"อะไรดีๆป้าบุญรอด ก็ขอชื่นชม...แต่อะไรไม่ดีๆ(ในห้องพันทิฟนี้) ป้าก็ไม่ขอพูดดีกว่า เดี๋ยวกระเทือนใจหลายๆคน"
ก่อนหน้านี้ป้าก็เคยเขียนกระทู้ชื่นชมคุณตั้ว ศรัณยู จากละคร "สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย" (http://ppantip.com/topic/31144895) มาแล้ว มาคราวนี้หลังจากที่ได้ดู "เรือนกาหลง" จบตอนเมื่อคืนวันฮาโลวีน ป้าเลยขอเรียบเรียงและกล่าวคำชื่นชม ค่ายพอดีคำ ทีมงานและนักแสดงทุกคนนะคะ

ประเด็นแรกที่อยากจะขอชื่นชม คือ ชื่นชมในความเป็นละครผีที่คลาสสิคอีกเรื่องหนึ่งในยุคสมัยนี้ ที่ค่อนข้างจะหาดูได้ยากหรือแทบจะมีผู้จัดละครไม่ค่อยอยากจะทำและถ่ายทอดกันมากนัก ในอดีตถ้านึกถึงละครผีพีเรียตสุดคลาสสิค ก็คงจะนึกถึงอยู่ไม่กี่เรือง เช่น แม่นาคพระโขนง ฉบับช่อง 3 (ตรีรัก-เอกพัน) กระสือ สางเขียว เป็นต้น ล้วนเคยสร้างความประทับใจป้าบุญรอดมาแล้ว นานแล้วนะที่ไม่ได้มีอารมณ์ร่วมกับละครผีแนวนี้ จนมาถึง เรือนกาหลง นี่แหละ...ด้วยบรรยากาศ ด้วยการถ่ายทำ ด้วยการเล่าเรื่อง ด้วยการสร้าง "ผีกาหลง" ให้ออกมาหลอน น่ากลัว และดูมีพลังบางอย่างที่ทำให้คนดู อยากดู อยากลุ้น อยากเอามือปิดตาแต่ก็มองลอดช่องนิ้วมือ อารมณ์นี้แหละที่มันไม่ได้เกิดขึ้นกับป้ามานานแล้ว...ด้วยความคลาสิคนี้ ไม่จำเป็นต้องใช้ High tecnology ที่ก้าวหน้าอะไรมากมาย ไม่ต้องใช้ Computer graphic มือเซียนมือฉบังสร้างภาพอะไรให้ยุ่งยากมากมาย หากแต่ใช้ทรัพยากรและสติปัญญาล้วนล้วน...แต่พอดีคำเลือกที่จะถ่ายทอดความเป็น ผีกาหลง ด้วยเทคนิคเมคอัพ เสื้อ ผ้า หน้า ผม บวกแอคติ้งและพลังของนักแสดง ใช้มุมกล้อง แสงเงา บรรยากาศ ดนตรีประกอบ และบทละครที่สร้างขึ้นมาให้ดูน่ากลัวและน่าติดตาม...บางที บางเรื่อง "จากสูงสุด ---> สู่สามัญ" มันก็สร้างความประทับตราตึงใจเราได้นะคะ


