ผมไม่ได้เก่งกาจอะไร เพียงแต่ว่าผมเริ่มทำธุรกิจก่อนเพื่อน เพื่อนๆผมจึงมักสอบถามเรื่องธุรกิจ
ชอบมาคุยกันแลกเปลี่ยนกันเรื่องธุรกิจ โดยเฉพาะหัวข้อ
“อยากทำธุรกิจ”
ถามว่าทำอะไรดี อันนี้บอกไม่ได้เหมือนกันว่าทำอะไรดี แต่ถ้ามีกิจการไว้ในใจแล้วมาถกกัน
อย่างนี้สนุก ... ผมก็จะอธิบายไปตามเนื้อกิจการเท่าที่รู้ว่าผมคิดเห็นอย่างไรต่อกิจการแนวนี้
กิจการจะดีหรือไม่ดีไม่รู้ ...
แต่ในท้ายที่สุด ผมมักจะยุและดันส่งให้ทำเสมอ!!!
ทำไมผมถึงยุส่งไปเช่นนั้น? ในเมื่อเขาอยากทำต้องดันครับ
เพราะ ผมเชื่อว่า ...
ทุกอย่างเริ่มจากก้าวแรกเสมอ
คาดหวังกำไรปีละร้อยล้าน แต่ถ้าไม่เริ่มจากกำไรร้อยแรก เงินร้อยล้านก็คงไม่เกิด
ผมมักชอบเล่าเรื่อง
“กิจการการแรกที่ผมขาดทุนยับ” ให้เพื่อนฟัง
ผมเปิดร้านขายกระถางต้นไม้จากความชอบนำมาสู่การค้า
“กระถางแบบนี้แถวนี้ไม่มีใครขาย”
อีกทั้งแถวนี้หมู่บ้านจัดสรรเกิดใหม่เพียบ ทำเลที่เลือกก็เดาว่าไม่ขี้เหร่เท่าใดนัก
จังหวะนั้นเราก็ว่ามันดี มันน่าจะรุ่งโรจน์ เหมือนในจินตนาการที่คาดหวังไว้ได้ไม่ยากนัก
ตัดสินใจทุบกระปุกหมูร่วมหุ้นกับพี่สาว ลงทุนไปเกือบแสน แรกๆก็พอไปได้ พอขายได้บ้าง
แต่หลายๆเดือนเข้า ลูกค้าน้อยลงเรื่อยๆ จนในที่สุดก็แทบขายไม่ได้เลย ไม่ไหวแน่ๆแบบนี้
ความจริงมันโหดร้ายกว่าที่คิดมันมีปัจจัยอื่นอีกมากที่เราคาดไม่ถึง ในที่สุดเราตัดสินใจยุติกิจการ
ขาดทุนไปเกินครึ่ง ... เจ็บปวดมาก ณ เวลานั้น ผิดพลาด ผิดหวัง ท้อแท้ เซ็งมาก
ภาพครั้งเมื่อไปรับกระถางมาขายชุดแรกมาขาย ... จัดเต็มคันด้วยความหวังเต็มเปี่ยม
กิจการมันเจ๊งได้ก็จริง ... แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าถ้าเจ๊งแล้วมันจะก็เริ่มใหม่ไม่ได้
หลายๆคนก่อนที่จะรุ่งเรือง อาจจะต้องพบเจอกับสภาพรุ่งริ่งก่อนเพื่อเรียนรู้โลกแห่งธุรกิจ
แต่เมื่อเวลาผ่านไป ความเจ็บปวดเจือจางลง ก็มานั่งทบทวนว่าเราผิดอะไร บกพร่องตรงไหน
พลาดอะไรไป แล้วก็กลับมาเริ่มใหม่อีกครั้ง ... โดยที่ระมัดระวังมากกว่าเดิม ช่ำชองกว่าเดิม
หลังจากนั้นก็ทำกิจการอื่นๆเรื่อยมาตามแต่โอกาสจะเอื้ออำนวย รุ่งโรจน์บ้าง ไม่รุ่งบ้างก็ว่ากันไป
แต่จากความผิดพลาดในครั้งนั้น มันเป็นบทเรียนสำคัญที่ส่งผลให้ผมมีกิจการที่ก้าวหน้าเช่นทุกวันนี้
ทำไมผมชอบเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนฟังบ่อยๆเพราะ อยากให้มองภาพกว้างคิดให้รอบครอบ
ที่สำคัญถึงแม้ว่า ...
สู้แล้วขาดทุน เจ๊งยับ ก็อย่าไปกลัวความผิดพลาด และ อย่าไปหมดกำลังใจ
ดังคำที่ว่า ...
