เนื่องจากเจ้าของกระทู้เป็นผู้ประสบเหตุโดยตรง จึงอยากเล่าเพื่อเป็นอุทาหรณ์สำหรับผู้ใช้บริการรถเมล์ของ ขสมก. นะคะ
เหตุเกิดบนรถเมล์ ปอ.510 (ต้นทาง : ม.ธรรมศาสตร์ รังสิต - ปลายทาง : อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ)
เลขทะเบียนรถ : 12-5551 กทม.
วันเวลาที่เกิดเหตุ : วันจันทร์ ที่ 7 ตุลาคม 2556 เวลาประมาณ 13.00 น.
ภาพนี้เพื่อนเราถ่ายข้อมูลรถและข้อมูลคนขับแต่เห็นไม่ชัด มาให้หลังจากเราลงรถแล้ว + ตั๋วรถ
เรื่องมีอยู่ว่า...
เรานั่งรถเมล์ออกจาก มธ. เวลาประมาณ 12.40 น. ลงบริเวณป้ายตรงข้ามสนามกอล์ฟไพน์เฮิร์ท ประมาณเวลา 13.00 น.
ซึ่งมีผู้โดยสารเต็มรถ ก่อนถึงป้ายก็กดกริ่งและยืนรออยู่บริเวณประตู เมื่อรถจอด มีคนลงจากประตูหน้า 1 คน ส่วนเราลงประตูกลาง
แต่ด้วยเหตุผลที่ว่า คนขับรถเมล์มองไม่เห็น หรือ รีบเร่งอะไรก็ไม่ทราบ กดปิดประตูรถในขณะที่เรายังลงไม่พ้นตัวรถ แขน(ขวาท่อนบน)
ยังติดคาประตู สะบัดก็ไม่ออก เพราะมันหนีบแน่นมาก เราก็ใช้มือซ้ายตบประตบประตูเพื่อให้คนขับหยุดรถ ก็ไม่เป็นผล แล้วคนขับรถเมล์ก็ออกรถ แต่ยังโชคดีที่คนบนรถเห็นเหตุการณ์หลายคน จึงตะโกนให้หยุดรถ ด้วยความที่ตกใจมากและเจ็บ มีแผลเล็กน้อย จึงได้แต่จำทะเบียนรถไว้ เพื่อแจ้งให้กับเรารับทราบ ซึ่งคนขับและกระเป๋ารถเมล์ไม่มีการหยุดรถเพื่อลงมาดูเลย แถมยังรีบปิดประตูและออกรถทันที แต่เรามีเพื่อนนั่งมาด้วย(เพื่อนยังไม่ลงรถ) เลยให้เพื่อนไปถ่ายรูปป้ายแสดงข้อมูลรถและข้อมูลคนขับ(ป้ายสีเหลืองที่ติดอยู่หน้ารถ) เพื่อนเล่าให้ฟังว่าตอนที่ไปถ่ายรูป คนขับและกระเป๋ารถเมล์ก็คงจะรู้ตัวว่าผิดแต่ก็ไม่แสดงความรับผิดชอบหรือขอโทษอะไรเลย ผิดกับผู้โดยสารที่บอกเพื่อนเราว่าให้เอาเรื่อง แต่เราก็ได้แจ้งให้ ขสมก. (โทร. 1348) รับทราบเหตุและช่วยตักเตือนพนักงานขับรถไปทางผู้จัดการสาย 510 แล้ว
คนรอบข้างจึงอยากให้เราบอกเล่าให้เป็นอุทาหรณ์เตือนภัยใกล้ตัวแบบนี้ ที่ไม่รู้ว่าจะเกิดขึ้นกับใครอีก ให้ทุกคนที่ใช้บริการรถเมล์มีสติอยู่ตลอดเวลา ทั้งตอนขึ้น - ลงรถและขณะอยู่ในรถ ไม่คุยโทรศัทพ์หรือเสียหูฟังเวลาจะขึ้น - ลงรถ เพื่อความปลอดภัยในตัวท่านเอง และอยากให้คนขับรถที่ทำงานด้านบริการ พึงระลึกเสมอว่า คุณต้องมีความรับผิดชอบต่อชีวิตของผู้อื่นและรอบคอบในการให้บริการอยู่เสมอ เพื่อไม่ให้เหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก ถ้าหากวันนี้เราไม่โชคดี อาจถูกประตูหนีบแขน สะบัดไม่หลุด ถูกลากไปตามถนน โดยที่ผู้โดยสารคนอื่นไม่เห็นหรือคนขับไม่ทันเห็น ซึ่งนั่นอาจถึงแก่ชีวิตก็เป็นได้ เพราะอะไรก้เกิดขึ้นได้เสมอ ตราบที่คนเรายังประมาท
ภาพนี้เราถ่ายเองค่ะ แต่ไม่ค่อยชัดมาก ด้านบนเป็นแขนซ้ายเทียบภาพด้านล่างที่เป็นแขนขวาเริ่มบวม ถ่ายประมาณเวลา 14.00 น.
