สวัสดีค่ะทุกคนนน หลายคนคงจะรู้จัก "ประเทศฟิลิปปินส์" กันบ้างแล้วจากการประกวดนางงามก็ดี หรืออาจจะเคยได้ยินข่าวเกี่ยวกับมรสุมหรือพายุ ที่มักพัดเข้าประเทศหมู่เกาะแห่งนี้อยู่บ่อยๆ แต่เราคิดว่าเพื่อนๆ คงอยากทำความรู้จักกับประเทศนี้ให้มากขึ้น เราก็เลยอยากจะมาแชร์ประสบการณ์ที่เราได้ไปเที่ยวฟิลิปปินส์มาถึง สภาพแวดล้อม ความเป็นอยู่และวิถีชีวิตของคนที่นี่ว่าเป็นอย่างไร เหมือนหรือแตกต่างจากประเทศไทยของเราหรือเปล่า เพราะ หลายๆ คนมักพูดว่า คนฟิลิปปินส์กับคนไทยหน้าคล้ายกันมาก จนแทบจะแยกไม่ออกเลย หากไม่พูดหรือร้องเพลงออกมา เพราะคนที่นี้ ร้องเพลงเก่งมากๆ แทบทุกคนก็ว่าได้เลยล่ะ งั้นมาดูเป็นข้อๆ จากการที่เราสังเกตกันเลยดีกว่าค่ะ
- - สกุลเงินที่ใช้ คือ เปโซ ฟิลิปปินส์ ( 1 เปโซ ประมาณ 0.7 บาท )
- - เคยตกเป็นเมืองขึ้นของ สเปน ญี่ปุ่นและอเมริกามาก่อน
- - เมืองหลวง คือ กรุงมะนิลา ( เวลา จะเร็วกว่าไทย 1 ชม. )
- - คนฟิลิปปินส์ส่วนใหญ่ ร้อยละ 90 นับถือศานาศริสต์ นิกายโรมันคาทอลิก พวกเขาศรัทธาในพระเจ้ามากๆ โดยจะเห็นได้ว่า คนที่นี่จะไม่นิยมคุมกำเนิดกันเพราะเขาเชื่อว่า พระเจ้าได้ประทานลูกมาให้ เลยจะสังเกตได้ว่า ประชากรคนของที่นี่เยอะมากๆ เดินไปทางไหนก็เจอแต่คนเต็มไปหมด ยิ่งเด็กเล็กๆ นี่เยอะมาก
- - สายการบินที่บินตรงไปฟิลิปปินส์ หลักๆ คือ ฟิลิปปินส์แอร์ไลน์ กับ เซบูแปซิฟิก ( low cost )
- - สนามบินมะนิลา คล้ายๆ กับสนามบินดอนเมืองบ้านเรา แต่หากเทียบกับ สุวรรณภูมิ ยังไกลกันมาก
- - รถแท็กซี่ของสนามบินจะคันสีเหลือง ซึ่งราคาจะแพงกว่าคันสีขาวมาก บางทีพอเขาเห็นเราเป็นต่างชาติก็จะชอบเรียกเก็บแบบเหมาจ่าย ทางที่ดีเรียกแท็กซี่คันสีขาวแล้วให้เค้ากดมิเตอร์จะดีที่สุด กันโดนโกง
- - รถจิ๊ปนี่วิ่งเต็มท้องถนนไปหมด คล้ายๆ รถสองแถวบ้านเรา
- - สภาพอากาศทั่วไปไม่ร้อนมาก ฝนตกบ่อย เวลาจะออกไปข้างนอก อย่าลืมพกร่ม เพราะเวลามันจะตกจะไม่มีลางบอก บางทีแดดจ้า แต่จู่ๆฝนก็ตก
- - จะเดินไปไหนมาไหนต้องระวัง อาจโดนจี้หรือวิ่งราวได้ถึงจะเป็นเวลากลางวันก็เถอะ แต่เรายังไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้นะ
