เรามีเรื่องจะมาบอกค่ะ มีแม่หมาตัวนึง ที่มีลูกๆถึง8ตัว ออกลูกที่ข้างๆบ้านที่ไม่มีใครอยู่ เป็นหมาจรอยู่หน้าบ้านเรา คอยเฝ้าบ้านให้ ครอบครัวเราก็ให้ข้าวกิน เพราะสงสารมากคะ ไม่มีใครใยดีมันเลย ตอนที่มันกินข้าวเสร็จก็จะไปให้นมลูก
เห็นว่า ทางหมู่บ้านจะวางยาเบื่อหมา ..ซึ่งเราว่า นั่นเป็นความคิดที่ไร้มนุษย์ธรรมมากๆ แม่หมาออกลูกมา8ตัว อยู่ข้างบ้านที่ไม่มีคนอาศัย ออกมาได้ไม่ถึง2เดือน มีคนเอาไปคะ เอาไปหมดเลย แม่หมาคิดถึงลูกมันมาก คอยเดินรอบๆบ้านแล้วร้องครางตลอดทั้งคืน เราอยากจะบอกกับคนๆที่เอาลูกหมาไปทั้งหมดว่า คุณเคยใยดีมันมั้ย ตอนที่มันไม่มีลูก คุณไม่เคยแม้แต่ให้ข้าวมันกิน ทุกๆเย็นมันจะรอเฝ้าหน้าบ้านเราตลอด พอมันมีลูก มันอยู่กับลูกเพียงไม่ถึงหนึ่งเดือนเต็ม แล้วลูกหมานั้นยังต้องการนมแม่ คุณเอาลูกๆพรากจากมันไปหมด ทุกเช้าและทุกกลางคืนตกดึก มันก็ครางร้องหงิงๆตลอด แล้วเดินรอบๆบ้านหาลูกของมัน เราไม่ได้ห้ามที่จะให้คุณอุปการะลูกหมาเหล่านั้น เราคิดว่ามันดีแล้วที่คุณอุปการะ แต่เราขออย่างหนึ่งได้มั้ย อย่างน้อยๆก็ให้มันได้อยู่กับลูกๆมันบ้าง เอาไปเจอกันวันละหนึ่งครั้งก็ยังดีเราไปมองตามัน แล้วจะร้องไห้เลยล่ะ ตามันเศร้ามากๆ
เราอยู่ที่ บ้านสวนราชาวดี คะ ถึงคุณที่เก็บลูกหมาไป
เราไม่ได้พูดเพื่อเอาดีใส่ตัว แต่ถ้าได้ยินเสียงครางและได้มองแม่หมาจรตัวหนึ่งที่เดินรอบๆบ้านนั้นเพื่อหาลูกๆของมัน คุณจะมาตั้งกระทู้แบบนี้แน่ๆ
เผื่อคุณคนที่เก็บไปจะมาเห็นกระทู้นี้ ไม่ต้องตอบก็ได้ แต่อย่างน้อยๆให้แม่หมาได้เห็นหน้าลูกๆบ้างก็ยังดี แต่คนอื่นๆที่เก็บลูกหมาจรหรืออื่นๆมา ต้องดูให้ดีๆก่อนนะคะ ถ้าไม่อย่างนั้น คนที่เก็บมา ก็จะกลายเป็นคนพรากลูกและแม่จากกันไป เราไม่รู้ว่าลูกหมาจะอยู่ดีมั้ย ถ้าเขาเก็บแค่ไปดูเล่นแล้วเอามาทิ้งล่ะ?? เรารู้ว่าไม่ใช่เรื่องที่จะกังวลเลยเพราะไม่ใช่เรื่องของเรา แต่เราเป็นห่วงมัน สุดท้ายนี้ ถ้าคุณคิดจะเลี้ยงอะไรสักอย่าง นั่นหมายถึงคุณต้องรับผิดชอบชีวิตหนึ่ง คุณรับแค่หนึ่งชีวิตมาเป็นของประดับที่ทำให้สวนหนึ่งในชีวิตเปลี่ยนไป แต่สำหรับคุณมันเป็นโลกทั้งใบของชีวิตนั้นๆ
