สวัสดีครับเพื่อน ๆ ชาวสองล้อ ทั้งล้อเล็กล้อใหญ่ทุกท่าน

3 ปีที่ผ่านมา ผมเดินทางไปทำงานด้วยรถเก๋งตลอด ส่วนตัวผมเป็นคนขับรถค่อนข้างช้า หากถนนไม่ว่างโล่งจริง ๆ ก็จะไม่ขับเร็ว 60-80 คือความเร็วเฉลี่ยในการเดินทางไปทำงานของผม และจะยึดเลนกลางตลอด ไม่ค่อยออกขวาเท่าไหร่นัก ซึ่งก็ต้องใช้พื้นที่ของถนน ร่วมกับชาวมอเตอร์ไซด์อยู่ทุกวัน

ปกติแล้ว ผมไม่ค่อยมีปัญหาอะไรกับมอเตอร์ไซด์ จะขับตรงไหนก็ตามสบาย เพราะถือว่า เป็นรถคันหนึ่ง เดินทางเหมือนกัน ผมแซงมอเตอร์ไซด์ได้ ก็ใช่ว่าจะเร็วขึ้น รถติด ๆ เห็นมอเตอร์ไซด์มาจอดอยู่ข้าง ๆ ไปไม่ได้เพราะติดกระจกมองข้าง ผมยังขยับรถให้ไปได้เลย ช่วย ๆ กันไป แต่หลาย ๆ ครั้งก็มีหงุดหงิดบ้าง ที่โดนปาด โดนเอามือมาปิดกระจกโดยผมไม่รู้ตัว และที่เกลียดมากที่สุดก็คงเป็น มอเตอร์ไซด์เข้ามาวิ่งเลนใน ในเส้นวิภาวดี ทางกลับบ้าน อันนี้ไม่ชอบจริง ๆ เพราะผมรู้สึกว่ามันอันตรายสุด ๆ เนื่องจากรถวิ่งกันด้วยความเร็ว และคนขับรถเก๋งส่วนใหญ่ ไม่คิดว่าจะมีมอเตอร์ไซด์มาวิ่งอยู่ในเลนนี้ บางทีอาจจะไม่ทันได้ระวังมอเตอร์ไซด์ เพราะมัวแต่ระวังรถใหญ่ด้วยกัน แต่ด้วยผมขับรถไม่ค่อยเร็ว จึงได้แต่มองแบบไม่ค่อยถูกใจอยู่แค่นั้นไม่มีอะไรมาก

ก็มีหลายครั้งที่ผมเข้ามาอ่านกระทู้ในห้องรัชดาแห่งนี้ แล้วเห็นกระทู้ทำนองว่า ทำไมมอเตอร์ไซด์ไม่วิ่งซ้าย ในเมื่อกฎหมายกำหนดไว้อย่างนั้น ซึ่งผมเองก็สงสัยเหมือนกัน และ ตั้งปณิธานเอาไว้ว่า ถ้าผมมีโอกาสได้ขับมอเตอร์ไซด์ ผมจะวิ่งซ้ายยาว ๆ ให้ดู

ขอแจ้งเส้นทางการเดินทางก่อนนิดนึง บ้านผมอยู่บางกะดี (ปทุมธานี) ใกล้ตลาดพูนทรัพย์  ต้องวิ่งเส้นรังสิต ปทุม ขึ้นสะพานหน้าฟิวเจอร์รังสิต ไปเข้าเส้นวิภาวดี และ ต่อเส้นพหลโยธิน เข้าข้างฐานทัพอากาศ และมาออกซอยเพิ่มสิน สุขาภิบาล 5 ระยะทางค่อนข้างไกล แต่รถไม่ค่อยติดเท่าไหร่ โชคดีนิดนึง

จนมาถึงวันนี้ ที่มีความจำเป็นต้องเปลี่ยนจากรถเก๋ง มาเป็นมอเตอร์ไซด์ ไปเดินเลือกซื้อมอเตอร์ไซด์ ด้วยใจระทึก เพราะใจนึงก็กลัว แต่อีกใจนึงก็จำเป็นต้องใช้ เพราะที่ทำงานผมไม่มีรถสาธารณะวิ่งผ่าน มีก็นานมากกว่าจะมาซักคัน

ได้ HONDA MSX 125 มาคันนึง ถูกใจมาก รถบ้าอะไร วิ่งได้ไม่เกิน 100 กม./ชม.   70 นี่เครื่องสั่นแล้ว ตอนแรกนึกว่ารถผิดปกติ แต่พอลองหาข้อมูล มันดันเป็นเรื่องปกติของรถรุ่นนี้ 55555

ใช้เวลาหัดขับรถแบบมีครัชอยู่ 2 อาทิตย์ ก็ถึงเวลาที่ต้องออกถนนใหญ่แล้ว

ปณิธานเดิมยังคงอยู่ คือ วิ่งซ้ายยาว ๆ

นั่นคือความฝัน.......เพราะความจริงแล้ว ไม่เกิน 1 กม.จากหน้าปากซอยบ้าน ผมก็ต้องออกขวาแล้ว เพราะถนนบัดซบมาก ฝาท่อเอย หลุมบ่อเอย ผมกลัวรถจะพังก่อนถึงที่ทำงาน หรือไม่ผมก็คงกระเด็นตกรถ รถไปทาง คนไปทาง มันจะน่าอายเสียเปล่า ๆ

แต่ด้วยความพยายาม ผมก็พยายามจะวิ่งให้อยู่ทางซ้ายเสมอ ๆ ไม่ออกขวาถ้าไม่จำเป็น เอาชีวิตรอดมาถึงออฟฟิตได้แบบทุลักทุเล

