วันนี้ตอนประมาณสิบโมงกว่ากำลังเตรียมตัวจะออกไปซื้อของไว้ทำกับข้าวตอนเที่ยง ได้ยินเสียงหลานโวยวายอยู่หน้าบ้าน "งูๆ ไท่กู๊ งู"
ไอ้เราก็ตกใจ งูไซส์ไหนฟะ รีบวิ่งไปดูที่หน้าบ้าน ก็เจอเจ้าแต้มคาบงูเขียวไว้ในปาก พลางกัด สะบัด และโยนเล่นไปมา งูยังไม่ตายก็พยายามเลื้อยหนี แต่ก็ไม่รอด ไอ้แสบตะปบได้ทันทุกที
ด้วยความที่เราอยากช่วยชีวิตงู ก็เลยวิ่งไปหยิบไม้ยาวๆ ในบ้าน วิ่งกลับออกมาโดยไม่ได้ปิดประตู (หารู้ไม่ว่าเป็นความผิดแบบใหญ่หลวง)
เรากระโดดขึ้นบนเก้าอี้ในสวนหน้าบ้าน ตีแมวแบบไม่แรงมากกะว่าจะให้มันปล่อยงู หารู้ไม่ว่ายังไงแล้วมันก็ไม่ปล่อยเหยื่อซะให้ยาก
มันคาบงูแล้ววิ่งกลับเข้ามาในบ้านที่เราเปิดประตูทิ้งไว้ เวรล่ะสิทีนี้ อารมณ์อยากจะบ้าตาย งูกับแมวฟัดกันอยู่หน้าบ้านแท้ๆ เราดันเป็นคนผลักไสใหุ้งูมันเข้ามาในบ้านซะงั้น ทำไงล่ะทีนี้ ตอนนี้ในบ้านก็มีแต่เด็ก สตรีและคนชราซะด้วย
คราวนี้เจ้าแต้มคาบงูไปเล่นที่หน้าห้องน้ำ หลานกับเราก็มาสังเกตุการณ์ดูจากหน้าต่างอีกห้องนึง แมวก็ฟัดงูไปตามประสาแมวขี้เล่น แมวก็เล่นไป แต่งูคงไม่อยากเล่นด้วยเท่าไหร่เลื้อยหนีลูกเดียว แต่ก็หนีไม่พ้นสักที ทำท่าจะเลื้อยเข้าห้องน้ำ หลานเราตะโกน "เอ้ย งูมันจะเข้าห้องน้ำ เปาจะเอาไว้ขี้" กำลังตื่นเต้นๆ อยู่หลุดหัวเราะออกมาเลย เราถามหลาน "อะไรนะ จะเอาไว้ขี้เหรอ" "ใช่ ถ้าวันไหนเปาปวดขี้เปาจะเอาไว้ขี้แล้วงูมันเข้าไปล่ะ " (ประมาณว่าเดี๋ยวปวดขี้แล้วไม่กล้าเข้าไปจะทำยังไงล่ะ) อืมม เป็นปัญหาใหญ่ทีเดียว
ระหว่างที่สังเกตุการณ์อยู่ก็คิดจะทำยังไงดีน้าให้มันออกไปฟัดกันข้างนอกเหมือนเดิม เอาวะ ตัดสินใจ เอาไม้ยาวๆ ไปไล่อีกที พยายามตีแมวให้คาบงูออกไปแล้วมันก็คาบมาหยุดตรงหัวเลี้ยวระหว่างประตูครัวกับประตูห้องกินข้าว เราก็ลุ้นอีก เดี๋ยวงูมันเลื้อยหนีไปถ้าเจ้าแต้มไม่จัดการ แล้วใครจะจัดการล่ะ เราก็ลุ้นน่าดู "แต้มๆ เอามันออกไป" จนสุดท้ายคาบกันออกมาที่ห้องกินข้าว เราก็รีบปิดประตูครัว ประมาณว่าไล่ต้อนกันไปทีละห้อง อีกไม่ไกลแล้วจะถึงประตูหน้าบ้าน
เราก็เอาไม้ตีๆ ดันๆ เจ้าแต้มจนมันพาคู่อริออกพ้นประตูบ้านไป เราก็รีบปิดประตูทันที แล้วก็คอยดูอยู่ด้านใน (เป็นประตูกระจก) เค้าก็ฟัดกันต่อไป เราก็เฮ้อ! สบายใจแล้วจัดการให้ออกไปนอกบ้านได้สักที เราก็ออกอีกประตูนึงไปซื้อของ เพราะถ้ามัวแต่รีรอดูเหตุการณ์อยู่กลัวจะไม่ทันมื้อเที่ยงกันพอดี คราวนี้ตัวใครตัวมัน คงช่วยอะไรไม่ได้แล้วนะ
