ในบางตอนบางช่วงป้าบุญรอด อาจจะพลาดการจดจำ วาทะและคำคม ดีๆไปบ้าง แต่เท่าที่พอจดจำได้เฉพาะตอนที่ฉายเมื่อคืนมันก็โดนใจป้าหลายคำหลายประโยคนะคะ เช่น

- บทสนทนาของหรั่ง และ คุณกันทิมา ที่ออกมายืนอยู่หน้าห้อง ICU ที่ว่า
"นายไม่เข้าไปข้างในเหรอ"
"ไม่หรอกครับ ผมเป็นคนนอก"
"บางทีในช่วงเวลาเช่นนี้กำลังใจจากคนนอก ก็เป็นสิ่งสำคัญกว่าคนในนะ"
"แล้วคุณละครับ ทำไมมายืนอยู่ข้างนอก"
"บางทีฉันก็อยากจะเป็นคนนอก"

- ฉากที่คุณหนูแพรวา พูดกับคุณป๋า ที่นอนหมดสติในห้อง ICU
"คุณป๋าค๋า วันนี้หนูอยากให้คุณป๋า ตื่นมาเห็นน้องแพรทำได้อย่างที่คุณป๋าต้องการแล้วนะคะ น้องแพรเข้าใจแล้วว่าคุณป๋าเหนื่อยขนาดไหน"
"น้องแพรไม่อยากเหนื่อยขนาดนี้"

- บทสนทนาของหรั่ง และ คุณแพรวา ตอนที่หรั่งพาคุณหนูแพรวา นั่งรถไปสงบสติอารมณ์
"ทุกวันนี้มันไม่ได้เป็นอย่างที่ฝันเลยสักนิด"
"คุณท้อแล้วเหรอครับ?"  แพรวาตอบสั้นๆแต่กินใจว่า "ฉันเสียดายเวลา"
"ความฝันไม่มีวันหมดเวลา ตราบใดที่เรามีความมุ่งมั่น"

ใครมี วาทะและคำคม เด็ดๆกินใจที่พอจะรวบรวมได้...ออกมาช่วยๆกันแชร์ด้วยนะคะ มันเป็นอีกหนึ่งความประทับใจจริงๆ