ใครที่เพิ่งเก็บลูกหมาจร2-3วันก่อน อ่านหน่อย
เห็นว่า ทางหมู่บ้านจะวางยาเบื่อหมา ..ซึ่งเราว่า นั่นเป็นความคิดที่ไร้มนุษย์ธรรมมากๆ แม่หมาออกลูกมา8ตัว อยู่ข้างบ้านที่ไม่มีคนอาศัย ออกมาได้ไม่ถึง2เดือน มีคนเอาไปคะ เอาไปหมดเลย แม่หมาคิดถึงลูกมันมาก คอยเดินรอบๆบ้านแล้วร้องครางตลอดทั้งคืน เราอยากจะบอกกับคนๆที่เอาลูกหมาไปทั้งหมดว่า คุณเคยใยดีมันมั้ย ตอนที่มันไม่มีลูก คุณไม่เคยแม้แต่ให้ข้าวมันกิน ทุกๆเย็นมันจะรอเฝ้าหน้าบ้านเราตลอด พอมันมีลูก มันอยู่กับลูกเพียงไม่ถึงหนึ่งเดือนเต็ม แล้วลูกหมานั้นยังต้องการนมแม่ คุณเอาลูกๆพรากจากมันไปหมด ทุกเช้าและทุกกลางคืนตกดึก มันก็ครางร้องหงิงๆตลอด แล้วเดินรอบๆบ้านหาลูกของมัน เราไม่ได้ห้ามที่จะให้คุณอุปการะลูกหมาเหล่านั้น เราคิดว่ามันดีแล้วที่คุณอุปการะ แต่เราขออย่างหนึ่งได้มั้ย อย่างน้อยๆก็ให้มันได้อยู่กับลูกๆมันบ้าง เอาไปเจอกันวันละหนึ่งครั้งก็ยังดีเราไปมองตามัน แล้วจะร้องไห้เลยล่ะ ตามันเศร้ามากๆ
เราอยู่ที่ บ้านสวนราชาวดี คะ ถึงคุณที่เก็บลูกหมาไป
เราไม่ได้พูดเพื่อเอาดีใส่ตัว แต่ถ้าได้ยินเสียงครางและได้มองแม่หมาจรตัวหนึ่งที่เดินรอบๆบ้านนั้นเพื่อหาลูกๆของมัน คุณจะมาตั้งกระทู้แบบนี้แน่ๆ
เผื่อคุณคนที่เก็บไปจะมาเห็นกระทู้นี้ ไม่ต้องตอบก็ได้ แต่อย่างน้อยๆให้แม่หมาได้เห็นหน้าลูกๆบ้างก็ยังดี แต่คนอื่นๆที่เก็บลูกหมาจรหรืออื่นๆมา ต้องดูให้ดีๆก่อนนะคะ ถ้าไม่อย่างนั้น คนที่เก็บมา ก็จะกลายเป็นคนพรากลูกและแม่จากกันไป เราไม่รู้ว่าลูกหมาจะอยู่ดีมั้ย ถ้าเขาเก็บแค่ไปดูเล่นแล้วเอามาทิ้งล่ะ?? เรารู้ว่าไม่ใช่เรื่องที่จะกังวลเลยเพราะไม่ใช่เรื่องของเรา แต่เราเป็นห่วงมัน สุดท้ายนี้ ถ้าคุณคิดจะเลี้ยงอะไรสักอย่าง นั่นหมายถึงคุณต้องรับผิดชอบชีวิตหนึ่ง คุณรับแค่หนึ่งชีวิตมาเป็นของประดับที่ทำให้สวนหนึ่งในชีวิตเปลี่ยนไป แต่สำหรับคุณมันเป็นโลกทั้งใบของชีวิตนั้นๆ