คือสังเกตตัวเองค่ะ ช่วง มัธยมต้น-ปลาย เป็นคนที่ไม่ชอบภาษาอังกฤษเอามากๆไม่เรียนเลยก็ได้
และไม่ชอบฝรั่งด้วย แบบ ดูได้ผ่านได้ แต่ไม่เอาเป็นแฟนแน่นอน
(เคยมีประวัติไม่ดีกับครูฝรั่งคนนึงค่ะ คิดว่าพูดกันไม่รู้เรื่อง คิดว่าจะหลอกหญิงไทยไปขาย บลาๆบลาๆค่ะ)  
พอทีนี้แม่บอกให่หาแฟนฝรั่งสิ่ รวยด้วยรัก จริงด้วยนะ
(ตอนนั้นมีแฟนเป็นคนไทยค่ะ เลยคิดบ้านมันผญ.สวยๆเยอะแยะ คนไทยหน้าเหียกตัวดำ
วัฒนธรรมบ้านเค้าก็ไม่เหมือนบ้านเรา ฝรั่งดูถูกคนไทยเป็นไหนๆ
แบบหนูเจออิป้าคนไทยหิ้วหลุยส์วิกตองเดินตลาดนัดกับแฟนฝรั่งหนูยังยี๋เลยค่ะ )

แล้วพอหนูเลิกกับแฟนคนไทย เพราะแบบอยู่กับผช.คนนี้ไร้สาระ
ไม่เคยคิดจะทำอะไรเป้นชิ้นเป็นอัน อยู่ไปก็มีแต่จนน่ะค่ะ
(ความรู้สึกถ้าต้องใช้ชีวิตร่วมกัน เพราะหนูเอาพ่อยึดเป็นหลักอยากได้คนแบบพ่อ ขยันๆ เป็นผู้ใหญ่)

แล้วไม่รู้อะไรริอยากให้หนุคุยกับฝรั่ง คือมันหล่อค่ะ คนไทยก็หล่อค่ะ แต่ไม่รู้ทำไม
ไม่มีใครมาจีบหนูสักคน อยากโดนจีบนะ สเปกหนูนี่ขาวตี๋สูงไทยเลยก็ได้T^T
อยู่มา 6ปี ชีวิต มัธยม ไม่เคยมีใครมาจีบสักคน  
แล้วมหาลัย 4ปีจะเหลือหรอคะ ไม่รอดอ่ะ ชีวิต ไม่แน่อาจจะคานทั้งชาติ
แล้ว ณ บัดนาวชีวิตหนูก็คุยกับแต่ฝรั่ง แชทบ้างอะไรบ้างเรียนรู้ไปได้ภาษานิดนุง
แล้วเรียนทางด้าน ไกด์ทัวร์ด้วย เจอบ่อยแน่ชีวิต T_T

ตอนป.4เคยบอกแม่ไว้หนูไม่เอาหรอกนะ พวกแขก มุสลิมเนี่ย โหดร้าย ฆ่าคนตาย
กินหมูไม่ได้หนูเป็นคนจีนชอบกินหมูไม่กินเนื้อ555 (ความคิดเด็กๆค่ะ)
แต่ตอนคุยกับฝรั่งชีวิตก็เจอแจ่มุสลิมเข้ามา หาคริสต์ หรืออย่างอื่นยังหายากค่ะ

หนูไม่อยากได้แบบนี้แล้วอ่า เลิกเกลียดมันช่วยได้มั้ย สัญญาว่าจะรัก คนพวกนั้ให้มากๆๆ อาเมนนน T^T Y_Y

คือตอนนี้ขึ้นมหาลัยคนไทยก็ไม่มีมอง มาจีบ เลยย เป็นแบบนี้หนูเชื่อละว่าเกลียดยังไงได้อย่างนั้น แต่คือไม่อยากเลียดแล้วอ่าาาา
ไม่อยากได้ทำไงดี T^T
# เพื่อนเคยบอกหนูว่าเปลี่ยนตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว มันอยู่ในจิตใต้สำนึกของหนูไปแล้วอ่ะ จริงหรือป่าว?  :'(