ผมได้มีโอกาสได้ไปท่องเที่ยวในต่างประเทศ และจากการสังเกตมาเนิ่นนานผมว่า
ลักษณะการเดินทางเท้าของคนไทย และ คนญี่ปุ่นไม่เหมือนกันอย่างมาก โดยหลักแล้วคิดว่า
คนญี่ปุ่น จะค่อนข้างเดินเร็ว(มาก)เพราะเวลาเป็นเรื่องสำคัญสำหรับเค้า
แต่เมืองไทย เวลาอาจจะไม่สำคัญมากนักเพราะ ยืดหยุ่นได้ แต่อย่างไรก็ตาม ยังมีลักษณะการเดินทางเท้าบางคน
ที่ทำให้ผม ค่อนข้างจะ งุนงง และ หงุดหงิด ผมสมควร

ขออนุญาตนำรูปมาประกอบนะครับ



อันนี้ คือรูปการเดินบนทางเท้าที่สมบูรณ์แบบ (ทางเท้าเมืองไทยเล็ก) การเดินหน้ากระดานเรียงหนึ่งทำให้การเดินค่อนข้างที่จะลื่นไหลมากที่สุด

--------

แบบที่ 2


ส่วนอีกรูปแบบหนึ่งที่ผมเจอบ่อยก็คือ เดินกันมาเป็นคู่ ซึ่งจากภาพจะเห็นได้เลยว่าถ้าเดินสวนกับอีกฝ่ายนึง จะต้องเบียดกันแน่นอน บางคน ที่เดินกันเป็นคู่ ถึงขนาดทำหน้าเขม่นใส่เลยว่า มาเดินขวางทางฉันทำไมเนี่ย หรือไม่ก็ฉันจะเดินของฉันแบบนี้ ฉันกำลัง In Love

----
แบบที่ 3



การเดินกันเป็นกลุ่ม ส่วนมากที่ผมเจอจะเป็นนักเรียน มัธยม กับ สาวออฟฟิส ตอนออกมากินข้าวกลางวัน เนื่องจากความเข้าใจว่า กลุ่มคนกลุ่มนั้นอาจจะต้องการสนทนากันระหว่างกลุ่ม แต่การสนทนานั้นเอง ทำให้เข้าต้องเดินเรียงกันเป็น บอยแบนด์ หรือ เกิลด์กรุ๊ป บนฟุตบาทอันแสนทุลักทุเล ทำให้คนที่เดินสวนมาในทิศทางตรงกันข้ามบางที ต้องเดินหลบ หรือ เดินลงจากฟุตบาทกันเลยทีเดียว

เรื่องนี้ผมไม่ได้หมายถึงเรื่อง
บันไดเลื่อนที่ต้องเดินชิดขวา หรือ ชิดซ้ายยังไม่ได้มีข้อสรุป
การจัดระเบียบบนทางเท้า กับร้านรถเข็น
มอเตอร์ไซด์รับจ้างขึ้นมาแจมบนทางเท้าด้วย
ฯลฯ
(เพราะเรื่องเหล่านี้คงต้องใช้เวลาอีกนาน)