สนุกจังเลยครับ เด็กๆ ในเรื่องเล่นได้น่าสงสารกันทุกคน แต่ก็น่ารักดีนะ โดยเฉพาะ "เจ้าวันเฉลิม หนูน้อยโลกสวย"

ดูแล้วอารมณ์ประมาณดูละคร มงกุฎดอกส้ม-ดอกส้มสีทอง กับ เรื่องคำพิพากษา(ของตั๊ก) เลยครับ กดดันมาก บางฉากร้องไห้ไม่รู้ตัว ตัวละครถูกรุมล้อมจากสภาวะสับสน และ เลวร้าย จากรอบข้างมากขึ้นเรื่อยๆ จำได้ว่าตอนดู "มงกุฎดอกส้ม" ตอนที่นางเอกใกล้บ้า และตอนคุณนายที่ 3 ใกล้ตาย อารมณ์คนดูจะประมาณนี้เลย เหมือนทองเนื้อเก้าเลย รู้สึกเครียดไปกับละคร แต่ก็ให้แง่คิด แฝงอะไีรไว้เยอะเลย

แต่คนที่รับกรรมที่สุด คงไม่พ้นนางเอกของเรื่อง รับชะตากรรมอยู่คนเดียว คุณนายที่ 4 กับ ลำยอง ชีวิตไม่ต่างอะไรกันเลยครับ รักความสบาย ไม่อยากทำงานหนัก ชอบหาสามีรวยๆ แต่ก็ต้องแลกมาด้วยความเจ็บปวดแสนสาหัสในตอนท้าย แต่คุณนายที่ 4 น่าสงสารกว่าลำยองหน่อย ตรงที่ชิวิตเธอถูกฟ้าขีดทางให้อาภัพมาตั้งแต่ต้น คือพ่อตาย แล้วก็มาเป็นเมียให้เจ้าสัวที่ตัวเองไม่ได้รัก และก็รักกับพระเอก แต่ก็ไม่สมหวัง แต่ลำยอง ชิวิตเธอได้โอกาศที่ดีกว่านั้นมาก เธอได้สามีดี ได้ลูกดี ได้น้องสาวที่ดี แต่ก็เอาตัวเองพ้นนรกไม่ได้ และจุดจบของลำยอง ก็ไม่ต่างอะไรกับคุณนายที่ 4 หรอก คือ "สุดท้ายก็กลายเป็นคนบ้าใบ้ เสียสติ" ไม่สมหวังในชีวิตอยู่ดี


ทองเนื้อเก้า ละครเริ่มเข้าสู่โหมด หดหู่ กดดัน บีบคั้นเรื่อยๆ แล้ว
นุ่นเล่นดีมาก แนวนี้ ตอนนี้คงไม่กล้าเดินถนนแล้ว เพราะคนเกลียดเยอะมาก
ยิ่งวันเฉลิมน่าสงสารมากขึ้นเท่าไหร่ ลำยองก็ยิ่งโดนคนเกลียดมากขึ้นเท่านั้น


แต่จะบอกว่า  "แม่ที่เลี้ยงลูกด้วยนมข้นหวาน ไม่ได้มีแค่ลำยองคนเดียวในประเทศไทยนะ" มีเยอะเลยครับ คนแถวบ้านผมก็มี ชื่อพี่แต้ม แต่สาเหตุไม่ใช่เพราะเอาเงินไปผลาญในบ่อนพนัน ที่เขาซื้อนมข้นหวานให้ลูก เพราะเขาจน ไม่มีเงิน แล้วลูกก็โตมาแบบไม่แข็งแรง ตัวเล็ก ผอม ไม่สมประกอบ สติปัญญาไม่ดี เรียนก็ไม่ทันเพื่อน เพราะได้สารอาหารไม่ครบ ช่างน่าสมเพชเวทนาเด็กจริงๆ


