ไม่นับเนื้อเรื่องนะครับ
เอาแค่ฉากต่อสู้ในสงคราม ผมคิดว่าไม่สนุกเอาซะเลย

1.รู้สึกดูภาพยาก มองไม่ค่อยรู้เรื่อง ยิ่งเวลาฉากหินแตกนี่มึนเลยทีเดียว

2.เหมือนวาดสเกลใหญ่ออกมาได้ไม่ดี แต่พอเป็นฉากต่อสู้แบบโฟกัสตัวละครถึงจะสนุกขึ้นมาหน่อย
(อย่างตอนที่รุ่นสี่กับรุ่นสองโชว์เมพนั่นมันส์จริง)
ถึงจะมีฉากบัญชาการทัพก็จริง แต่ทำไมผมไม่รู้สึกอะไรเลยว่ากองทัพที่รวมนินจามันดียังไง
เหมือนช่างกลตีกันที่เอาคนเยอะเข้าว่า เสียดายน่าจะเน้นความสำคัญของกองทัพหน่อย
แถมไปๆมาๆ สุดท้ายโคโนฮะเด่นอยู่หมู่บ้านเดียว น่าเศร้ายิ่งนัก
ถ้าได้เล่าเรื่องผ่านการต่อสู้แบบสเกลเล็กๆ สู้กันอยู่แค่ไม่กี่คน แยกเป็นคู่ๆ คงจะทำได้ดีกว่านี้เยอะ (แบบตอนสู้กับพวกสัมภเวสี)

3.ฉากเนจิตายในสงครามไม่ซึ้งอะไรทั้งสิ้น มีความรู้สึกเหมือนหวยออกซะมากกว่า
ได้แต่อึ้งที่เนจิตาย และเสียดายตัวละครนี้ ที่จากไปแบบ....อะไรว่ะ
สงสารที่โดนคนเขียนแกล้งมากกว่าที่จะอินกับบท
ไม่เหมือนฉากที่ รุ่น3 อาสึม่า อิทาจิตาย ดูยิ่งใหญ่กว่ากันเยอะ

4.นารุโตะที่เคยทำเอาผมซึ้งในการต่อสู้กับอัจฉริยะแบบเนจิ หรืออินไปกับการลูบคมเทพอย่างเพน
ช่วงนี้ก็ไม่รู้สึกถึงความพยายามในการต่อสู้เอาซะเลย แค่เบ่งพลังใส่กันเฉยๆ ไม่ลุ้นไม่สนุก

5.ฉากรวมพลังก็ขัดๆ จากการ์ตูนที่มีการอธิบายวิชานินจาอย่างละเอียด ก็กลายเป็นอยากใส่อะไรก็ใส่
อยากรวมพลังไม่ต้องมีเงื่อนไขอะไรทั้งสิ้น ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้แค่จะเอาพลังธาตุใส่ในวิชายังต้องฝึกเกือบตาย
อยากได้พลังเซียนก็ต้องฝึกนู้นนี่ แม้กระทั่งตัวละครรองๆวิชาต่างๆก็มีการอธิบายเอาไว้ ท่ารวมวิชาก็มีคำอธิบายตลอด
...หมดกันกับตอนล่าสุด รวมพลังขับกันดั้ม (ซึ่งผมก็อึ้งๆกับ"จิ้งกบ"มาก่อนแล้ว)

ถึงตอนนี้ได้แต่อ่านผ่านๆไปเฉยๆ ไม่มีอารมณ์ร่วมหรือลุ้นเลย (แต่ก็ดีใจที่เท็นเท็นได้โผล่มากะเค้า555)
แต่เรื่องบทผมยังอินกับความเจ็บปวดเกรียนๆของโอบิโตะ การร่วมมือของสองพระเอกกับเพื่อนๆอยู่นะ
คิดเหมือนเห็นแย้งก็ตามสะดวกครับ


ปล.ผมชอบเรื่องนารุโตะนะครับแค่ขอบ่น อารมณ์ชอบศิลปินแต่เพลงไม่โดน