พอดีแฟนเพิ่งบวชได้ 1 อาทิตย์ค่ะ เค้าตั้งใจจะบวช 5 ปี ก่อนบวชเราบอกแฟนว่า เราจะรอนะอยากให้ตั้งใจศึกษาธรรมะ แล้วเราจะไปทำบุญบ้าง ถือว่าเป็นกัลยาณมิตรทางธรรม แต่คงไม่กล้าติดต่อไรกะพระมาก กลัวจะผิดศีล เราดีใจนะที่เค้าบวช
แต่ประเด็นคือ แฟนบอกว่า ไม่อยากผูกมัดเรา เราจะรอหรือเปล่าแล้วแต่เราเถอะ เค้าบอกว่า “เค้ารักเราแต่เค้าไม่รู้อนาคต ไม่อยากให้เราต้องจมอยู่กับสิ่งที่ไม่แน่นอน อีกอย่างถ้าเค้าสึกมาเค้าก็คงไม่มีเงินไปขอเราอยู่ดี เพราะเค้าไม่ได้ทำงานแล้ว เป็นไปได้ยากที่เราจะได้แต่งงานกัน”
คือตอนนี้เราเริ่มเครียด ไม่รู้จะทำไงกับชีวิตดี ควรจะรอหรือ เปิดโอกาสให้คนอื่นดี เราอายุใกล้จะ 30 แล้ว ถ้าแฟนสึกมา เราคงอายุ 35 แล้ว แต่ถ้าเค้าไม่สึก เราก็รอเก้อหรือเปล่า เมื่อถึงตอนนั้น เราจะเริมต้นกับใครได้ล่ะทีเนี้ย อายุปูนนั้นแล้วใครจะเอาเราล่ะนิ เรารักเค้ามาก ไม่อยากมองใครอีกแล้ว แต่ที่เครียดไปกว่านั้นคือ เค้าพูดแบบนี้เพราะเค้าไม่ได้รักเราหรือเปล่า ถ้าคนรักกันมันต้องอยากใช้ชีวิตด้วยกันไม่ใช่หรอ
จริงๆเรายินดีที่จะรอนะ แต่เราเสียใจกับคำพูดเค้ามากกว่า มันรู้สึกเหมือนคนไม่ได้รักกันแล้ว ครั้นจะไปเคลียร์กับพระก็กลัวบาปอีก อยากถามความเห็นเพื่อนๆในห้องนี้ว่าเราควรจะถอยออกมา หรือจะรอต่อไปดี T.T
เมื่อแฟนบวช 5 ปี จะถอยออกมาหรือรอต่อไปดีคะ
แต่ประเด็นคือ แฟนบอกว่า ไม่อยากผูกมัดเรา เราจะรอหรือเปล่าแล้วแต่เราเถอะ เค้าบอกว่า “เค้ารักเราแต่เค้าไม่รู้อนาคต ไม่อยากให้เราต้องจมอยู่กับสิ่งที่ไม่แน่นอน อีกอย่างถ้าเค้าสึกมาเค้าก็คงไม่มีเงินไปขอเราอยู่ดี เพราะเค้าไม่ได้ทำงานแล้ว เป็นไปได้ยากที่เราจะได้แต่งงานกัน”
คือตอนนี้เราเริ่มเครียด ไม่รู้จะทำไงกับชีวิตดี ควรจะรอหรือ เปิดโอกาสให้คนอื่นดี เราอายุใกล้จะ 30 แล้ว ถ้าแฟนสึกมา เราคงอายุ 35 แล้ว แต่ถ้าเค้าไม่สึก เราก็รอเก้อหรือเปล่า เมื่อถึงตอนนั้น เราจะเริมต้นกับใครได้ล่ะทีเนี้ย อายุปูนนั้นแล้วใครจะเอาเราล่ะนิ เรารักเค้ามาก ไม่อยากมองใครอีกแล้ว แต่ที่เครียดไปกว่านั้นคือ เค้าพูดแบบนี้เพราะเค้าไม่ได้รักเราหรือเปล่า ถ้าคนรักกันมันต้องอยากใช้ชีวิตด้วยกันไม่ใช่หรอ
จริงๆเรายินดีที่จะรอนะ แต่เราเสียใจกับคำพูดเค้ามากกว่า มันรู้สึกเหมือนคนไม่ได้รักกันแล้ว ครั้นจะไปเคลียร์กับพระก็กลัวบาปอีก อยากถามความเห็นเพื่อนๆในห้องนี้ว่าเราควรจะถอยออกมา หรือจะรอต่อไปดี T.T