เมื่อผมมาตกระกำลำบากที่ ตปท ได้มีโอกาสรู้จักเศรษฐีหลายคน ในจำนวนนั้นมีคนนึงชื่อน้องปิ๊ง  น้องปิ๊งรวยมาก รวยจริงรวยจัง  มีงานอดิเรกคือสะสมกระเป๋าแบรนด์เนม  ต่อมาเมื่อสองปีที่แล้วมีเหตุให้น้องปิ๊งต้องย้ายไปเรียนปริญญาโทที่มหาวิทยาลัยอื่น ทีนี้ข้าวของของสะสมขนไปไม่หมดเลยเอาบางส่วนมาฝากคนรู้จัก ซึ่งก็มีผมด้วย

น้องปิ๊งบอกว่าขอฝากกระเป๋าผ้ายี่ห้อแชลแนลไว้ใบนึง ถุงใส่ของกระจุ๊กกระจิ๊กอีกหลายถุง แล้วก็กล่องกระดาษสีส้มอีกใบหนึ่งที่ผมไม่เคยสนใจเปิดดู เพราะไม่ใช่สมบัติของผม ผมเอาของทั้งหมดสุมไว้ในห้องเก็บของตั้งแต่บัดนั้น

นอกจากน้องปิ๊งยังมีอีกหลายน้องที่เอาของมาฝากแล้วไม่ได้ขนกลับ วันเวลาผ่านไปห้องเก็บของเล็กๆ ใต้ถุนบ้านไม่พอจอดจักรยาน จึงถึงเวลาต้องสังคายนา ผมประกาศก้องใครไม่มาเอาของจะขนไปบริจาคให้ Charity shop ให้หมด เลยถือโอกาสรวบรวมตรวจตราเตรียมเอาของที่ดูไม่มีราคาไปบริจาค เลยมีอันต้องเปิดไอ้กล่องสีส้มๆ ด้วย




เปิดเข้าไปดู เจอถุงผ้าใส่กระเป๋าสะพายผู้หญิงใบนึง




ลองเอาออกมาดูว่าหน้าตาเป็นยังไง




ดูทีแรกนึกว่ากระเป๋าอะไรฟะ แม้จะดูสวยดี แต่ไม่เห็นมียี่ห้อ แถมเป็นผ้าครึ่งนึงหนังครึ่งนึง  พอดูดีๆ อ้อ ที่กล่องที่ถุงก็มียี่ห้อ ส่วนที่กระเป๋ามียี่ห้อเขียนไว้ตรงที่เปิดปิด เอ๊ะ ยี่ห้อ Hermes นี่เคยได้ยินว่ามันแพงนี่




ลองดูมุมอื่นๆ




ด้านหลัง




ด้านบนพร้อมถุง




จากที่เก็บไว้ในห้องเก็บของ ล็อคบ้างไม่ล็อคบ้าง จนเคยมีขโมยเคยเข้ามาขโมยราวตากผ้าด้วย  ดีว่ามันไม่เอากระเป๋านี่ไป  ตอนนี้เลยต้องขนกระเป๋ามาไว้ใต้เตียงในห้องนอนแทน เพราะรู้ว่ากระเป๋ายี่ห้อนี่มันแพง   ติดต่อไปที่น้องเจ้าของที่ฝากไว้ปรากฏว่าน้องฝากจนลืมไปแล้ว  เพราะน้องมีกระเป๋าเยอะมาก จำได้แต่ว่ามีกระเป๋าแชลแนลผ้าสีดำๆ ฝากไว้ ดันลืมว่ามี Hermes ด้วย     ตอนนี้กำลังคุ้ยห้องเก็บของต่อ หวังเล็กๆ ไว้ว่าเผื่อมีใครมาลืมรูปวาดฝีมือแวนโก๊ะ, ปิคาสโซ หรือดาวินซี่ของแท้ไว้บ้าง  


ตอนนี้เลยสงสัยอยากถามสาวๆ หน่อยว่าไอ้กระเป๋า Hermes ใบนี้รุ่นนี้ ราคามันน่าจะเท่าไหร่ครับ จะได้เตรียมไปหาของก๊อปจีนไว้ส่งคืนน้องเค้า  โทษฐานฝากเนื้อไว้กับเสือ

แก้ไขยี่ห้อกระเป๋า ใส่ซะกลายเป็นของจีนตั้งชื่อเลียนแบบไปเลย