- - คุณจะเห็นขอทานตามท้องถนน มีทั้งเด็กและผู้ใหญ่ เขาเหล่านี้จะเดินตามเรา หลายครั้งที่มาดึงเสื้อเรา รีบเดินหนีจะดีกว่า
- - ในมะนิลาและเมืองต่างๆ ยังคงเห็นชุมชนแออัดอยู่เป็นจำนวนมาก
- - ช่องว่างระหว่างคนรวยกับคนจนที่นี่ต่างกันราวฟ้ากับเหว
- - ที่นี่โจรขโมยเยอะ เลยจะสังเกตเห็นได้ว่าทุกๆ ที่ จะมีตำรวจหรือยามยืนถือปืนเฝ้าอยู่หน้าร้าน ( ปืนนี่กระบอกใหญ่มากๆเหมือนปืนกลเลย )
- - คนที่นี่โดยทั่วไปพูดภาษา ตากาล็อก ( ในมะนิลานะ แต่ถ้าเราออกไปที่เมืองอื่น ก็จะพูดภาษาท้องถิ่นของเขาเอง เช่น ถ้าเราไป "เซบู" เมืองทางใต้ของฟิลิปปินส์ ก็จะพูดภาษา เซบัวโน กัน
- - คนที่นี่สามารถใช้ภาษาอังกฤษได้เป็นอย่างดีเกือบทุกคน แต่ภาษาอังกฤษสำเนียงฟิลิปปินส์จะฟังยากหน่อย
- - คนฟิลิปปินส์หลายคนชอบล้อเลียนสำเนียงภาษาอังกฤษของคนต่างชาติ เพราะเขาคิดว่า ตัวเองเก่งอังกฤษที่สุดในเอเชียด้วยกัน
- - ข้าวของที่นี่แพงมาก ค่าครองชีพถือว่าสูง ซื้อของแค่ไม่กี่อย่าง หมดไปหลายร้อยเปโซแล้ว ซึ่งมันค่อนข้างสวนทางกับความเป็นอยู่ของคนที่นี่
- - รถติดมาก เหมือน กทม บ้านเรา รัฐบาลของเขาเลยออกนโยบายเกี่ยวกับป้ายทะเบียนรถที่ว่า เลขตัวท้ายของรถถ้าเป็นเลข 1,2 คือวันจันทร์ รถที่มีเลขนี้ห้ามวิ่งในวันนั้นๆ 3,4 คือวันอังคาร วันพุธ = 5,6 วันพฤหัส = 7,8 วันศุกร์ = 9,0 ส่วนวันเสาร์กับอาทิตย์วิ่งได้ทุกหมายเลยตามสบาย กฏหมายนี้ใช้กับรถทุกประเภท ยกเว้น รถแอมบูแลน ปล.นโยบายนี้ใช้เฉพาะในมะนิลา
- - คนที่นี่ชอบกินไก่ทอด ไก่ย่าง และหมูหันมากๆ ไม่เน้นกินผัก
- - ร้านอาหารฟาสท์ฟู้ดชื่อดังและเป็นที่นิยมของคนที่นี่มากที่สุด คือ ร้าน Jullibee ที่สัญลักษณ์เป็นผึ้งน้อย มีแถบทุกมุมถนน นิยมมากกว่า KFC ซะอีก
- - ร้านไก่ทอด ข้างถนนแทบทุกร้านอร่อยเหมือนกันหมด เราก็ไม่รู้เขาทอดยังไงนะแต่ว่ามันอร่อยมาก กรอบนอกนุ่มใน
- - หมูหันขึ้นชื่อของที่นี่ต้องหมูหัน "Lechon"
- - หากเป็นคนชอบกินผัก ผลไม้ ที่นี่หากินค่อนข้างยาก ถ้าจะกินคงต้องไปตามร้านอาหารใหญ่ๆ