เรื่องตื่นเต้น อยู่ที่ขากลับ เนื่องด้วยมันมืด ไฟทางไม่ค่อยจะเพียงพอ และ รถเยอะมาก ทำให้การวิ่งซ้ายของผมกลายเป็นสิ่งที่ดูไร้สติยังไงชอบกล เจอบ่อยสุด ที่ทำให้ต้องเบรคหัวทิ่มคือ แท็กซี่ และ รถตู้  เพราะรถพวกนี้ ร้อยละ 80 ไม่มีไฟเลี้ยว นึกจะเลี้ยวก็เลี้ยว นึกจะจอดก็ปาดมาจอด มอเตอร์ไซด์วิ่งซ้ายจึงต้องเบรคกันเมื่อยมือไปหมด โอเค ผมจะวิ่งซ้ายให้ได้ ระยะทางผ่านมาครึ่งนึงแล้ว ผมเจอเข้ากับ รถเมล์ปาดเข้าจอดป้าย แน่นอน เบรคหัวทิ่มเช่นเคย ผมไม่แซง จอดต่อรถเมล์ มันไป ผมไป มันจอด ผมจอด  

จากการกระทำดังกล่าว ผมคิดว่า ผมคงไม่ได้แก่ตาย หากผมทำอย่างนี้ทุกวัน เคร่งกฎระเบียบตลอดเวลา เพราะคงตายด้วยมะเร็งปอด จากการสูดเอาควันพิษจากท่อไอเสียรถเมล์ และ รถตู้ตลอดเวลา หรือไม่ก็ตะคริวกินมือก่อนถึงบ้าน เพราะหยุดบ่อยมาก

ที่เจ็บปวดที่สุดก็คงเป็น ระหว่างที่ผมจอดต่อท้ายรถเมล์อยู่นั้น มีตำรวจแว๊นซ์คนหนึ่ง ขับชิดขวาแซงผมไปยาว ๆ ขึ้นสะพานข้ามแยกหน้าลำลูกกาไปแบบชิล ๆ ตกลง ผิด หรือไม่ผิด

เอาตัวรอดมาถึงสะพานหน้าเซียร์รังสิต ลงหน้าตลาดสี่มุมเมือง ถึงตอนนี้ ผมยังคงมีความคิดเช่นเดิมคือ ไม่ควรเข้าไปวิ่งเลนในของรถใหญ่เขา  ผมก็วิ่งซ้ายมาเรื่อย รถจอด หลุม บ่อ ท่อประปา สิ่งเหล่านี้ ทำให้มอเตอร์ไซด์ไม่สามารถวิ่งซ้ายได้เลย ยังคิดอยู่ว่า ถ้าอยู่ดี ๆ มีลูกเสือสำรองรุ่นใหญ่ กระโดดมาขวางเพราะวิ่งขวา จะเร่งเครื่องชนลูกเสือซะเลย T_T

เอาชีวิตรอดกลับถึงบ้านได้ด้วยความปวดตูดสุด ๆ เครื่องมันจะสั่นไปไหน!!!

จากประสบการณ์การขี่มอเตอร์ไซด์วันแรก ทำให้ผมเริ่มสงสัยว่า ในเมื่อสภาพการจราจร ระเบียบวินัยในการขับขี่ และ สภาพถนนมันเป็นเยี่ยงนี้ ทำไม ตำรวจยังมาคอยดักจับมอเตอร์ไซด์วิ่งขวา (หมายถึงแซงรถจอด แล้วเข้าซ้าย) กันอยู่อีก เพราะขนาดตำรวจเองมันยังไม่วิ่งซ้ายเลย ไม่มีเฉี่ยวเข้ามาซักนิด

ไหนจะพวกเปิดเลนพิเศษไหล่ทางอีกล่ะ มอเตอร์ไซด์หลบลงไปวิ่งตรงนั้นแล้ว ก็ยังต้องมาค่อยสติแตกกับการติ๊บไฟใส่ให้ไปเร็ว ๆ ของพี่รถซิ่งอีก ผมว่าตำรวจควรมาดักจับพวกนี้จะดีกว่านะ

ก็รอดูกันต่อไป ว่า ผมจะโดนพี่ตำรวจเรียกจับเมื่อไหร่ แถว ๆ หน้าซอยแอนเนกซ์ มันต้องมีวันที่ผมพลาดบ้างแหล่ะ

จากประสบการณ์การขี่มอเตอร์ไซด์มาทำงาน สอนผมว่า

- ระวังแท็กซี่ และ รถตู้ปาดเข้ารับคน รถพวกนี้ไม่มีไฟเลี้ยว ให้อยู่ห่าง ๆ ไว้
- อย่าขับเร็ว หากไม่รู้ว่า สภาพทางด้านหน้าเป็นเยี่ยงไร เผลอไปเจอหลุมเข้า จะซวย
- ตำรวจก็ไม่เข้าซ้ายเหมือนกัน
- ควันจากท่อไอเสียรถเมล์กลิ่นเหม็นมาก
- ริมถนนใหญ่ กำหนดว่าเป็นที่ห้ามจอด ไม่สามารถหยุดใครได้ จะจอดซะอย่าง
- ตำรวจจะมาตั้งด่านหน้าซอยแอนเน็กซ์ ประมาณ 10 โมง เพราะฉะนั้น อย่าตื่นสาย

ขับขี่ปลอดภัยครับทุกท่าน

ปล.ถ้าใครเจอรถแบบนี้ หมวกสีแดงแบบนี้ขี่อยู่บนถนน เห็นใจเค้านิดนึงนะครับ อาจจะดูเงอะ ๆ งะ ๆ อยู่บ้าง มือใหม่สุด ๆ