ผู้ชาย เลิกรักก็เห็นผู้หญิงเก่ากลายเป็นคนแปลกหน้า ยิ่งมีเอ๊าะๆใหม่มาดามใจนี่ ชาติหน้าก็อย่าหวังคืนดี(ขนาดบางคนผู้ชายผิดแท้ๆ) แต่ผู้หญิงมักจะฝังใจกับความรัก แม้ใจจะพยายามปฏิเสธ ถ้าตอนนั้นไม่เจอแรงยุ(

ไม่ได้อ่านนิยาย อยากเข้าใจว่านางร้องไห้ทำไมฉากนี้ ต้องการจะสื่ออะไร คนอย่างนางร้องไห้เป็นด้วยเหรอ?

อยู่ได้แค่ไม่กี่ชั่วยามเท่านั้นก็เลือดพุ่งสิ้นใจ แต่อ่านในmanagerเค้าบอกว่ามีพูดคำว่าคิดถึงกับสันต์ก่อนตาย และลูบหน้าวันเฉลิมด้วยนะ ทำไมไม่เหมือนกันเลย

ทำไมลำยองกับสันต์ไม่ได้รู้จักกันตั้งแต่เด็ก ทั้งๆที่บ้านก็อยู่ไกล้กันแค่นั้น เพราะตามท้องเรื่องลำยองกับสันต์เจอกันครั้งแรกที่โรงลิเก

ลูกของสันต์กับครูเทวีอ่ะค่ะ สันต์บอกวันว่า “อาเทวีกำลังจะมีน้อง” แล้วก็ไม่กล่าวถึงเด็กคนนี้เลย ในนิยายมีกล่าวถึงไหมคะ

ลำยอง-อั้ม พชราภา สันต์-วีรภาพ ลำยง-ยุ้ย จีรนันท์ ยายแล-ป้าดวงดาว ตาปอ-สุประวัติ ลำดวล-ตาล กัญญา เฮียกวง- อัษฏาวุธ นึกออกแค่นี้

1.ยายแล 2.วันเฉลิม 3.ลำยอง 4.สันต์

ใครทันสมัย อภิรดี บ้าง

ผมมีโอกาสนั่งดูทองเนื้อเก้า อยู่ๆความคิดนึงก็ผุดขึ้นมาว่า มันมีผู้หญิงแบบนี้ในสังคมจริงๆใช่มั้ย ถ้ามีแชร์ประสบการณ์กันหน่อยว่ามันเป็นยังไง