- - ผัก ผลไม้ที่นี่แพงมากๆ และส่วนใหญ่มักไม่สด
- - หากไปฟิลิปปินส์คุณจะเจอร้านขายขนมปังเยอะมาก เป็นแฟรนชาย เช่น ร้าน Julie ( เราว่ามันไม่ค่อยอร่อยเท่าไร เนื้อขนมปังแข็งมาก รสชาติค่อนข้างจืด )
- - คนที่นี่เน้นกินข้าวเป็นหลัก กับข้าวน้อย เพราะกับแพง เขาจะกินข้าวเยอะมากต่อ 1 มื้อ ส่วนใหญ่จะสั่งข้าว 2 ก้อน เรามองว่ามันก็แปลกดีที่เขากินข้าว 2 ก้อนใหญ่ๆ กับขนมจีบ 2-3 ชิ้นเล็กๆ ( ขนมจีบราคาชิ้นละประมาณ 8 เปโซ )
- - ขนมกินเล่นของคนที่นี่คือ กล้วยทอดเสียบไม้ ที่ทอดกับน้ำตาลในไฟร้อนๆ จนกลายเป็นคาราเมลเคลือบ กับลูกชิ้นปลาสีส้ม ซึ่งจะเห็นได้ทั่วไปหากไปฟิลิปปินส์
- - ฟิลิปปินส์ก็มีน้ำแข็งใสนะ เรียกว่า ฮาโลฮาโล เหมือนรวมมิตรของบ้านเราแต่ต่างกันตรงที่ ข้างบนจะโปะไอศรีมด้วย รสที่นิยมคือเผือกมีสีม่วง เราชอบนะอร่อยดี
- - ของฝากขึ้นชื่อเลยคือ มะม่วงอบแห้ง คล้ายๆ OTOP บ้านเรา
- - 7/11 ที่นี่มีโต๊ะให้นั่งด้วยนะ แต่ของขายมีน้อยมาก ที่แปลกอีกอย่างคือเค้าขายกล้วยกับไข่ต้ม ด้วย
- - พนักงานแคชเชียร์ คนขาย แทบทุกคนเลยก็ว่าได้ชอบถามหาเศษตังค์ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะทอนเงินให้เราเป๊ะๆไม่ได้รึไง ยกตัวอย่าง เค้าจะชอบถามว่า Do you have 3 peso ma'am? ประมาณนี้
- - เวลาเราเดินเลือกซื้อของ มักโดนตามติดจากพนักงานขาย ไม่เป็นส่วนตัวเอามากๆ
- - คำที่คุณจะได้ยินบ่อยๆ เวลาไปซื้อของคือ ma'am, sir
- - ข้าวของเครื่องใช้ส่วนใหญ่ก็นำเข้าจากไทยเราเนี่ยละ
- - ห้างสรรพสินค้าหลักของฟิลิปปินส์คือ SM ( ใหญ่ที่สุดในเอเชีย ) กับ Ayala ซึ่งตั้งอยู่ตามเมืองใหญ่ๆ
- - ฟิลิปปินส์ประกอบไปด้วยคนหลากหลายเชื้อชาติ หลักๆ คือ มาเลย์ เมทิสซา ( หน้าตาออกฝรั่งพวก อเมริกัน สเปน ) และจีน
- - คนฟิลิปปินส์รักในเสียงดนตรี ทุกเพศทุกวัยชอบร้องเพลง ไม่แปลกถ้าเราเดินไปที่ไหนแล้วจู่ๆ เจอคนร้องเพลงตามหลัง
- - ผู้หญิง ที่นี่เกือบทุกคนแต่งหน้าโทนเดียวกัน คือ เน้นบล็อกตาเข้มๆ ทาปากแดง ปัดแก้มสีชมพูชัดมากๆ
- - ผู้ชาย ชอบบาสมากๆ แล้วบาสก็เป็นกีฬาที่ฟิลิปปินส์ถนัดที่สุด