* เนื่องจากเป็นกระทู้แรก หากผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
***เสี้ยววินาที อะไรก็เกิดขึ้นได้บนรถเมล์ ขสมก. (เล่าเพื่อเป็นอุทาหรณ์นะคะ)***
เหตุเกิดบนรถเมล์ ปอ.510 (ต้นทาง : ม.ธรรมศาสตร์ รังสิต - ปลายทาง : อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ)
เลขทะเบียนรถ : 12-5551 กทม.
วันเวลาที่เกิดเหตุ : วันจันทร์ ที่ 7 ตุลาคม 2556 เวลาประมาณ 13.00 น.
ภาพนี้เพื่อนเราถ่ายข้อมูลรถและข้อมูลคนขับแต่เห็นไม่ชัด มาให้หลังจากเราลงรถแล้ว + ตั๋วรถ
เรื่องมีอยู่ว่า...
เรานั่งรถเมล์ออกจาก มธ. เวลาประมาณ 12.40 น. ลงบริเวณป้ายตรงข้ามสนามกอล์ฟไพน์เฮิร์ท ประมาณเวลา 13.00 น.
ซึ่งมีผู้โดยสารเต็มรถ ก่อนถึงป้ายก็กดกริ่งและยืนรออยู่บริเวณประตู เมื่อรถจอด มีคนลงจากประตูหน้า 1 คน ส่วนเราลงประตูกลาง
แต่ด้วยเหตุผลที่ว่า คนขับรถเมล์มองไม่เห็น หรือ รีบเร่งอะไรก็ไม่ทราบ กดปิดประตูรถในขณะที่เรายังลงไม่พ้นตัวรถ แขน(ขวาท่อนบน)
ยังติดคาประตู สะบัดก็ไม่ออก เพราะมันหนีบแน่นมาก เราก็ใช้มือซ้ายตบประตบประตูเพื่อให้คนขับหยุดรถ ก็ไม่เป็นผล แล้วคนขับรถเมล์ก็ออกรถ แต่ยังโชคดีที่คนบนรถเห็นเหตุการณ์หลายคน จึงตะโกนให้หยุดรถ ด้วยความที่ตกใจมากและเจ็บ มีแผลเล็กน้อย จึงได้แต่จำทะเบียนรถไว้ เพื่อแจ้งให้กับเรารับทราบ ซึ่งคนขับและกระเป๋ารถเมล์ไม่มีการหยุดรถเพื่อลงมาดูเลย แถมยังรีบปิดประตูและออกรถทันที แต่เรามีเพื่อนนั่งมาด้วย(เพื่อนยังไม่ลงรถ) เลยให้เพื่อนไปถ่ายรูปป้ายแสดงข้อมูลรถและข้อมูลคนขับ(ป้ายสีเหลืองที่ติดอยู่หน้ารถ) เพื่อนเล่าให้ฟังว่าตอนที่ไปถ่ายรูป คนขับและกระเป๋ารถเมล์ก็คงจะรู้ตัวว่าผิดแต่ก็ไม่แสดงความรับผิดชอบหรือขอโทษอะไรเลย ผิดกับผู้โดยสารที่บอกเพื่อนเราว่าให้เอาเรื่อง แต่เราก็ได้แจ้งให้ ขสมก. (โทร. 1348) รับทราบเหตุและช่วยตักเตือนพนักงานขับรถไปทางผู้จัดการสาย 510 แล้ว
คนรอบข้างจึงอยากให้เราบอกเล่าให้เป็นอุทาหรณ์เตือนภัยใกล้ตัวแบบนี้ ที่ไม่รู้ว่าจะเกิดขึ้นกับใครอีก ให้ทุกคนที่ใช้บริการรถเมล์มีสติอยู่ตลอดเวลา ทั้งตอนขึ้น - ลงรถและขณะอยู่ในรถ ไม่คุยโทรศัทพ์หรือเสียหูฟังเวลาจะขึ้น - ลงรถ เพื่อความปลอดภัยในตัวท่านเอง และอยากให้คนขับรถที่ทำงานด้านบริการ พึงระลึกเสมอว่า คุณต้องมีความรับผิดชอบต่อชีวิตของผู้อื่นและรอบคอบในการให้บริการอยู่เสมอ เพื่อไม่ให้เหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก ถ้าหากวันนี้เราไม่โชคดี อาจถูกประตูหนีบแขน สะบัดไม่หลุด ถูกลากไปตามถนน โดยที่ผู้โดยสารคนอื่นไม่เห็นหรือคนขับไม่ทันเห็น ซึ่งนั่นอาจถึงแก่ชีวิตก็เป็นได้ เพราะอะไรก้เกิดขึ้นได้เสมอ ตราบที่คนเรายังประมาท
ภาพนี้เราถ่ายเองค่ะ แต่ไม่ค่อยชัดมาก ด้านบนเป็นแขนซ้ายเทียบภาพด้านล่างที่เป็นแขนขวาเริ่มบวม ถ่ายประมาณเวลา 14.00 น.
* เนื่องจากเป็นกระทู้แรก หากผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