เมื่อคิดไป สุดซอย ซอยให้สุด
จะยั้งหยุด รอเวลา ช้าไม่ได้
มันจะดี จะชั่ว เกรงกลัวใย
ถึงอย่างไร เสียงนกหวีด ก็กรีดคราง

ทั้งมาร์คเมือก เทือกปลาบู่ ล้วนรู้ไส้
มันอยากได้ นิรโทษ ไม่แตกต่าง
แต่ “คนดี” ต้องลีลา มากท่าทาง
ออกแนวขวาง มาให้เห็น เป็นพิธี

ต้องสร้างม็อบ เป่านกหวีด กรีดหาพวก
มารุมจวก รัฐบาล ชี้นั่นนี่
ถ้าจุดติด พิชิตศึก คึกละซี
รอให้มี ส้มหล่น บนกบาล

คดีความ มีเป็นร้อย ค่อยปัดเป่า
ศาลของเขา เลือกได้ หลายร้อยศาล
ให้ดึงดอง จนเน่า เหมือนเต่าคลาน
ประจักษ์พยาน เห็นอยู่ ต่างรู้ดี

ถ้าโชคร้าย ฟืนเปียก เรียกไม่โผล่
แกล้งโมโห ออกอาการ อ้างนั่นนี่
ครวญว่าฝ่าย ยุติธรรม ถูกย่ำยี
แท้เปรมปรีดิ์ ถูกหวย ไปด้วยกัน

ได้ทั้งขึ้น ได้ทั้งล่อง เหมือนสองเด้ง
มีแต่เฮง ตีไพ่ มือไม้สั่น
มีแต่เจี๊ยะ ไม่มีเจ๊า เล่นเอามัน
นั่งนับวัน นับวาร ผ่านสภา

ฝ่ายเสื้อแดง ผู้สูญเสีย คงเพลียจิต
เกรงชีวิต ที่สูญไป จะไร้ค่า
จะต่อต้าน เหมือนตีงู ไปให้กา
จะเฉยชา ก็เหมือนใจ ยอมให้ลวง

“ได้อย่าง ก็ต้องเสียอย่าง”
เลือกสักทาง แล้วมุ่งไป อย่าได้ห่วง
จะเชือดมาร์ค แล้วทิ้งแม้ว ไปตามดวง
หรือเลือกควง แม้วกลับ นำทัพแดง


คุณอเวราโหนตุ ครับ ขอบคุณที่ชวนผมไปร่วมงานรวมพลคนนอกกะลา แล้วที่รับปากว่าจะเขียนกระทู้ส่งมาให้ ก็ทำให้ตามสัญญาแล้ว
เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกสำหรับพันทิปหน้าตาใหม่ บกพร่องประการใดจะนำไปปรับปรุงครับ
ไม่เคยไปร่วมงานกับเพื่อนๆ ในราชดำเนิน แต่ก็คุ้นกับชื่อล็อคอิน ได้พบคุณเสกคาถา ได้พบคุณอุบลแมน ได้เห็นคุณทองรำไรแวปๆ
แต่ได้เห็นคุณเพชรน้ำนิลเต็มตา ยินดีที่ได้พบ แม้จะไม่รู้จักครับ