- - คนที่นี่พูดและหัวเราะเสียงดังมากแบบไม่เกรงใจใครเลย ดูไม่ค่อยมีมารยาทเท่าไร แต่เราคิดว่าคงเป็นเรื่องปกติของพวกเขา
- - นิสัยอย่างหนึ่งที่เราคิดว่าไม่ดีของคนฟิลิปปินส์บางกลุ่มคือ ชอบพูดว่าลับหลัง นินทา โดยเฉพาะกับชาวต่างชาติอย่างเราแต่ไม่ว่าประเทศไหนก็มีทั้งนั้นแหละคนประเภทนี้
- - คนฟิลิปปินส์บ้าและคลั่งไคล้ในการประกวดนางงามมากๆ เหมือนเป็นวาระแห่งชาติของเขาเลยก็ว่าได้ที่จะหยุดมาดู มาเชียร์การประกวดนางงาม
- - แทบทุกระดับ ทุกหน่วยงาน มีการจัดประกวดนางงามเป็นประจำ เรียกได้ว่า บ่อยมาก
- - แฟชั่นของที่นี่ยังล้าหลังไทยเรามาก เหมือนย้อนไปซัก 10-20 ปีที่แล้ว
- - มาฟิลิปปินส์คุณจะเจอคนเกาหลีกับญี่ปุ่น เยอะมากๆ จนจะครองเกาะอยู่แล้ว คนพวกนี้มาเรียนภาษาอังกฤษกันแบบช่วงสั้นๆ เพราะค่าเล่าเรียนถูก
- - คนฟิลิปปินส์คลั่งไคล้ดาราไทย หนังไทย นะ พวกเขารู้จักและชื่นชอบ มาริโอ้กับใบเฟิร์น มากๆ
- - การคอรัปชั่นเป็นเรื่องปกติของคนที่นี่มาก โกง ใต้โต๊ะ ยัดเงิน ทุกระดับทุกหน่วยงานเลยก็ว่าได้
- - รักสบาย ทำอะไรแบบง่ายๆ ทำงานค่อนข้างช้า เป็นนิสัยของคนฟิลิปปินส์ ปล. อาจตรงไปนิด แต่มันคือความจริง
นี่ก็เป็นประสบการณ์และสิ่งที่เราสังเกตได้จากการที่ไปฟิลิปปินส์มาส่วนหนึ่งแบบคร่าวๆ หากมีอะไรเพิ่มเติมจะมาเล่าสู่กันฟังใหม่นะคะขอบคุณทุกคนที่สนใจเข้ามาอ่านกัน
บินลัดฟ้าสู่ฟิลิปปินส์ ดินแดนแห่งหมู่เกาะ (Fact)
- - สกุลเงินที่ใช้ คือ เปโซ ฟิลิปปินส์ ( 1 เปโซ ประมาณ 0.7 บาท )
- - เคยตกเป็นเมืองขึ้นของ สเปน ญี่ปุ่นและอเมริกามาก่อน
- - เมืองหลวง คือ กรุงมะนิลา ( เวลา จะเร็วกว่าไทย 1 ชม. )
- - คนฟิลิปปินส์ส่วนใหญ่ ร้อยละ 90 นับถือศานาศริสต์ นิกายโรมันคาทอลิก พวกเขาศรัทธาในพระเจ้ามากๆ โดยจะเห็นได้ว่า คนที่นี่จะไม่นิยมคุมกำเนิดกันเพราะเขาเชื่อว่า พระเจ้าได้ประทานลูกมาให้ เลยจะสังเกตได้ว่า ประชากรคนของที่นี่เยอะมากๆ เดินไปทางไหนก็เจอแต่คนเต็มไปหมด ยิ่งเด็กเล็กๆ นี่เยอะมาก
- - สายการบินที่บินตรงไปฟิลิปปินส์ หลักๆ คือ ฟิลิปปินส์แอร์ไลน์ กับ เซบูแปซิฟิก ( low cost )
