ตั้งแต่เด็กมา การ์ตูนเกี่ยวกับดาบที่ยิงพลังได้เรื่องแรก ๆ ที่ได้อ่าน ก็คือ ไยบะ
ปล่อยลมปล่อสายฟ้า
ต่อมาปล่อยน้ำ ปล่อยน้ำแข็ง ปล่อยไฟ ยิ่งดาบหลัง ๆ ปล่อยพลังพังดาวได้ทั้งดวง
ปล่อยให้มั่วไปหมดจนคิดว่า อย่าไปไล่ฟันมันเลยว่ะ หรอยยิงเอาดีกว่า

ตอนเด็ก ๆ อ่านก็รู้สึกว่าสนุกดี เท่ห์ดี

แต่พอโตมาแล้ว ความคิดกลับเปลี่ยนไป

...เสน่ห์ของดาบ คือการเข้าระยะประชิด หลบ กัน ฟัน โดนหรือไม่โดน เป็นอาวุธที่ต้องใช้ทักษะระดับสูง สมาธิ
ไม่ว่าดาบจะดีเลิศแค่ไหน ถ้าฟันไม่โดน ก็ไร้ค่า นั่นคือ เสน่ห์ และเอกลักษณ์ ของอาวุธดาบ

แต่พอดาบมายิงพลังได้ เสน่ห์และเอกลักษณ์เหล่านั้นก็จะเสียไปเลย

ถ้าไม่เวอร์แล้วจะสนุกได้ยังไง?
ก็เวอร์ได้ แต่ไม่อยากให้เสียเอกลักษณ์ของดาบ อย่าง............ เออใช่ ผมชอบคอนเซ็ปของดาบใน Metal gear rising มาก
ฟันยาวแค่เมตรกว่า แต่ฟันรถถัง ฟันคอปเตอร์ ฟันหุ่นยนต์ตัวเท่าตึกระฟ้าขาด
แต่การจะฟันได้ขนาดนั้นต้อง "ฟันให้โดน" ซะก่อน คือ ไม่มีการยิงพลังจากระยะไกล
ต้องเอาตัวเองเข้าเสี่ยงรุกเข้าระยะประชิด แล้วฟัน

เอ้อ ผมชอบแบบนี้มากกว่า

ถ้าเป็นดาบเวทย์ อย่างดาบลม ก็น่าจะให้ฟันให้โดนก่อนทีนึง แล้วก็จะมีลมพุ่งออกมาเฉือนอีกหลาย ๆ แผล
ดาบน้ำแข็งก็ฟันให้โดนแล้วก็ขาดแบบแข็ง ๆ ไปเลย

พอมายิงพลังได้แล้วรู้สึกว่า ไม่เห็นต้องมีรูปร่างเป็นดาบเลยนี่หว่า?

คนอื่น ๆ ล่ะ คิดยังไงกับดาบที่ปล่อยพลังได้ครับ?