เราไม่เข้าใจว่าทำไมบางคนไม่ชอบให้เราพูดคำว่าบ้านนอกกับเค้า เราแค่ถามว่าได้กลับบ้านนอกบ้างมั๊ย ซึ่งบ้านตัวเค้าเองก็ไม่ได้อยู่ในอำเภอเมือง อยู่ใจกลางเถียงนาน้อย บางคนก้อมองหน้าเราแปลกๆ ทำไมชอบคิดว่าคำนี้เหมือนดูถูกอะ มันไม่ใช่เลย ถ้ามันเป็นคำกระแหนะกระแหนก้อว่าไปอย่าง คือเราหมายถึงการถามเรื่องสาระทุกข์สุขดิบ ซึ่งเค้าอาจจะอายที่คนอื่นจะรู้ว่าตัวเองอยู่ต่างจังหวัดอะไรแบบนี้เหรอ  แล้วเราว่านะคนที่อยู่กรุงเทพส่วนใหญ่ก็มาจากต่างจังหวัดกันทั้งนั้น ไม่เข้าใจจะลืมกำเพิด หรือบ้านเกิดตัวเองได้ยังไง คำนี้เราเองรู้สึกภูมิใจนะ มันบอกถึงสภาพสังคมที่ดีไม่แออัด ไม่มีขยะ ไม่มีเทคโนโลยี และสังคมเสื่อมทราม มันเป็นคำน่ารังเกียจตรงไหน เราฟังแล้วไม่เห็นรู้สึกอะไร โชคดีด้วยซ้ำที่ยังเคยได้สัมผัส ซึ่งชีวิตตอนนี้เป็นชาวกรุงมันไม่ได้มีความสงบเลย  แล้วเราคนนึงที่อยากกลับไปใช้ชีวิตแบบบ้านนอก