- - สนามบินมะนิลา คล้ายๆ กับสนามบินดอนเมืองบ้านเรา แต่หากเทียบกับ สุวรรณภูมิ ยังไกลกันมาก
- - รถแท็กซี่ของสนามบินจะคันสีเหลือง ซึ่งราคาจะแพงกว่าคันสีขาวมาก บางทีพอเขาเห็นเราเป็นต่างชาติก็จะชอบเรียกเก็บแบบเหมาจ่าย ทางที่ดีเรียกแท็กซี่คันสีขาวแล้วให้เค้ากดมิเตอร์จะดีที่สุด กันโดนโกง
- - รถจิ๊ปนี่วิ่งเต็มท้องถนนไปหมด คล้ายๆ รถสองแถวบ้านเรา
- - สภาพอากาศทั่วไปไม่ร้อนมาก ฝนตกบ่อย เวลาจะออกไปข้างนอก อย่าลืมพกร่ม เพราะเวลามันจะตกจะไม่มีลางบอก บางทีแดดจ้า แต่จู่ๆฝนก็ตก
- - จะเดินไปไหนมาไหนต้องระวัง อาจโดนจี้หรือวิ่งราวได้ถึงจะเป็นเวลากลางวันก็เถอะ แต่เรายังไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้นะ
- - คุณจะเห็นขอทานตามท้องถนน มีทั้งเด็กและผู้ใหญ่ เขาเหล่านี้จะเดินตามเรา หลายครั้งที่มาดึงเสื้อเรา รีบเดินหนีจะดีกว่า
- - ในมะนิลาและเมืองต่างๆ ยังคงเห็นชุมชนแออัดอยู่เป็นจำนวนมาก
- - ช่องว่างระหว่างคนรวยกับคนจนที่นี่ต่างกันราวฟ้ากับเหว
- - ที่นี่โจรขโมยเยอะ เลยจะสังเกตเห็นได้ว่าทุกๆ ที่ จะมีตำรวจหรือยามยืนถือปืนเฝ้าอยู่หน้าร้าน ( ปืนนี่กระบอกใหญ่มากๆเหมือนปืนกลเลย )
- - คนที่นี่โดยทั่วไปพูดภาษา ตากาล็อก ( ในมะนิลานะ แต่ถ้าเราออกไปที่เมืองอื่น ก็จะพูดภาษาท้องถิ่นของเขาเอง เช่น ถ้าเราไป "เซบู" เมืองทางใต้ของฟิลิปปินส์ ก็จะพูดภาษา เซบัวโน กัน
- - คนที่นี่สามารถใช้ภาษาอังกฤษได้เป็นอย่างดีเกือบทุกคน แต่ภาษาอังกฤษสำเนียงฟิลิปปินส์จะฟังยากหน่อย
- - คนฟิลิปปินส์หลายคนชอบล้อเลียนสำเนียงภาษาอังกฤษของคนต่างชาติ เพราะเขาคิดว่า ตัวเองเก่งอังกฤษที่สุดในเอเชียด้วยกัน
- - ข้าวของที่นี่แพงมาก ค่าครองชีพถือว่าสูง ซื้อของแค่ไม่กี่อย่าง หมดไปหลายร้อยเปโซแล้ว ซึ่งมันค่อนข้างสวนทางกับความเป็นอยู่ของคนที่นี่
- - รถติดมาก เหมือน กทม บ้านเรา รัฐบาลของเขาเลยออกนโยบายเกี่ยวกับป้ายทะเบียนรถที่ว่า เลขตัวท้ายของรถถ้าเป็นเลข 1,2 คือวันจันทร์ รถที่มีเลขนี้ห้ามวิ่งในวันนั้นๆ 3,4 คือวันอังคาร วันพุธ = 5,6 วันพฤหัส = 7,8 วันศุกร์ = 9,0 ส่วนวันเสาร์กับอาทิตย์วิ่งได้ทุกหมายเลยตามสบาย กฏหมายนี้ใช้กับรถทุกประเภท ยกเว้น รถแอมบูแลน ปล.นโยบายนี้ใช้เฉพาะในมะนิลา
