เริ่มตั้งแต่แรกเลยนะคะ ความรักของเรากะเค้ามันเหมือนความฝันจริงๆคะ เริ่มตั้งแต่ เรากะเค้าเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันคะ เมื่อก่อนเราไม่ชอบหน้าเขาเลยคะ แบบชอบแกล้งเขาจนเขาโกรธและเกลียดเรามาก เช่นเดียวกันคะเราก็ไม่ชอบเค้า เราเป็นกันมาแบบนี้เกือบๆปี แต่โชคชะตาก็เล่นตลกกับเราจริงๆ หลังๆเริ่มคุยกับเค้าดีขึ้นไม่ค่อยแกล้งเขา เราชอบเล่นกันแบบแกล้งๆเป็นแฟนกัน ละวันนึง.... เราก็รู้สึกรักเขาขึ้นมาจริงๆ
เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่ารักเขาไปได้ยังไง เราเริ่มมีอาการแปลกไปกะเขาคะ คือรู้สึกหึงหวง รู้สึกมากกว่าเพื่อน แต่เขาไม่รู้นะคะว่าเราชอบ เพราะเล่นกันแบบนี้มานาน เราแอบรักแอบชอบเขาอย่างนี้มาเกือบปีคะ จนวันนึง เขาถามเราคะ ว่า ที่ทำแปลกๆ ทำดีด้วย เพราะเราชอบเขาใช่ไหม
เราก็ตอบว่าใช่ละก็พูดความในใจไปคะ จากนั้นเราก็กลัวจะเสียเพื่อนไป เราคิดจะตัดใจคะ หนีจากเขาไม่คุยไม่อะไรเลยคะ เพราะเรารู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว เราพยายามตัดใจอยู่นาน แล้วเราก็เริ่มทำใจได้คะ แบบเจอเขาเราก็ไม่รู้สึกอะไร แต่....
มีอยู่วันนึงคะ เราเห็นท่าทีของเขาเปลี่ยนไปคะ เขากลับมาทักเรา คำพูดของเขาและการกระทำของเขามันเปลี่ยนไปจริงๆ และเพื่อนสนิทของเราอีกคนนึง ก็มาบอกกับเราว่า "รู้รึปล่าว ว่ามันอะชอบเรา" เราตกใจมากคะ เราไม่คิดจริงๆว่าเขาจะกลับมาชอบเรา แต่เราคิดว่าเราจะไม่กลับไปอีก เราตัดใจได้แล้ว แต่พอไปที่โรงเรียน เราได้เจอเขา เขามาทำดีกับเรา เหตุการณ์มันกลับกันจริงๆคะ เขาทำเหมือนตอนที่เราเคยไปแอบชอบเขา เขามาทำดีทุกอย่าง แต่เราเตือนตัวเองทุกครั้งว่าเราจะไม่มีวันกลับไปรักเขาอีก และแล้ว มันก็ไม่เป็นอย่างนั้นสิคะ พอเราได้คุยกับเขาได้อยู่ด้วยกัน มันทำให้เราใจอ่อน ทำให้ความรู้สึกเดิมๆมันกลับมาอีก
และนั้นหละคะ เราได้คบกันเป็นแฟนจริงๆ  
ไม่น่าเชื่อใช่ไหมคะ จากคนที่เกลียดกันไม่ชอบกัน วันนึงอะไรดลใจให้เรารักเขา แต่เขาไม่รักเรา พอเราเลิกรักเขา เขาก็กลับมารักเราซะอย่างนั้น
เราคบกันมาได้ซักระยะคะ มันเป็นช่วงเวลาที่เรามีความสุขมากจริงๆ ถึงเราจะทะเลาะกันบ้างแต่เราก็กลับมาดีกันคะ เขาบอก เขารักเรามาก มากที่สุดเท่าที่เขาเคยรักใครมา เราก็เหมือนกันคะรักเขามากจริงๆ เขาคือคนที่เราฝันมาตลอดและความรักของเรามันก็เป็นเรื่องจริง
แต่และแล้ว เขาก็เริ่มมีท่าทีเปลี่ยนไปคะ เขาไม่ทักเราเหมือนที่คุยกันทุกวัน เจอกันก็ทำเป็นไม่พูดไม่คุย เราก็เริ่มสงสัยคะว่าเขาแปลกไป
พึ่งเลิกกันได้3วัน คือเค้าบอกเลิกเราด้วยสาเหตุที่ "เราไม่ใช่" ให้กลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม เราสงสัยคะถ้าเราไม่ใช่ แล้วเขากลับมาทำไมตั้งแต่ตอนนั้น เขาบอกเราคะ ว่า เขาไม่รักเราแล้ว มันเกินขึ้นไวมากเลยคะ ก่อนหน้านั้น2วัน เรายังไม่ดูหนังกินข้าวกันเหมือนปกติ  เราเสียใจมากแต่ก็ยอมปล่อยเขาไป  แต่เรากับเขาเป็นเพื่อนห้องเดียวกัน แถม กลุ่มเดียวกันอีก มันเลยทำให้เราต้องเจอหน้าเขาทุกวัน
เราอึดอีดใจมาก ตอนนี้ปิดเทอมอยู่เรายังไม่เจอเขา แต่ถ้าเปิดเทอมเราต้องเจอ ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงดี
เพราะเราก็ทำใจไม่ได้จริงๆ คิดถึงเขามากๆ ไม่ว่าเราจะไปที่ไหนเราก็นึกถึงเขา เห็นหน้าเจาเราก็จะร้องไห้ตลอด
แต่ไม่อยากให้เขาเห็นว่าเราอ่อนแอ ว่ายังรักเขาอยู่ เราควรทำไงดี เราเฮิทมาก ยังกับคนเสียสติ คิดแต่เรื่องนี้ทั้งวัน ร้องไห้ทุกวันเลยคะ
ขอความคิดเห็นและกำลังใจจากเพื่อนๆหน่อยนะคะ
ขอบคุณมากๆคะ : )