วันนี้นึกครึ้มอกครึ้มใจ อยากเปลี่ยนแนวเป็นใส ๆ บ้างอะไรบ้าง
ปกติจัดเต็มตลอด เขียนคิ้ว ทาอายไลเนอร์ โบ๊ะแป้งขาววอก ทาลิบสติกสีส้มแปร๊ด ปัดแก้มสีชมพูหวานแหวว
วันนี้ทาแต่แป้ง ย่างกรายออกจากประตูบ้านอย่างมั่นใจ

ถึงที่ทำงาน ก้าวเข้าไปในออฟฟิศปุ๊บ !!
พี่โต๊ะข้าง ๆ : โหย แก ขอร้องเลย ทาลิปสติกบ้างก็ยังดี
พี่โต๊ะตรงข้าม : วันนี้ไม่แต่งหน้าแฮะ
เรา : <ยิ้ม> (แฮ่ ๆ )  

เนื่องจากเป็นวันจันทร์ งานยุ่ง คนอื่น ๆ ก็ตั้งหน้าตั้งตาทำงานต่อไปตามปกติ เที่ยงก็ออกไปกินข้าว เจอแดดเจออะไรนิดหน่อย
กลับมายังไม่บ่าย ในออฟฟิศยังคงปิดไฟเล่นเฟชบุคกันเงียบ ๆ พอบ่ายก็ถึงเวลาเปิดไฟทำงาน พรึ่บบบบ ปิ๊ง !!

พี่บัญชีโต๊ะโน้น : เอ๊ะ เฮ้ย !! ทำไมวันนี้หน้าน้องแปลก ๆ (มองอีกที) เฮ้ย แปลกจริง ๆ ว่ะวันนี้

พี่โต๊ะข้าง ๆ ที่ขอร้องให้ทาลิปสติกแล้วเรายังไม่ทา : ชั้นบอกแล้วว่าให้แกทาแป้ง ทาลิปสติกหน่อย อย่าได้เดินมาแบบนี้กลางคืนนะ
ชั้นสยอง

พี่ฝ่ายขายฟากทางโน้น : เหยยย วันนี้ไม่ไหวนะ ไม่ไหวจริง ๆ TT'

เรา : (ไม่ไหวละ) <รีบโบ๊ะแป้ง และทาลิปสติกอย่างไว > เอาแค่นี้ก่อนละกันนะ อย่าให้ถึงกับต้องเขียนคิ้ว กรีดอายไลเนอร์เลย

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : 1. ไก่งามเพราะขน คนงามเพราะแต่ง  2. เห็นแก่เพื่อนร่วมงาน กรุณาแต่งหน้าก่อนออกจากบ้าน