- - คนที่นี่ชอบกินไก่ทอด ไก่ย่าง และหมูหันมากๆ ไม่เน้นกินผัก
- - ร้านอาหารฟาสท์ฟู้ดชื่อดังและเป็นที่นิยมของคนที่นี่มากที่สุด คือ ร้าน Jullibee ที่สัญลักษณ์เป็นผึ้งน้อย มีแถบทุกมุมถนน นิยมมากกว่า KFC ซะอีก
- - ร้านไก่ทอด ข้างถนนแทบทุกร้านอร่อยเหมือนกันหมด เราก็ไม่รู้เขาทอดยังไงนะแต่ว่ามันอร่อยมาก กรอบนอกนุ่มใน
- - หมูหันขึ้นชื่อของที่นี่ต้องหมูหัน "Lechon"
- - หากเป็นคนชอบกินผัก ผลไม้ ที่นี่หากินค่อนข้างยาก ถ้าจะกินคงต้องไปตามร้านอาหารใหญ่ๆ
- - ผัก ผลไม้ที่นี่แพงมากๆ และส่วนใหญ่มักไม่สด
- - หากไปฟิลิปปินส์คุณจะเจอร้านขายขนมปังเยอะมาก เป็นแฟรนชาย เช่น ร้าน Julie ( เราว่ามันไม่ค่อยอร่อยเท่าไร เนื้อขนมปังแข็งมาก รสชาติค่อนข้างจืด )
- - คนที่นี่เน้นกินข้าวเป็นหลัก กับข้าวน้อย เพราะกับแพง เขาจะกินข้าวเยอะมากต่อ 1 มื้อ ส่วนใหญ่จะสั่งข้าว 2 ก้อน เรามองว่ามันก็แปลกดีที่เขากินข้าว 2 ก้อนใหญ่ๆ กับขนมจีบ 2-3 ชิ้นเล็กๆ ( ขนมจีบราคาชิ้นละประมาณ 8 เปโซ )
- - ขนมกินเล่นของคนที่นี่คือ กล้วยทอดเสียบไม้ ที่ทอดกับน้ำตาลในไฟร้อนๆ จนกลายเป็นคาราเมลเคลือบ กับลูกชิ้นปลาสีส้ม ซึ่งจะเห็นได้ทั่วไปหากไปฟิลิปปินส์
- - ฟิลิปปินส์ก็มีน้ำแข็งใสนะ เรียกว่า ฮาโลฮาโล เหมือนรวมมิตรของบ้านเราแต่ต่างกันตรงที่ ข้างบนจะโปะไอศรีมด้วย รสที่นิยมคือเผือกมีสีม่วง เราชอบนะอร่อยดี
- - ของฝากขึ้นชื่อเลยคือ มะม่วงอบแห้ง คล้ายๆ OTOP บ้านเรา
- - 7/11 ที่นี่มีโต๊ะให้นั่งด้วยนะ แต่ของขายมีน้อยมาก ที่แปลกอีกอย่างคือเค้าขายกล้วยกับไข่ต้ม ด้วย
- - พนักงานแคชเชียร์ คนขาย แทบทุกคนเลยก็ว่าได้ชอบถามหาเศษตังค์ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะทอนเงินให้เราเป๊ะๆไม่ได้รึไง ยกตัวอย่าง เค้าจะชอบถามว่า Do you have 3 peso ma'am? ประมาณนี้
- - เวลาเราเดินเลือกซื้อของ มักโดนตามติดจากพนักงานขาย ไม่เป็นส่วนตัวเอามากๆ
