สวัสดีค่ะเพื่อนชาวพันทิปทุกคน เรามีเรื่องไม่เข้าใจ และไม่สบายใจ มาให้ทุกคนช่วยตอบอ่ะค่ะ
เริ่มเรื่องเลยน่ะค่ะ ตอนเราเรียนอยู่ปวช. เรามีเพื่อนสนิทอยู่ 2 คน เวลาไปเรียน เด็กสายอาชีพส่วนมากจะมีรถใช่ป่ะล่ะ เรากับเพื่อนคนที่1 อ่ะ จะไปรวมกันที่บ้านเพื่อนคนที่2 แต่เพื่อนเราคนนี้อ่ะ เรากับเพื่อนต้องคอยไปปลุก และคอยรีดผ้าให้เพื่อที่จะได้ไม่ไปเรียนสายกัน หลังจากนั้นก็ไปเรียนกันปกติน่ะ ช่วงแรกทุกอย่างก็ไปได้อย่างสวยงามเลย 555 คือเข้ากันได้ดี ไม่มีปัญหาอะไรเลย แต่พอนานเข้า เรากับเพื่อนคนที่1 เริ่มคิดว่าทำไมเราต้องคอยตื่นเช้า แล้วต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วย (เราเริ่มเหนื่อยแล้วน่ะ) ในเมื่อเพื่อนคนที่2 ยังไม่คิดจะเปลี่ยนตัวเองเลย เราคอยเตือนเค้าหลายเรื่องคอยดึงให้เค้ามาเรียน ให้เค้าสนใจในสิ่งที่เราพูด หลาย ๆ เรื่องเลยค่ะ จนเพื่อนคนที่ 1 โทรไปคุยกับเพื่อนคนที่2 เราไม่รู้หรอกว่าเค้าคุยอะไรกัน แต่รู้ว่าต่างคนก็ต่างเสียใจเช่นกัน พอหลังจากนั้นเราก็เริ่มห่างกันค่ะ แต่เรายังมีงานกลุ่มร่วมกัน คือการทำโครงการ ตอนปี 3 เราอยู่กลุ่มเดียวกับเพื่อนคนที่1 ส่วนเพื่อนคนที่2 อยู่อีกกลุ่มค่ะ แล้วเค้าก็ไม่เคยมาช่วยงานกลุ่มเพื่อนเลย (แต่เวลาไปเตรียมของอะไรเราก็ใช้บ้านเค้าค่ะ เกรงใจเพราะพ่อแม่เค้าก็นอนกันอยู่ เพราะไปกันแต่เช้าเลย ) เราก็ไม่กล้าฟ้องอาจารย์หรอกค่ะกลัวโดนหักคะแนน ^^ พอวันเวลาผ่านไปเราก็ใกล้จบกันแล้ว ฉันเริ่มรู้สึกแปลกว่าเพื่อนคนที่1 และเพื่อนกลุ่มเดียวกัน เริ่มที่จะไม่คุยกับฉันเลย ฉันก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ฉันก็เฉยค่ะ ยอมรับว่าเสียใจมาก T^T เราก็ไม่รู้ว่าเราทำอะไรที่ไม่พอใจให้ พอเจอแบบนั้น เราไปใหนก็ไปแต่กับแฟนเลยเพราะเราไม่มีใคร นอกจากแฟนเรา และพอถึงวันสุดท้ายอาจารย์ก็ให้เสนอโครงงานอีกครั้ง เราก็ไปช่วยน่ะ เราก็ไปคุยกับเพื่อนคนอื่น ๆ ปกติ
แต่ที่ไม่ปกติคือ เพื่อนคนที่2 จะคอยมาเหมือนแกล้งอ่ะ มาคุยด้วย เราก็เลยเลี่ยงไปคุยกับกลุ่มอื่น เค้าก็ตามมาทำแบบนั้นอีก เราก็เลี่ยงอีก
คือมันทนไม่ไหวน่ะ เรารอให้กลุ่มราพรีเซนเสร็จเราก็หนีกลับบ้านเลย 5555 (เห็นแก่ตัวป่ะล่ะ) แล้วเพื่อนคนที่2 ก็โทรมาว่าเรา"ทำไมทำแบบนี้ ไม่อยู่ช่วย" ทำนองนี้แหละ เราก็ไม่รู้จะอยู๋ทำไมอ่ะ อยู่ก็ต้องนั่งคนเดียว โดนแกล้งอีก พอจบแล้วก็แยกย้ายกันไปเรียนต่อค่ะ
