ออกตัวก่อนเลยนะครับ ผมเป็นคนชอบถ่ายรูปมากๆดูได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ก็โอเคมีความสุข

หลังจากหาข้อมูลมานาน(มาก) เลยตัดสินใจจะขยับเป็น FF ของค่ายลุงนิกร
วันนี้ตัดสินใจกดเงินจากบัญชีออกมาเพื่อจะไปออกกล้อง "ดอยแปดลี้"ตัวเมีย
ปกติผมไม่พกบัตรเครดิตใดๆทั้งสิ้น ทีแรกตั้งใจว่าจะไปซื้อ งานกล้องที่ไบเทคปลายปีแต่ด้วยความใจร้อนเลยไปที่งานกล้องของร้านกระท่อมรูป
ที่เมกกะสถานบางนา

สารภาพว่าวันนี้แต่งตัว"แย่มากๆ" ผมทำงานเป็นวิศวกรครับแอบไปเพราะว่าวันธรรมดาคนน้อย

กางเกงยีนส์ขาดๆ เสื้อยืดสีขาว รองเท้าแตะ นาฬิกาเรือนนึง

ผมจรลีพาตัวเองไปจอดที่หน้าบู๊ต ลุงนิกร

ณ เวลานั้นมีพนักงานสามคน เป็น ผช 2 คน ผญ1คน

พนักงานหญิงติดลูกค้าอีกท่านนึงอยู่ผมเลยเล็งที่พนักงาน ผช แล้วถามขึ้นว่า

ผม  :  "พี่ครับขอดูกล้อง D800e หน่อยได้ไหมครับ"
พนักงาน :  กำลังยืนคุยกันคล้ายๆดูคลิปอะไรอยู่ ......หันมามองหน้าผมนิดนึง........เงียบ.....????
ผม  :  "พี่ครับขอดูกล้อง D800e หน่อยครับ" เสียงดังกว่าเดิมนิสนึง
พนักงาน :  ยังยืนคุยกันอยู่    เดินเข้ามา มองหน้าแล้ว ,.......เงียบ
ผม : (อ้าวละครับ) ผมเลยถามไปอีกว่า   "พี่ครับ ปัญหาเรื่องโฟกัสจุดซ้ายของ D800 นี่มันไม่มีแ้ล้วใช่ไหมครับ อยากขอลองกล้องดูหน่อยครับ"
พนักงาน : มองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้ววว.......โอ้แม่เจ้า!!!!!  เงียบ

ผมรู้สึกแย่ๆมากๆเลยครับ ผมอยากจะบอกว่า ที่ผมแต่งตัวมาอย่างนี้ผมทำงานอยู่ ไม่จำเป็นต้องใช้สายตาดูถูกผมขนาดนั้นเลยครับ

ผมก็เด็กบ้านนอกคนนึงเข้ามาทำงานในกรุงเทพ คุณแต่งตัวหล่อๆกัน คิดว่าสูงกว่าผมแค่ไหน
กางเกงผมโทรมๆ เสื้อผมขาดๆ นาฬิกาเปื้อนโคลน กดตังค์มาเต็มกระเป๋าเลยอยากได้กล้องมาก

น้าๆเคยเจอสถาณการณ์แบบนี้กันมั่งไหมครับ ผมยอมรับเลยว่าเซ็งถึงขีดสุดเลยครับ

ขอระบายนิดนึงนะครับ
ปล.เซ็งที่ต้องเอาตังค์กลับไปฝากแบงค์ให้เสียเวลาอีก สมุดบัญชีก็ไม่ได้เอามา
ปล.ปกติผมใช้นิกรอยู่ อวยลุงนิกรมาตลอด ขนาดรับทราบปัญหาของ ดอยหกลี้ และ ดอยแปดลี้ ยังไม่ย้ายค่าย
ปล.บริษัทใหญ่ควรจะอบรมพนักงานด้วยนะครับ