โฉมหน้าเจ้าแต้มหรือไอ้แสบประจำบ้าน
เรื่องตื่นเต้นเล็กๆ วันนี้
ไอ้เราก็ตกใจ งูไซส์ไหนฟะ รีบวิ่งไปดูที่หน้าบ้าน ก็เจอเจ้าแต้มคาบงูเขียวไว้ในปาก พลางกัด สะบัด และโยนเล่นไปมา งูยังไม่ตายก็พยายามเลื้อยหนี แต่ก็ไม่รอด ไอ้แสบตะปบได้ทันทุกที
ด้วยความที่เราอยากช่วยชีวิตงู ก็เลยวิ่งไปหยิบไม้ยาวๆ ในบ้าน วิ่งกลับออกมาโดยไม่ได้ปิดประตู (หารู้ไม่ว่าเป็นความผิดแบบใหญ่หลวง)
เรากระโดดขึ้นบนเก้าอี้ในสวนหน้าบ้าน ตีแมวแบบไม่แรงมากกะว่าจะให้มันปล่อยงู หารู้ไม่ว่ายังไงแล้วมันก็ไม่ปล่อยเหยื่อซะให้ยาก
มันคาบงูแล้ววิ่งกลับเข้ามาในบ้านที่เราเปิดประตูทิ้งไว้ เวรล่ะสิทีนี้ อารมณ์อยากจะบ้าตาย งูกับแมวฟัดกันอยู่หน้าบ้านแท้ๆ เราดันเป็นคนผลักไสใหุ้งูมันเข้ามาในบ้านซะงั้น ทำไงล่ะทีนี้ ตอนนี้ในบ้านก็มีแต่เด็ก สตรีและคนชราซะด้วย
คราวนี้เจ้าแต้มคาบงูไปเล่นที่หน้าห้องน้ำ หลานกับเราก็มาสังเกตุการณ์ดูจากหน้าต่างอีกห้องนึง แมวก็ฟัดงูไปตามประสาแมวขี้เล่น แมวก็เล่นไป แต่งูคงไม่อยากเล่นด้วยเท่าไหร่เลื้อยหนีลูกเดียว แต่ก็หนีไม่พ้นสักที ทำท่าจะเลื้อยเข้าห้องน้ำ หลานเราตะโกน "เอ้ย งูมันจะเข้าห้องน้ำ เปาจะเอาไว้ขี้" กำลังตื่นเต้นๆ อยู่หลุดหัวเราะออกมาเลย เราถามหลาน "อะไรนะ จะเอาไว้ขี้เหรอ" "ใช่ ถ้าวันไหนเปาปวดขี้เปาจะเอาไว้ขี้แล้วงูมันเข้าไปล่ะ " (ประมาณว่าเดี๋ยวปวดขี้แล้วไม่กล้าเข้าไปจะทำยังไงล่ะ) อืมม เป็นปัญหาใหญ่ทีเดียว
ระหว่างที่สังเกตุการณ์อยู่ก็คิดจะทำยังไงดีน้าให้มันออกไปฟัดกันข้างนอกเหมือนเดิม เอาวะ ตัดสินใจ เอาไม้ยาวๆ ไปไล่อีกที พยายามตีแมวให้คาบงูออกไปแล้วมันก็คาบมาหยุดตรงหัวเลี้ยวระหว่างประตูครัวกับประตูห้องกินข้าว เราก็ลุ้นอีก เดี๋ยวงูมันเลื้อยหนีไปถ้าเจ้าแต้มไม่จัดการ แล้วใครจะจัดการล่ะ เราก็ลุ้นน่าดู "แต้มๆ เอามันออกไป" จนสุดท้ายคาบกันออกมาที่ห้องกินข้าว เราก็รีบปิดประตูครัว ประมาณว่าไล่ต้อนกันไปทีละห้อง อีกไม่ไกลแล้วจะถึงประตูหน้าบ้าน
เราก็เอาไม้ตีๆ ดันๆ เจ้าแต้มจนมันพาคู่อริออกพ้นประตูบ้านไป เราก็รีบปิดประตูทันที แล้วก็คอยดูอยู่ด้านใน (เป็นประตูกระจก) เค้าก็ฟัดกันต่อไป เราก็เฮ้อ! สบายใจแล้วจัดการให้ออกไปนอกบ้านได้สักที เราก็ออกอีกประตูนึงไปซื้อของ เพราะถ้ามัวแต่รีรอดูเหตุการณ์อยู่กลัวจะไม่ทันมื้อเที่ยงกันพอดี คราวนี้ตัวใครตัวมัน คงช่วยอะไรไม่ได้แล้วนะ
โฉมหน้าเจ้าแต้มหรือไอ้แสบประจำบ้าน