิน fried rice with cury - coconut - milk&pork อร่อยมาก เพื่อนเรากินสเต็กไก่ อันนี้ก็อร่อย อาหารถือว่าผ่านคะถูกปาก



เดี๋ยวเราจะมาพูดต่อวันอื่นนะ วันนี้พอแค่นี้ก่อน คือมันเยอะมาก