ดูจากละครหลายเรื่อง ที่นำความคิดแบบจารีตนิยมมาถ่ายทอดซ้ำ อย่างคุณชายพุฒิภัทร ที่พูดขึ้มาตอนที่กรองแก้วถูกจับตัวไป แล้วคนอื่นๆสงสัยในความบริสุทธิ์ ประมาณว่าเชื่อว่ากรองแก้วต้องยังไม่ถูกล่วงเกิน เพราะถ้าผู้หญิงดีๆอย่างกรองแก้วถูกล่วงเกิน จะต้องฆ่าตัวตายเพื่อรักษาเกียรติแน่ หรืออย่างทองเนื้อเก้า ที่เมียหลวงของเถ้าแก่กวง พูดว่า ถ้าผู้หญิงดีๆเขาต้องตกเป็นเมียน้อยโดยไม่รู้ตัว เขาจะต้องหลีกทางไปเองเพื่อรักษาศักดิ์ศรี

เลยรู้สึกว่า "ผู้หญิงดีๆ" แบบจารีตนิยม จะต้องเป้นฝ่ายจำนนอยู่ร่ำไปใช่หรือไม่? ผู้หญิงที่ลุกขึ้นมาสู้เพื่อสิทธิของตัวเอง จะถูกมองว่าเป้น "ผู้หญิงไม่ดี" หรือเปล่า?

อย่างผู้หญิงที่ถูกข่มขืน ถ้าไม่ฆ่าตัวตายรักษาเกียรติ แต่ไปแจ้งความ ต่อสู้ในศาล ต่อให้ชนะคดี สังคมก็ตัดสินไปแล้วว่าเธอมีมลทิน อันหมายถึงผู้หญิงไม่ดีไปแล้ว? หรือหญิงที่ตกเป็นเมียน้อย ถ้าพยายามต่อสู้แย่งชิง ก็จะถูกสังคมประนาม ว่าทำให้ครอบครัวเขาแตกแยก

พอนึกๆดูแล้วก็ไม่เข้าใจ ว่าทำไมแนวคิดแบบจารีตนิยม ผู้หญิงถึงต้องเป็นฝ่ายยอมจำนนเสมอ?