เราว่า เงินอัดฉีด / สปอนเซอร์ จะมาก็ต่อเมื่อ คนเริ่มสนใจจริงๆจังๆนั่นแหละ
เชื่อว่าหลายคน พึ่งมารู้ว่า "ฟุตซอลไทยนี่มันระดับเทพ" ก็ตอนที่เขาพึ่งได้แชมป์กัน
ย้อนไปไม่ต้องไกล ตอนบลูเวฟได้แชมป์สโมสรเอเชีย คนยังงงกันเลย ไปแข่งกันตอนไหนฟร่ะ

รู้อีกทีก็เข้าขอเข้ามา "คนไทยสุดยอด" กับเขาสักหน่อย
มาถึงทีมชาติไปคว้าแชมป์อาเซียนอีกรอบ ก็มาเฮกันอีกรอบ "คนไทยสุดยอด" กันเหมือนเดิม
พอได้แชมป์ก็จบๆไป ไม่ได้ใส่ใจดูต่อ มันก็วนเข้าอีหรอบเดิมอีกนั่นแหละ

ประเด็นคือ ของแบบนี้มันต้องเริ่มจาก  รสนิยมของแฟนกีฬา + เวลา + การสนับสนุนจากสปอนเซอร์

รสนิยมแฟนกีฬา
ปัจจุบันนี้แฟนฟุตซอลเขาก็ตามเชียร์ มาเย้วกันอยู่เยอะเป็นปกติ แบบพี่ชายเรานี่ก็ตามดูตลอด
แม้เป็นคนตจว. ไม่มีโอกาสเข้ามาดูการแข่งในกรุงเทพ
แต่เคเบิ้ลทีวีมีช่องกีฬาที่ถ่ายทอดตลอด พี่เราก็ติดตามจากในทีวีเนี่ยแหละ
พออยากรู้อะไรเพิ่มก็มาเซิร์ชหาในอินเตอร์เนต ก็มีแหล่งให้อ่าน ให้ตามเยอะแยะ
เราเองไม่ได้ดูมาตั้งแต่แรกๆเหมือนกัน แต่พี่ชายชวนดูเลยดูตาม แล้วก็รู้สึกว่า เออสนุกดีนะ
ไม่ได้ออกตัวว่าจะตั้งใจเชียร์จริงจัง แต่คงตามข่าวเรื่อยๆ
นี่คือจุดเริ่มต้น เมื่อคิดว่า ดูแล้วสนุก ก็จุดประกายให้อยากติดตาม

เวลา
เราได้แชมป์อาเซียนมาตั้ง 8 สมัยแต่คนกลับรู้ข้อมูลนี้น้อยมาก (เท่าที่ดูจากกระแส)
อาจได้ยินตอนที่คนพากย์บอกบ้างอยู่แล้ว จนพาลคิดว่า
โอโห ไทยแม่มแชมป์เก่า แม่มเทพอยู่แล้ว กินหมูดิแบบนี้ จะลุ้นอะไร ...

ไม่ได้ดูจะไม่รู้เลยว่า อย่างลุ้นเหอะ -*- บทจะกระหน่ำก็กระหน่ำกันแหลก บนจะยิงนกก็นกกันซะ
จนต้องอุทานว่า "กรูว่าโดนก่อนแน่" อยู่บ่อยๆ แม้สุดท้ายเราจะคิดว่ายังไงเราก็ชนะอยู่ดี แต่ตอนดูก็ลุ้นอยู่ไม่ใช่น้อย
พอเราเริ่มรู้สึกว่า มันสนุก มันน่าติดตาม มันไม่ได้แค่เทพกินหมู อย่างที่บอกกัน เราก็เริ่มมาให้เวลากับมัน
เวลา เป็นเงื่อนไขที่น่าจะยากที่สุด เพราะแฟนๆ / กระแส / แรงสนับสนุน ไม่ได้หาง่ายเหมือนยอดไลค์
ต้องค่อยๆสะสม อาจเริ่มจาก ตัวแฟนกีฬาเอง / การบอกต่อ / การสนับสนุนของสื่อ (สื่อที่นำเสนอเขาก็มีอยู่ แต่เราอาจไม่ได้ติดตามเอง)
ผลงานเรามีอยู่แล้ว ที่สำคัญที่รอการบอกต่อจากแฟนๆกีฬา
เดี๋ยวนี้หากอยากดูหรืออยากติดตามอะไรสักอย่าง ไม่ใช่เรื่องยากเลย
เริ่มที่ตัวเองแบบจริงๆจังๆก่อนฮะ