แล้วพอเรามาอยู่มหาลัย (เรื่องเยอะไปใหน ฮ่า ๆๆ) เราก็กลัวไม่มีเพื่อนน่ะแต่พออยู่ไปสักพักเราก็มีเพื่อนซะที แต่กะนั้นก็เถอะ ปัญหามันก็มีอีกแหละ คือเรามีเพื่อนสนิท คนนี้คุยได้ทุกเรื่อง แต่เรามีความรู้สึกว่าบางทีเราพูดอะไรไป ก็ไม่สนใจเราเลย เราก็เลยแปลกแปลกอ่ะ เหมือนไม่อยากคุยกับเราเลย เราก็ลงโพสในกลุ่มเรา(คือเราเป็นคนตั้งกลุ่มในเฟสอ่ะ) ว่า"อะไรที่ไม่เหมือนเดิม ก็จะรู้สึกได้ทันที" เค้าก็บอกว่า "บ้า ๆๆ"
แบบนี้อ่ะ พอมาอีกวันเราก็โทรไปปลุกเค้า ก็ปกติดีน่ะ แต่พอมาเรียน ไปกินข้าวมันไม่เหมือนเดิม ความรุ้สึกมันไม่เหมือนเดิมเลย >_<
เรารัก เราแคร์เพื่อนน่ะ เราแค่ต้องการเพื่อนที่จริงใจกับเราสนใจเราบ้าง เห็นเรายืนอยู่ตรงนี้บ้างก็เท่านั้นเองค่ะ
แล้วเราก็คิดว่าถ้าเราอยู่คนเดียว กินข้าวคนเดียว ทำอะไรคนเดียว ไม่ยุ่งกับใคร แล้วใครไม่ต้องมายุ่งกับเรา
คืออารมตอนนี้ไม่อยากมีเพื่อนแล้วอ่ะ ท้อแล้วค่ะ อยากเรียนให้จบแล้ว
สุดท้ายค่ะขอบคุณที่รับฟัง และเข้ามาอ่านน่ะค่ะ ขอบคุณจริง ๆ
เราอยู่คนเดียวโดยไม่มีเพื่อนได้รึป่าวค่ะ
เริ่มเรื่องเลยน่ะค่ะ ตอนเราเรียนอยู่ปวช. เรามีเพื่อนสนิทอยู่ 2 คน เวลาไปเรียน เด็กสายอาชีพส่วนมากจะมีรถใช่ป่ะล่ะ เรากับเพื่อนคนที่1 อ่ะ จะไปรวมกันที่บ้านเพื่อนคนที่2 แต่เพื่อนเราคนนี้อ่ะ เรากับเพื่อนต้องคอยไปปลุก และคอยรีดผ้าให้เพื่อที่จะได้ไม่ไปเรียนสายกัน หลังจากนั้นก็ไปเรียนกันปกติน่ะ ช่วงแรกทุกอย่างก็ไปได้อย่างสวยงามเลย 555 คือเข้ากันได้ดี ไม่มีปัญหาอะไรเลย แต่พอนานเข้า เรากับเพื่อนคนที่1 เริ่มคิดว่าทำไมเราต้องคอยตื่นเช้า แล้วต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วย (เราเริ่มเหนื่อยแล้วน่ะ) ในเมื่อเพื่อนคนที่2 ยังไม่คิดจะเปลี่ยนตัวเองเลย เราคอยเตือนเค้าหลายเรื่องคอยดึงให้เค้ามาเรียน ให้เค้าสนใจในสิ่งที่เราพูด หลาย ๆ เรื่องเลยค่ะ จนเพื่อนคนที่ 1 โทรไปคุยกับเพื่อนคนที่2 เราไม่รู้หรอกว่าเค้าคุยอะไรกัน แต่รู้ว่าต่างคนก็ต่างเสียใจเช่นกัน พอหลังจากนั้นเราก็เริ่มห่างกันค่ะ แต่เรายังมีงานกลุ่มร่วมกัน คือการทำโครงการ ตอนปี 3 เราอยู่กลุ่มเดียวกับเพื่อนคนที่1 