ทำไมเราถึงไม่รัก คนดี คะ

ปีนี้ จขกท อายุ 31 ปีแล้วค่ะ หน้าตาก็โอเคนะ มีหน้าที่การงานที่ดี มีรถขับ (555+) แต่โสดค่ะ
มีเพื่อนตั้งแต่เรียน ม.ปลาย อยู่คนนึง ชอบเรามาตั้งแต่ ม.ปลาย ทุกวันนี้ยังมาขายขนมจีบกับเราอยู่
เขาหน้าตาธรรมดา ทำธุรกิจส่วนตัว มีรถขับ บ้านมีฐานะ เขาเป็นคนดีนะคะ
เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ ไม่เจ้าชู้ด้วย ดูแลเราดี (ดูแลในฐานะเพื่อนนะ)
เข้ากับครอบครัวเราได้ คือบ้านอยู่ไม่ไกลกันค่ะ มีอะไรก็มาช่วยงานที่บ้าน (พ่อกับแม่รับรู้ว่าเป็นเพื่อนที่มาจีบลูกสาว)
เราเคยคิดเล่นๆ ว่า ถ้าแต่งงานกับคนนี้ไป เขาน่าจะเป็นคนที่ดูแลเราได้ ดูแลครอบครัวเราได้ อยู่กับคนนี้คงสบายไม่ลำบากอะไร

แต่ .. เราไม่ได้ชอบเขานี่ซิคะ ไม่ได้คิดแบบนั้นเลย เขาเคยเดินจับมือเรา เราก็ไม่ได้รู้สึกว่าอยากทำแบบนี้ แต่ไม่ปฏิเสธที่จะเอามือออกนะ
เราเคยคิดว่า เป็นเพื่อนกันไปเรื่อยๆ วันนึงเราคงแพ้ความดีเขา และคงรักเขาได้มั้ง แต่นี่ผ่านมาปีกว่าแล้วค่ะ
(คือเขาเลิกกับแฟนคนเก่าแล้วกลับเข้ามาเดินหน้าจีบเราแบบจริงๆ จังๆ)
เราก็ยังคงคิดเหมือนเดิมเลยค่ะ ว่า ไม่ได้คิดอะไรและไม่ได้รู้สึกอะไรในทำนองนั้นเลย ทำไมถึงเป็นแบบนั้นล่ะคะ
ทำไมคนเราถึงไม่รักคนที่ดีละคะ บางทีก็ไม่เข้าใจตัวเองเนอะ
รู้ซึ้งถึงประโยคนึงเลยค่ะว่า "คนที่ดี กับ คนที่รัก นั้น มันต่างกัน"

จริงๆ จขกท ไม่ได้ซีเรียสเรื่องความรักเท่าไรนะคะ เพราะคิดว่า เราดูแลตัวเองได้ แต่พ่อกับแม่พอเห็นลูกสาวอายุมากขึ้นเลยซีเรียสแทน
ส่วนแม่กับพี่สาวนั้น สนับสนุนเพื่อนคนนี้ค่ะ เห็นแม่บอกว่า เขาเป็นคนดีนะ อยากให้ลองพิจารณาคนนี้ดู

ปล. ขออนุญาต แท็กห้องแป้งนะคะ เพราะสาวๆ เยอะ อยากฟังความคิดเห็นสาวๆ ค่ะ (ไม่รู้จะเลือกหัวข้ออะไร เอาแต่งงานละกัน 555)
ห้องสยามด้วย แท็ก ความรักวัยรุ่น ก็คงไม่วัยรุ่นแล้วแหละค่ะ แต่ก็เอาเหอะเนอะ 555
แท็ก ปัญหาครอบครัว ในห้องชานเรือน ด้วย จริงๆ มันก็ไม่ได้เป็นปัญหาอะไรหรอกค่ะ แหะๆ
รบกวนด้วยนะคะทุกๆ คน *** ขอบพระคุณค่า ***
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่