- - คำที่คุณจะได้ยินบ่อยๆ เวลาไปซื้อของคือ ma'am, sir
- - ข้าวของเครื่องใช้ส่วนใหญ่ก็นำเข้าจากไทยเราเนี่ยละ
- - ห้างสรรพสินค้าหลักของฟิลิปปินส์คือ SM ( ใหญ่ที่สุดในเอเชีย ) กับ Ayala ซึ่งตั้งอยู่ตามเมืองใหญ่ๆ
- - ฟิลิปปินส์ประกอบไปด้วยคนหลากหลายเชื้อชาติ หลักๆ คือ มาเลย์ เมทิสซา ( หน้าตาออกฝรั่งพวก อเมริกัน สเปน ) และจีน
- - คนฟิลิปปินส์รักในเสียงดนตรี ทุกเพศทุกวัยชอบร้องเพลง ไม่แปลกถ้าเราเดินไปที่ไหนแล้วจู่ๆ เจอคนร้องเพลงตามหลัง
- - ผู้หญิง ที่นี่เกือบทุกคนแต่งหน้าโทนเดียวกัน คือ เน้นบล็อกตาเข้มๆ ทาปากแดง ปัดแก้มสีชมพูชัดมากๆ
- - ผู้ชาย ชอบบาสมากๆ แล้วบาสก็เป็นกีฬาที่ฟิลิปปินส์ถนัดที่สุด
- - คนที่นี่พูดและหัวเราะเสียงดังมากแบบไม่เกรงใจใครเลย ดูไม่ค่อยมีมารยาทเท่าไร แต่เราคิดว่าคงเป็นเรื่องปกติของพวกเขา
- - นิสัยอย่างหนึ่งที่เราคิดว่าไม่ดีของคนฟิลิปปินส์บางกลุ่มคือ ชอบพูดว่าลับหลัง นินทา โดยเฉพาะกับชาวต่างชาติอย่างเราแต่ไม่ว่าประเทศไหนก็มีทั้งนั้นแหละคนประเภทนี้
- - คนฟิลิปปินส์บ้าและคลั่งไคล้ในการประกวดนางงามมากๆ เหมือนเป็นวาระแห่งชาติของเขาเลยก็ว่าได้ที่จะหยุดมาดู มาเชียร์การประกวดนางงาม
- - แทบทุกระดับ ทุกหน่วยงาน มีการจัดประกวดนางงามเป็นประจำ เรียกได้ว่า บ่อยมาก
- - แฟชั่นของที่นี่ยังล้าหลังไทยเรามาก เหมือนย้อนไปซัก 10-20 ปีที่แล้ว
- - มาฟิลิปปินส์คุณจะเจอคนเกาหลีกับญี่ปุ่น เยอะมากๆ จนจะครองเกาะอยู่แล้ว คนพวกนี้มาเรียนภาษาอังกฤษกันแบบช่วงสั้นๆ เพราะค่าเล่าเรียนถูก
- - คนฟิลิปปินส์คลั่งไคล้ดาราไทย หนังไทย นะ พวกเขารู้จักและชื่นชอบ มาริโอ้กับใบเฟิร์น มากๆ
- - การคอรัปชั่นเป็นเรื่องปกติของคนที่นี่มาก โกง ใต้โต๊ะ ยัดเงิน ทุกระดับทุกหน่วยงานเลยก็ว่าได้
- - รักสบาย ทำอะไรแบบง่ายๆ ทำงานค่อนข้างช้า เป็นนิสัยของคนฟิลิปปินส์ ปล. อาจตรงไปนิด แต่มันคือความจริง
นี่ก็เป็นประสบการณ์และสิ่งที่เราสังเกตได้จากการที่ไปฟิลิปปินส์มาส่วนหนึ่งแบบคร่าวๆ หากมีอะไรเพิ่มเติมจะมาเล่าสู่กันฟังใหม่นะคะขอบคุณทุกคนที่สนใจเข้ามาอ่านกัน