พอมาดูละครเรื่องนี้ ทำให้เราต้องเหลือบตามองเพื่อนข้างบ้านเราเลย เขา้เป็นแม่ที่เลี้ยงลูกด้วยนมข้นหวาน อาหาร 3 มื้อ มีแต่ไข่ต้มกับไข่เจียว ทำให้คิดว่า เด็กมันจะฉลาดได้ยังไง  กินแต่ไข่ทุกวัน ดูละครเรื่องนี้ น่าจะสะท้อนใจบ้างนะ แต่บางทีที่เห็นก็สงสาร บางครั้งผมก็เอาข้าวผัดไปให้เด็กกิน เพราะคิดว่า น่าจะมีประโยชน์เนื่องจากมีผักและหมู มะเขือเทศ แต่แม่เขาก็นิสัยคล้ายๆ ลำยอง ฐานะยากจน แต่หยิ่งและทิฐิ ไม่รับของที่ให้ หาว่าเราดูถูก แต่ยังไงผมก็จะไม่ยอมแพ้ ต้องให้น้องกินอาหารดีดีให้ได้ เพราะดูเรื่องนี้เห็นวันเฉลิม แล้วคิดว่าเด็กแบบนี้ ได้แม่คุณภาพด้อยแบบนี้ ก็เหมือนตกนรกทั้งเป็น


มีหลายคนสงสัยว่า  "ทำไมวันเฉลิมถึงต้องอยู่กับแม่อย่างลำยอง" ถ้าอ้างสิทธิตามกฎหมาย ที่ผมเคยรู้มา คือ เด็กผู้ชายถ้าคลอดมา อายุยังไม่ถึง 8 ปี จะถูกยกเป็นกรรมสิทธิ์ของมารดาครับ เพราะฝ่ายหญิงเป็นคนอุ้มท้อง  ถ้าอยากได้ลูก แล้วแม่เขาไม่ให้ ก็ต้องไปฟ้องร้องเอา เว้นเสียแต่ว่า มารดาเขาจะไม่อยู่สถานภาพที่เลี้ยงลูกได้เอง เช่น พิการ เป็นบ้า เสียสติ เป็นโรคร้ายหรือไม่สามารถประกอบอาชีพหาเลี้ยงเด็กได้ เด็กก็จะถูกยกให้เป็นสิทธิของพ่อไปครับ แต่ถ้าพ่อไม่เอา ญาติไม่เอา เด็กก็จะเป็นสิทธิของรัฐ ซึ่งมูลนิธิอะไรต่างๆ สามารถยื่นมือเข้ามาช่วยเด็กได้


และตามกฎคือ ลูกชายเป็นเพศชายต้องอยู่กับแม่ เพื่อดูแลแม่ อันนี้คนเป็นพ่อจะไม่มีสิทธิเท่าแม่ครับ (แต่ถ้าเป็นลูกผู้หญิง ตามกฎหมายก็คือ เด็กผู้หญิงจะอ่อนแอกว่าอยู่แล้ว ไม่สามารถปกป้องตัวเองได้เท่าเด็กผู้ชาย ก็ต้องอยู่กับพ่อ เพื่อให้พ่อเป็นคนดูแล ปกป้องส่งเสียครับ) แต่ถ้าพ่อไม่สามารถเลี้ยงลูกหรือทอดทิ้งลูก หรือทำร้ายลูกจะด้วยวิธีการใดก็ตาม คนเป็นมารดา ก็มีสิทธิฟ้องร้องเอาผิดคนเป็นพ่อได้ครับ


ยิ่งดูยิ่งชอบ สนุกดี ยิ่งวันเฉลิมร้องไห้ ยิ่งอิน (ออกแนวจิตนิดๆนะเนี่ย 555)
มีใครเป็นเหมือนผมบ้าง ยิ่งดูยิ่งกดดัน ยิ่งเครียด แต่ก็ชอบละครเรื่องนี้จริงๆ เลย ทุกการกระทำ ทุกคำพูด มันคือชีวิตจริง !!