สิ่งที่วาดฝันไว้มักจะสวยงามแต่พอลงมือทำจริงอาจไม่เป็นเช่นนั้น แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ยังดีกว่าไม่ลงมือทำ
ดังนั้นแล้ว ... มาเริ่มก้าวแรกกันเถอะครับ
…[^_^]…
ทุกอย่างเริ่มจากก้าวแรกเสมอ ถึงแม้จะก้าวแล้วล้มกลิ้งหัวคะมำก็ตาม
ชอบมาคุยกันแลกเปลี่ยนกันเรื่องธุรกิจ โดยเฉพาะหัวข้อ “อยากทำธุรกิจ”
ถามว่าทำอะไรดี อันนี้บอกไม่ได้เหมือนกันว่าทำอะไรดี แต่ถ้ามีกิจการไว้ในใจแล้วมาถกกัน
อย่างนี้สนุก ... ผมก็จะอธิบายไปตามเนื้อกิจการเท่าที่รู้ว่าผมคิดเห็นอย่างไรต่อกิจการแนวนี้
กิจการจะดีหรือไม่ดีไม่รู้ ... แต่ในท้ายที่สุด ผมมักจะยุและดันส่งให้ทำเสมอ!!!
ทำไมผมถึงยุส่งไปเช่นนั้น? ในเมื่อเขาอยากทำต้องดันครับ
เพราะ ผมเชื่อว่า ... ทุกอย่างเริ่มจากก้าวแรกเสมอ
คาดหวังกำไรปีละร้อยล้าน แต่ถ้าไม่เริ่มจากกำไรร้อยแรก เงินร้อยล้านก็คงไม่เกิด
ผมมักชอบเล่าเรื่อง “กิจการการแรกที่ผมขาดทุนยับ” ให้เพื่อนฟัง
ผมเปิดร้านขายกระถางต้นไม้จากความชอบนำมาสู่การค้า “กระถางแบบนี้แถวนี้ไม่มีใครขาย”
อีกทั้งแถวนี้หมู่บ้านจัดสรรเกิดใหม่เพียบ ทำเลที่เลือกก็เดาว่าไม่ขี้เหร่เท่าใดนัก
จังหวะนั้นเราก็ว่ามันดี มันน่าจะรุ่งโรจน์ เหมือนในจินตนาการที่คาดหวังไว้ได้ไม่ยากนัก
ตัดสินใจทุบกระปุกหมูร่วมหุ้นกับพี่สาว ลงทุนไปเกือบแสน แรกๆก็พอไปได้ พอขายได้บ้าง
แต่หลายๆเดือนเข้า ลูกค้าน้อยลงเรื่อยๆ จนในที่สุดก็แทบขายไม่ได้เลย ไม่ไหวแน่ๆแบบนี้
ความจริงมันโหดร้ายกว่าที่คิดมันมีปัจจัยอื่นอีกมากที่เราคาดไม่ถึง ในที่สุดเราตัดสินใจยุติกิจการ
ขาดทุนไปเกินครึ่ง ... เจ็บปวดมาก ณ เวลานั้น ผิดพลาด ผิดหวัง ท้อแท้ เซ็งมาก
ภาพครั้งเมื่อไปรับกระถางมาขายชุดแรกมาขาย ... จัดเต็มคันด้วยความหวังเต็มเปี่ยม
กิจการมันเจ๊งได้ก็จริง ... แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าถ้าเจ๊งแล้วมันจะก็เริ่มใหม่ไม่ได้
หลายๆคนก่อนที่จะรุ่งเรือง อาจจะต้องพบเจอกับสภาพรุ่งริ่งก่อนเพื่อเรียนรู้โลกแห่งธุรกิจ
แต่เมื่อเวลาผ่านไป ความเจ็บปวดเจือจางลง ก็มานั่งทบทวนว่าเราผิดอะไร บกพร่องตรงไหน
พลาดอะไรไป แล้วก็กลับมาเริ่มใหม่อีกครั้ง ... โดยที่ระมัดระวังมากกว่าเดิม ช่ำชองกว่าเดิม
หลังจากนั้นก็ทำกิจการอื่นๆเรื่อยมาตามแต่โอกาสจะเอื้ออำนวย รุ่งโรจน์บ้าง ไม่รุ่งบ้างก็ว่ากันไป
แต่จากความผิดพลาดในครั้งนั้น มันเป็นบทเรียนสำคัญที่ส่งผลให้ผมมีกิจการที่ก้าวหน้าเช่นทุกวันนี้
ทำไมผมชอบเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนฟังบ่อยๆเพราะ อยากให้มองภาพกว้างคิดให้รอบครอบ
ที่สำคัญถึงแม้ว่า ... สู้แล้วขาดทุน เจ๊งยับ ก็อย่าไปกลัวความผิดพลาด และ อย่าไปหมดกำลังใจ
ดังคำที่ว่า ...
สิ่งที่วาดฝันไว้มักจะสวยงามแต่พอลงมือทำจริงอาจไม่เป็นเช่นนั้น แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ยังดีกว่าไม่ลงมือทำ
ดังนั้นแล้ว ... มาเริ่มก้าวแรกกันเถอะครับ
…[^_^]…