ส่วนเพื่อนคนที่2 อยู่อีกกลุ่มค่ะ แล้วเค้าก็ไม่เคยมาช่วยงานกลุ่มเพื่อนเลย (แต่เวลาไปเตรียมของอะไรเราก็ใช้บ้านเค้าค่ะ เกรงใจเพราะพ่อแม่เค้าก็นอนกันอยู่ เพราะไปกันแต่เช้าเลย ) เราก็ไม่กล้าฟ้องอาจารย์หรอกค่ะกลัวโดนหักคะแนน ^^ พอวันเวลาผ่านไปเราก็ใกล้จบกันแล้ว ฉันเริ่มรู้สึกแปลกว่าเพื่อนคนที่1 และเพื่อนกลุ่มเดียวกัน เริ่มที่จะไม่คุยกับฉันเลย ฉันก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ฉันก็เฉยค่ะ ยอมรับว่าเสียใจมาก T^T เราก็ไม่รู้ว่าเราทำอะไรที่ไม่พอใจให้ พอเจอแบบนั้น เราไปใหนก็ไปแต่กับแฟนเลยเพราะเราไม่มีใคร นอกจากแฟนเรา และพอถึงวันสุดท้ายอาจารย์ก็ให้เสนอโครงงานอีกครั้ง เราก็ไปช่วยน่ะ เราก็ไปคุยกับเพื่อนคนอื่น ๆ ปกติ
แต่ที่ไม่ปกติคือ เพื่อนคนที่2 จะคอยมาเหมือนแกล้งอ่ะ มาคุยด้วย เราก็เลยเลี่ยงไปคุยกับกลุ่มอื่น เค้าก็ตามมาทำแบบนั้นอีก เราก็เลี่ยงอีก
คือมันทนไม่ไหวน่ะ เรารอให้กลุ่มราพรีเซนเสร็จเราก็หนีกลับบ้านเลย 5555 (เห็นแก่ตัวป่ะล่ะ) แล้วเพื่อนคนที่2 ก็โทรมาว่าเรา"ทำไมทำแบบนี้ ไม่อยู่ช่วย" ทำนองนี้แหละ เราก็ไม่รู้จะอยู๋ทำไมอ่ะ อยู่ก็ต้องนั่งคนเดียว โดนแกล้งอีก พอจบแล้วก็แยกย้ายกันไปเรียนต่อค่ะ
แล้วพอเรามาอยู่มหาลัย (เรื่องเยอะไปใหน ฮ่า ๆๆ) เราก็กลัวไม่มีเพื่อนน่ะแต่พออยู่ไปสักพักเราก็มีเพื่อนซะที แต่กะนั้นก็เถอะ ปัญหามันก็มีอีกแหละ คือเรามีเพื่อนสนิท คนนี้คุยได้ทุกเรื่อง แต่เรามีความรู้สึกว่าบางทีเราพูดอะไรไป ก็ไม่สนใจเราเลย เราก็เลยแปลกแปลกอ่ะ เหมือนไม่อยากคุยกับเราเลย เราก็ลงโพสในกลุ่มเรา(คือเราเป็นคนตั้งกลุ่มในเฟสอ่ะ) ว่า"อะไรที่ไม่เหมือนเดิม ก็จะรู้สึกได้ทันที" เค้าก็บอกว่า "บ้า ๆๆ"
แบบนี้อ่ะ พอมาอีกวันเราก็โทรไปปลุกเค้า ก็ปกติดีน่ะ แต่พอมาเรียน ไปกินข้าวมันไม่เหมือนเดิม ความรุ้สึกมันไม่เหมือนเดิมเลย >_<
เรารัก เราแคร์เพื่อนน่ะ เราแค่ต้องการเพื่อนที่จริงใจกับเราสนใจเราบ้าง เห็นเรายืนอยู่ตรงนี้บ้างก็เท่านั้นเองค่ะ
แล้วเราก็คิดว่าถ้าเราอยู่คนเดียว กินข้าวคนเดียว ทำอะไรคนเดียว ไม่ยุ่งกับใคร แล้วใครไม่ต้องมายุ่งกับเรา
คืออารมตอนนี้ไม่อยากมีเพื่อนแล้วอ่ะ ท้อแล้วค่ะ อยากเรียนให้จบแล้ว
สุดท้ายค่ะขอบคุณที่รับฟัง และเข้ามาอ่านน่ะค่ะ ขอบคุณจริง ๆ