เห็นร้านแบบบ้านๆ อยู่ซอยถัดจากถนนใหญ่ พอดีส่งลูกเรียนพิเศษ ว่าง2ช.ม.จึงเดินเล่น
ผ่านร้านนี้ เราพกเงินแต่สองร้อยนิดๆ นึกอยากตัดผมหน้าม้า ไม่สระ เพราะเพิ่งสระมาแค่ช.ม.กว่าๆ
ความผิดเราเองที่ไม่ถามราคาก่อน ตัดแค่หน้าม้าง่ายๆ แต่เล็งอยู่นั่น ทำมือยื่นมาเหมือนเล็งวาดภาพ
เป็นการตัดผมแบบง่ายๆที่ดูยากลำบากและยาวนานที่สุดในชีวิต เพราะกินเวลาเกือบช.ม. เพราะเค้าตัดไม่เป็น
ระหว่างตัดเราจึงถามเค้าว่าร้านเปิดมานานแล้วยัง เค้าบอกว่าปีกว่าแล้ว แล้วเราก็ถามว่าบ้านตัวเองเหรอ
เค้าบอกเปล่า เช่าเอาเดือนละ5,000บาท คือมีห้องนอนด้วย2ห้อง
เค้าตัดไม่ตรงจริงๆ จนเสร็จเราต้องเอากรรไกรมาตัดเองเพื่อให้มันตรง เค้าก็ทำเสียงแหะๆ
เราหันไปเห็นลูกชายเค้าอายุประมาณ4-5ขวบ หัวโล้น ถามเค้าว่าโกนหัวให้เพราะอากาศร้อนเหรอ
เค้าบอกว่าเปล่า ตัดผมเด็กผู้ชายไม่ค่อยเป็นจึงโกนเอาง่ายกว่า
มาถึงตอนคิดเงิน เราถามว่าเท่าไหร่ ในใจเราก็คิดว่าถ้าโดนโขกหน่อยน่าจะ80บาท หรือร้อยนึง
คิดในใจว่า ฝีมืออย่างนี้ ต่อให้ฟรีคราวหลังก็ไม่เข้ามาอีก
เพราะร้านอย่างนี้ เราเคยเข้าไปสระซอย ฝีมือใช้ได้ก็ราคาอยู่ที่80-200
แต่นี่พี่แกคิดเรา        "350บาทค่ะ"
เราแทบจะร้องไอ้หยา! เกือบตกเก้าอี้ เราบอกงั้นจ่าย200บาทก่อนนะ เพราะมีไม่พอ
ซักพักออกมาจากร้าน อึ้งกับร้านนี้มากๆจึงถามคนแถวนั้นเค้าบอกไม่มีใครตัดร้านนี้หรอก
คนตัดผมครั้งแรกในชีวิตยังตัดดีกว่านี้อีก เพื่อนบ้านเคยเข้าไปตัด คิดราคาเค้า150บาท
เพื่อนบ้านจึงบอกเตือนไปแล้วว่าให้ไปเรียนทำผมก่อนดีกว่าไหม ก่อนที่จะมาเปิดร้าน
แล้วราคาแพงมากๆๆๆๆๆ แต่ช่างเค้าบอกว่าเรียนจบได้ประกาศนียบัตรเรียบร้อยแล้ว?
คนแถวนั้นบอกไม่น่าเชื่อ
เรารีบโทรหาแฟนบอกให้เอาเงินมาหน่อย เพราะเค้าจะขับมาหาตอนรับลูกพอดี เราเล่าเรื่องให้
แฟนฟัง แฟนเราบอกให้ไป200น่ะพอแล้ว ไม่ต้องเอาไปให้อีก
นี่เรื่องเพิ่งเกิด ป้าแถวนั้นบอกว่าเราให้ไป200ก็บุญแล้ว ไม่ต้องเอาไปให้มันหรอกหนู
จริงๆไม่ควรให้มันไป200ด้วยซ้ำ
ตอนนี้เรากำลังลังเลอยู่ค่ะ