การสนับสนุนจากสปอนเซอร์
พอคนเริ่มสนใจมากๆ พวกคนใหญ่คนโตก็เริ่มคิดว่า กีฬานี้มันน่า "โดด" เข้ามาร่วมวง ขอมีเอี่ยว
แต่เชื่อว่า หลายคนคงเลิกหวังแรงสนับสนุนจากองค์กรกีฬาจากภาครัฐโดยตรงมานานแล้ว
เพราะฉะนั้น เป้าสำคัญของแฟนกีฬ่าจึงมักเป็น สปอนเซอร์ จากสินค้า หรือ สถานีโทรทัศน์มากกว่า
หากผ่าน 2 ข้อนั้นมาได้ จนบรรลุเป้าหมาย แล้วสปอนเซอร์จะมาเอง
สปอนเซอร์จะมาก็ต่อเมื่อ เขาคิดว่า นักกีฬาขายได้ / คิดว่า มีคนติดตามกีฬาประเภทนั้นๆอยู่พอสมควร
แบดมินตัน/วอลเล่ย์ เองก็สู้มาระยะหนึ่ง สั่งสมแฟนๆกีฬา
จนเริ่มสร้างชื่อในระดับ International สปอนเซอร์เริ่มวิ่งเข้าหา จนกระทั่งกลายเป็นกระแสจนทุกวันนี้
เพราะเขาผ่านเงื่อนไข 2 ข้อนั้นมาแล้ว

ขอยกตัวอย่างที่อาจจะสเกลเล็กลงมาจากกีฬาระดับชาติหน่อย คือ กีฬาเฉพาะกลุ่มแบบ B-Boy
บีบอยไทย มีหลายกลุ่มมากที่โด่งดังระดับเอเชีย ที่ไทยเคยมีการจัดแข่งขันงานระดับเอเชียบ่อยครั้ง
มี Judge ชื่อดังจากต่างประเทศมาตัดสินในการแข่งในไทยบ่อยมาก
แต่ถามว่าใครรู้จักบ้าง? แทบไม่มี เพราะไม่ใช่กีฬาที่บ้านเรานิยม ราวๆ 2 ปีก่อน บีบอยไทยกลุ่มนึง
ได้โอกาสไปแข่งขันในระดับเอเชีย แต่ ... หาสปอนเซอร์สนับสนุนไม่ได้ เพราะต้องไปแข่งต่างประเทศ
ซึ่งโอกาสที่จะพาทั้งทีมไปแข่งพร้อมกันทุกคนในต่างประเทศนั้น ยากอยู่พอสมควร
จนกระทั่ง มีสายการบินสัญชาติไทยบริษัทนึง
เข้ามาสนับสนุนด้วยการ ออกค่าใช้จ่าย เหมาลำให้กลุ่มนักเต้นกลุ่มนี้ไปแข่งขันในระดับเอเชีย
ไม่ว่าพวกเขาจะกลับมาพร้อมแชมป์หรือไม่ แต่การสนับสนุนนั้นเป็นเรื่องยิ่งใหญ่มาก

ทุกวันนี้คนก็แทบไม่รู้ว่าบีบอยไทย หรือ นักสเก็ตไทย โด่งดังในระดับเอเชีย
ไม่มีใครเดินไปทัก ไม่ได้ออกทีวี ไมไ่ด้เงินอัดฉีด แต่พวกเขาก็ยังคงเดินหน้าทำสิ่งที่ตัวเองชอบต่อไป

อาจเทียบกันไม่ได้กับฟุตซอล หรือแม้แต่กีฬาอื่นๆ ที่เป็นการแข่งขันระดับประเทศ
แต่เราว่ามันอยู่บนเงื่อนไขเดียวกัน หากต้องการกระแส และ ความขอบคุณ (เช่น เงินอัดฉีด หรือ สปอนเซอร์)

สำหรับแฟนกีฬา ต้องเริ่มที่ตัวเองก่อน เราสนับสนุนพวกเขาแค่ไหน ขอให้ทำต่อไป
สำหรับนักกีฬา ขอให้คุณทำสิ่งที่คุณรัก เราจะคอยตามเชียร์ แม้อาจจะไม่ได้เห็นผลลัพธ์และกระแสตอบรับที่รวดเร็วนัก
แต่แฟนๆที่ติดตามคุณมา ก็ไม่ทิ้งพวกคุณแน่นอน รอต้อนรับแฟนๆกลุ่มใหม่ได้เลย

ยาวจัง ใครอ่านถึงตรงนี้ขอบคุณมาก