ประเด็นของเรื่องพล๊อตเรื่อง ที่ดูๆแล้วการวางพล๊อตเรื่องของละคร/หนังผี แนวนี้มันถือว่าเป็น Pattern เดิมๆไม่มีอะไรมากมาย สำหรับละคร/หนังผีของไทย เช่น ผีตายเป็นผี เฝ้ารอผัวหรือชายคนรักข้ามภพข้ามภูมิ ผีออกอาละวาด ให้ชาวบ้านได้โจษจันสะพรึงกลัว แล้วผีกลับใจ ปล่อยวางไปผุดไปเกิดในตอนจบ แต่ด้วยความที่คุณธงชัย เคยคลุกคลีอยู่กับแวดวงหนังผีมาช้านาน เขาเลยรู้ลูกล่อ ลูกชน ลูกเล่น ที่จะใส่เข้ามาในพล๊อตเรื่องของละครผีแนวนี้ให้ดูสนุก น่าติดตาม มีอะไรมากมายขึ้น...(ไม่แปลกใจในความสามารถของคุณธงชัยเลย เพราะขนาดเขียนพล๊อตเรื่อง หยกเลือดมังกร และกำกับเองจนผลงานโด่งดังเป็นที่ยอมรับของคนดูมาแล้ว มาคราวนี้ก็ไม่ผิดหวังกับ เรือนกาหลง เช่นกัน สงสัยคุณธงชัยจะถูกโฉลกกับละครที่เขาคิดเรื่องขึ้นมาเอง โดยไม่ต้องไปเอาของคนอื่นมาทำหรือเอามารีเมคนะคะ) ลูกเล่นต่างๆที่เอาเข้ามาในเรื่องที่ทำให้ดูน่าสนใจและเป้นอะไรที่แปลกใหญ่ คือ ประเด็นการตายของ กาหลง ที่ตายแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว โดยคิดว่าตนเองเป็นคนปกติเดินดินทั่วๆไป ทำเอาจนคนดูงุนงงไปในตอนนั้นว่า "ตกลง นางกาหลง มันตายหรือยัง?" แถมยังมีประเด็นของเรื่องฆาตกรรมซ่อนเงื่อนของครอบครัวพระเอก ที่มันถูใส่เข้ามาจนทำให้ละครแนวผีไทย มีความโดดเด่นของบทตัวพระเข้ามาได้น่าสนใจขึ้น หรือประเด็นชิงรักหักสวาท รักสามเศร้า ที่ถูกสอดแทรกเข้ามาเพื่อให้โดนใจฟฤติกรรมการบริโภคละครของคนไทย ได้อย่างลงตัว...ไม่ใช่ เอะอะ ก็จะมีแต่ผี เอะอะก็จะมีแต่วิ่งหนีผี เอะอะก็มุดตุ่มมุดรูหลบผี กันเหมือนเมื่อก่อน


ขอชื่นชมคุณธงชัย อีกเรื่องหนึ่งคือ ความกล้าได้กล้าเสียที่คุณธงชัย ตัดสินใจเลือกที่จะเอา ปุ๊กลุ๊ก ฝนทิพย์ มารับบทกาหลง เพราะผลงานก่อนหน้านี้ของปุ๊กลุ๊กเอง ล้วนมีแต่แฟนละครและคนดูและคนไม่ได้ดูกล่าวขวัญกันว่า...ยี้...อย่างนั้น อย่างนี้ เล่นล้น เล่นเวอร์ อย่างนั้นอย่างนี้ ก็แล้วแต่ละคนจะสรรหามากล่าวกันในก่อนหน้านี้ ในตอนแรกป้าบุญรอด ก็แอบหวั่นๆใจว่า ปุ๊กลุ๊ก จะก้าวข้ามคำว่า ยี้ มาได้หรือเปล่า...เรือนกาหลง จะพังพินาบหรือเปล่า...แต่ด้วยความตาถึง ด้วยความเป็นศิลปินของคุณธงชัย ด้วยความเป็นครูเป็นบุคลากรคุณภาพอีกคน คุณและทีมงานทำให้ ปุ๊กลุ๊ก พัฒนาฝีมือขึ้นมาได้อย่างโดดเด่น จนก้าวข้ามคำว่า ยี้ มาได้จนสำเร็จ...แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นจะก้าวข้ามไม่ได้เลยถ้าตัวของ ปุ๊กลุ๊ก เองไม่มุ่งมั่น ไม่พยายาม ไม่เรียนรูและฝึกฝนฝีมือจนพัฒนามาได้จนถึงขั้น "คุณภาพ" ตรงนี้ต้องขอชื่นชมปุ๊กลุ๊ก ด้วยนะคะ