วรรณกรรมเยาวชนเรื่อง "หุบเขากิน" โดยการประพันธ์ของ มาลา คำจันทร์ เป็นนิยายที่ดีมาก ๆ เรื่องนี้ เดินเรื่องสนุก สอดแทรกคติธรรม จริยธรรม ความดีงามไว้อย่างลงตัว

เรื่องราวของเด็กกลุ่มหนึ่งที่หลงเข้าไปในยุคขอมโบราณ สมัยเมื่อ 1500 ปีก่อน ในสมัยยุคพระเจ้าชัยวรมัน (อาณาจักรฟูนัน และ อาณาจักรวยาธปุระ เมืองแห่งอารยธรรมอันรุ่งเรือง ... ในนิยายเดินเรื่องในรูปแบบค่อนข้างแฟนตาซีค่อนข้างมาก

ถูกนำมาสร้างเป็นละครครั้งแรกโดยกันตนา เมื่อปี 2540 ออกอากาศทางช่อง 7 ... ดูแล้วผิดหวังอย่างแรง บทโทรทัศน์เพี้ยนจากไปจากบทประพันธ์อย่างมาก อย่างกับคนละเรื่องเดียว รวมถึงบุคลิกของตัวละครด้วย

ถูกนำมาสร้างอีกครั้งในปี 2550 โดยค่าย ชลลัมภี ออกอากาศทางช่อง 3 ... เหมือนเคย เน้นแต่กราฟฟิค แฟนตาซี แต่เนื้อเรื่องเละมาก หาความประทับใจไม่เจอเลย แต่กราาฟิคดีกว่า ของปี 2540 ค่อนข้างมากทีเดียว (คนละยุคนี่เนอะ)

อยากเห็นนำมาทำเป็นละครอีกสักครั้งหนึ่ง เน้นไปที่บทให้แน่น และ ใส่กราฟฟิคแฟนตาซีให้ถูกจุด ... ผมว่าน่าจะประสบความสำเร็จได้ไม่ยาก ... ความล้มเหลวของการสร้างทั้ง 2 ครั้งที่ผ่าน ส่วนตัวเห็นว่าอยู่ที่บทล้วน ๆ เลย

ผมรู้จักนิยายเรื่องนี้ เนื่องจากเป็นหนังสืออ่านนอกเวลาของชั้นเรียนวิชาภาษาไทยในสมัธยม อ่านจากห้องสมุดประทับใจมาก จนไปหาซื้อมาเก็บไว้เอง ตอนนั้นรู้ว่าจะเอามาทำละครดีใจมาก ไปรื้อมาอ่านอีกรอบ พอละครออกอากาศ โอ้ว ... ทำกับช้านนได้  ... อย่าว่าแต่คนอ่านนิยายมาแล้วจะไม่ประทับใจเลย คนไม่เคยอ่านทั่วไป ก็อาจจะไม่สนุกก็ได้นะ