อ่านการ์ตูนมาหลายเรื่อง ได้ข้อคิดจากการ์ตูนก็เยอะ
ตอนเด็กๆ สงสัยว่า เราไม่ถนัดอะไร ทั้ง กีฬา ศิลป ดนตรี ชีวะ ฯลฯ แล้วโตขึ้นจะทำอะไร ?
จะทำอาชีพอะไร ? เราถนัดอะไร ?

คำถามนี้ ใครๆก็คงเคยต้องถาม ตัวเอง  เพราะยังหาไม่เจอ หรือไม่รู้จริงๆ


มาถึงวันนี้ ผมรู้ ตั้งแต่ตอนอายุประมาณ 3x ว่า ตัวเองชอบอะไร และต้องกาารทำอะไร อย่างแน่นอนแล้ว
แต่ตอนเด็กๆ คิดไม่ออกจริงๆ ว่าเราถนัดอะไร และอยากจะทำอะไร ?


ซึ่งพอคิดได้ก็นึกถึง เรื่องราวในการ์ตูนดังต่อไปนี้ครับ  

อ่านโอตาคุ น่องเหล็ก

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้พระเอก ปั่นจักรยานแม่บ้านไปซื้อของ ไกลๆ ตั้งแต่เด็ก เพื่อสะสมของ การ์ด ของเล่น โปสเตอร์ เลยพื้นฐานการขี่แน่น มาวันนึง จับพลัดจับพลูเข้าไปในทีมจักรยานแข่ง สุดท้าย กลายเป็น นักปั่นตัวความหวัง ของทีม


อ่านบะหมี่สาวเจ้านักสู้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้นางเอก ขี้กลัว อ่อนแอ แต่ประทับใจ หนุ่ม (สาว) เลยอยากเล่นยูโด
แต่ผอมบาง ไม่เล่นกีฬา ทำให้เธอไม่ก้าวหน้าเลย
นางเอกเกือบจะ ไปเป็นผู้จัดการทีมซะแล้ว ถ้าไม่บิดแอปเปิ้ลขาด 2 เสี่ยง เพราะนวดเส้นโซบะ ทุกวันเพื่อสืบทอดกิจการของที่บ้าน
สุดท้ายด้วยแรงนวดเส้นโซบะ ทำให้มีแรงจับอันมหาศาล และเป็นนักกีฬายูโดชั้นนำ

อ่าน อายชิลด์
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้พระเอก เป็นเบ๊ะ ซื้อของ ทำให้วิ่งเก่ง แทรกตัวดี และเร็ว  ฮิรุม่า เห็นฟอร์ม จับมาวิ่งเป็น ตำแหน่ง รันนิ่งแบค ที่สุดท้าย กลายเป็นตำนาน ของจริง

รวมไปถึง

มอนตะ เล่นเบสบอลรับลูกเป็นอย่างเดียว ขว้างไม่ได้ ตีไม่ดี เลยถูกขับจาก ทีมเบสบอล  ฮิรุม่า ให้เป็น  วายรีซีฟเวอร์ จนดังเทียบชั้น เทตสึม่าโจ  

ยกตัวอย่างแค่ 3 เรื่องนี้ จะเห็นได้ว่า เจ้าตัวแต่ละคนไม่รู้เลยครับ ว่าตัวเองถนัดอะไร และก่อนจะมาถึงตอนที่ เริ่มเล่น(จักรยาน อเมริกันฯ ยูโด) ทั้ง 3 ตัวอย่าง เป็นเพียง คนธรรมด๊า ธรรมดา ครับ



ดังนั้น ใครที่ถึงวัยหัวเลี้ยวหัวต่อ หรือคิดมากเรื่องนี้

อย่าคิดมากครับ

สักวันนึง เมื่อเวลามันมาถึง เราก็รู้เองครับ