ลังเลอยู่นานว่าจะตั้งกระทู้ดีไหม แม้อาจจะเคยรู้จักกันเลย แต่หลายๆความเห็นผ่านตัวอักษรก็ช่วยให้ได้ข้อคิดดีๆให้เก็บมาพิจารณา ซึงทำให้รับรู้ได้ถึงความห่วงใยและกำลังใจ แม้จะไม่เคยตั้งกระทู้ในห้องศาสนามาก่อน แต่ก็แวะเวียนมาอ่านบทความดีๆอยู่บ่อยๆ เสมือนเป็นเพื่อน เป็นญาติผู้ใหญ่คนหนึ่ง จึงตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่อบอกกล่าว

ที่ตัดสินใจบวชเพราะปลงได้ในระดับหนึงกับหลาย
อย่างที่เข้ามาในชีวิต ปัญหาทั้งหลายที่ทำให้เกิดทุกข์นั้นสาเหตุมากจากกิเลสของเราส่วนหนึ่ง และของคนรอบข้างอีกส่วนหนึ่ง จึงอยากศึกษาพระธรรมให้มากกว่าที่เป็นอยู่เพื่อขัดเกลากิเลส
ภายในจิตใจตนเอง เพื่อที่วันข้างหน้าเมื่อกลับมาใช้ชีวิตทางโลกแล้ว ตัวเราจะได้เป็นคนที่สมบูรณ์ขึ้น ดีขึ้น เป็นคนที่มีกิเลสน้อยลงกว่าที่เป็นอยู่ และเพื่อทดแทนคุณพ่อ แม่ หากว่าการบวชครั้งนี้ได้กุศลจริง
ก็ต้องการให้กุศลนี้ให้คนๆนั้นได้รับด้วย

การบวชครั้งนี้อยากจะทำให้ดีที่สุด เพื่อไม่ให้เสื่อมเสียในพระพุทธศาสนา และจะพยายามปฏิบัติตามวินัยสงฆ์อย่างเคร่งครัด ตอนแรกตั้งใจจะบวชวัดป่าแต่ไม่อยากให้แม่ลำบากในการเดินทาง

สุดท้ายอยากจะรบกวนถามอีกสักอย่างเกี่ยวกับความรู้สึกตอนนี้ยังมีความรู้สึก สับสน เศร้า รู้สึกกลัวปะปนในความรู้สึก ซึ่งตอนนี้ยังมีความรู้สึกนี้อยู่ เป็นอาการปกติหรือเปล่า แล้วจะจัดการกับความรู้สึกนี้อย่างไร

หากผิดพลาดประการใดในการบวชครั้งนี้ช่วยแนะทางส่วางด้วย ยินดีรับฟังครับ และขอบคุณทุกความเห็นล่วงหน้าครับ

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ลาบวชครับ วันที่ 27 ตุลาคม 2556 ณ วัดหนองสร้อยทอง อ. ตาคลี จังหวัดนครสวรรค์ และตั้งใจจะไปปฏิบัติธรรมต่อที่วัดตากฟ้า อ.ตากฟ้า จังหวัดนครสรรค์ โดยยังไม่มีกำหนดสึก

"กรรมใดที่ข้าพเจ้าเคยล่วงเกินทุกท่าน ด้วยกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม หรือ
หากข้าพเจ้าเคยประมาทพลาดพลั้งล่วงเกินต่อท่านใด ไม่ว่ากรณีใดก็ตาม
ขอทุกท่านโปรดจงอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด"