" เล่ห์อักษร "

อ่านเรื่องราว คราวรัก สลักหวาน
ย้อนวันวาน ผ่านถ้อย ร้อยเริงสรรค์
คำเลิศหรู พรูพร่าง สร้างสัมพันธ์
ล้ำจำนรรจ์ มั่นหมาย คล้ายจองใจ

หรือคือเธอ เจอจรด สะกดกล้ำ
ผนึกคำ นำเพริศ บรรเจิดใส
ลายมือส่ง ตรงมา หล้าแดนใด
อักษรเนียน เขียนใส่ ไล้เรียงความ

เดือนละครั้ง ดั่งเห็น เป็นเช่นคู่
เหมือนเธอมอง จ้องอยู่ รู้เขตข้าม
สุขหรือทุกข์ รุกเฝ้า แฝงเงาตาม
แล้วทวงถาม ย่ามหยั่ง หวังดึงดล

พบว่าคล้อย พลอยอ่าน ผสานลึก
ตกห้วงตรึก ตรึงตรา ทุกคราหน
อักษรเล่ห์ เสน่ห์ซ่อน ซ้อนแสนกล
อย่างแยบยล ผลเพ้อ ละเมอครวญ

มาดไม่กลาย วายจบ สบแสร้งฝัน
เฉกหนังสือ เล่มนั้น พรั่นพรึงหวน
ครั้นอยากพบ คบใคร่ ใฝ่ชนวน
ทุกสิ่งล้วน หายลับ ไปกับตา

จึงต้องห้าม ย่ามจิต สนิทล่วง
เกินติดบ่วง ห้วงล้ำ พล้ำถลา
เพียงภิรมย์ สมชื่น รื่นอักษรา
แช่มชีวา หว่างหวั่น .. วังเวงวน

*******  

: ขอขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ตค่ะ