สวัสดีครับ...
ผมแอบชอบคนนึงครับอยู่รุ่นเดียวกัน แต่ติดที่ว่าเธอมีแฟนแล้ว
เธอกับแฟนเพิ่งคบกันได้ไม่นาน หลังจากที่คุยกันมานานเหมือนกัน
เธอกับแฟนชอบทะเลาะกันบ่อย ๆ ครับ เธอนิสัยยังเด็กอยู่มาก
เธอพูดเสมอว่าเธอเองยังไม่โต อ้อ... ผมกับเธอสนิทกันครับ

ทุก ๆ ครั้งที่เธอทะเลาะกับแฟน ผมเป็นคนแรกที่เธอจะเล่าให้ฟัง
เธอมีเพื่อนสนิทครับ แต่เธอเลือกที่จะเล่าให้ผมฟังก่อน
ในบางครั้งที่ปัญหาค่อนข้างรุนแรง เธอจะมาร้องไห้กับผมเสมอ ๆ
และทุก ๆ ครั้ง ผมก็ปลอบเธอ ช่วยเธอจนเธอคืนดีกับแฟนได้ทุกครั้งไป

หลายครั้งที่เธอทะเลาะกับแฟน เพื่อนของเธอจะทักผมมาตลอด
ว่าให้ช่วยพูดให้หน่อย อ้อ... ผมสนิทกับเธอและเพื่อนทั้งกลุ่มครับ
ต่อครับ... เพื่อนพูดเสมอว่า เธอไม่ฟังใครเลย นอกจากผม
เพื่อนบอกอะไรยังไงก็ไม่ฟัง แต่ถ้าให้ผมพูด เธอจะเชื่อ เพราะเธอฟังผม
ทุก ๆ ครั้งผมไม่เคยพูด หรือทำอะไรให้เธอเลิกกับแฟนเธอเลย
ทั้ง ๆ ที่ในใจผมอยากจะทำแบบนั้นใจจะขาด เพราะผมชอบเธอ
ทุก ๆ ครั้งที่เกิดปัญหา ผมจะช่วยให้ทั้งคู่คืนดีกัน อย่างสุดความสามารถ
แล้วผมจะมานั่งนอยด์เองคนเดียวทุกที

ผมดูออกว่าตอนไหนที่เธอทะเลาะกับแฟน ถึงเธอไม่พูดอะไร
ผมก็ยังมองออกอยู่ดีว่าตอนนี้อารมณ์ไม่โอเคแน่ ๆ
บางครั้งที่เธอไม่ยอมบอกผม ผมถามเธอว่าทะเลาะกันเหรอ
เธอจะบอกว่า เปล่า ไม่มีอะไร ปกติดี และทุก ๆ ครั้ง เพื่อนเธอจะทักมา
ทักผมว่า เอาอีกละ ช่วยพูดให้หน่อย เธอฟังผมคนเดียวจริง ๆ
ก็เป็นหน้าที่ผมอีกเหมือนเดิม

ตอนที่เธอทะเลาะกับแฟน เธอจะตอบไลน์ผมเร็วมาก ๆ
แต่ตอนที่เธอคืนดีกับแฟนแล้ว ผมเหมือนไม่มีความหมายเลยจริง ๆ
ไม่ใช่เธอไม่ทักผมนะครับ แต่การสนทนามันจะไม่เหมือนเดิม
กลายเป็นถามคำ ตอบคำ ไม่มีประเด็นอะไรที่จะต้องคุยกัน
หรือบางครั้งผมเริ่มประเด็นอะไรไป เธอก็ไม่มีท่าทีสนใจเลย

ผมก็รู้สถานะตัวเองอยู่ ผมก็พยายามหายตัวไป ไม่ทักเธอเหมือนกัน
ผมเก่งอยู่แล้วเรื่องเก็บความรู้สึก พอผมหายไปนานหน่อย
จริง ๆ มันไม่ได้นานอะไรหรอก ไม่ถึงวันด้วยซ้ำ
เธอจะเป็นฝ่ายทักมาเอง แล้วก็คุยกับผมปกติดี ผมก็ปกติดี

จริง ๆ กระทู้นี้ก็ขอพื้นที่เอาไว้เพ้อแล้วล่ะครับ
เขียนไปเรื่อย ๆ ไม่รู้จะจบยังไง อยากให้ทุกคนได้อ่าน
อาจมีบางคนที่อยู่สถานะเดียวกันเหมือนผมก็ได้

แชร์กันนะครับ หัวอกเดียวกันแท้ ๆ

ปล.อยากแอบคิดเหมือนกันว่าเธอชอบผมเหมือนกัน แต่เธอยังไม่รู้ตัวเอง