ใครหลายคนอาจมีช่วงเวลาที่จะได้กลับบ้านในวันเทศกาลต่างๆ ผมก็เช่นเดียวกันที่เลือกที่จะกลับในช่วง แรม 15 ค่ำ เดือน 10 ทุกๆ ปี ซึ่งเป็นช่วงวันสารทไทยของทางใต้ และปีนี้ตรงกับวันศุกร์ที่ 4 ตุลาคม 2556 ซึ่งเป็นวันสำคัญของผมเองด้วย แถวบ้านผมเรียก “วันชิงเปรต” จริงๆ แล้ววันชิงเปรตมีด้วยกันสองวัน คือ แรม 1 ค่ำ เดือนสิบ หรือ “วันปล่อยเปรตมาสู่โลกมนุษย์” ส่วนวันนี้ คือ “วันส่งเปรตกลับไปยังที่ที่ควรอยู่” อยากรู้แบบละเอียดก็ที่นี่เลย   http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%93%E0%B8%B5%E0%B8%AA%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%97%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B8%AA%E0%B8%B4%E0%B8%9A

       ผมชอบที่จะกลับบ้านช่วงนี้เพราะรู้สึกว่าบรรยากาศมันดูคึกคักดี คนที่ไปทำงานต่างจังหวัดก็กลับมาร่วมทำบุญกับครอบครัวกันพร้อมหน้าพร้อมตา และอีกหลายๆ เหตุผล เช่นคิดถึงบ้านแบบต่างจังหวัด อากาศดีๆ สูดลมหายใจได้เต็มปอด แล้วก็ไม่ทำให้พ่อแม่รู้สึกเป็นห่วง แม้ว่าจริงๆ อาจจะคุยกันทางโทรศัพท์หรือเห็นหน้าตาผ่าน Tango มันก็ไม่ได้ความรู้สึกเหมือนมาเจอกันซึ่งหน้า

         ตีสี่วันที่ 3 ตุลาคม ผมต้องตื่นตั้งแต่ตีสี่เพื่ออาบน้ำแต่งตัวไปดอนเมืองให้ทันเที่ยวบินตอนหกโมง กะว่าออกเร็วๆ จะได้ไปรถเมล์ ไม่ต้องนั่งแท็กซี่ เพราะค่าแท็กซี่เผลอๆ จะมากกว่าค่าตั๋วเครื่องบินกลับบ้านเสียอีก โชคดีมีรถตู้ รังสิตมาพอดี มีผมขึ้นคนเดียว ไปจนถึงสนามบิน คนขับก็บ่นให้ฟังว่า ตั้งแต่หลังน้ำท่วมปีก่อน คนก็หายไปหมดเลย จากปกติช่วงเช้าๆ วันทำงานแบบนี้เต็มเกือบทุกวัน เกริ่มมาซะยาว ตัดมาที่หาดใหญ่เลยละกัน มาถึงตอน 8 โมงนิดๆ นั่งรถสองแถวออกมาจากสนามบินกะว่ามาหาอะไรกินก่อนกลับบ้าน เรียกพี่วินให้ไปส่ง คอหนังแต่เตี๊ยม พี่เค้าคิด 40 บาท จากหน้ากิมหยง แต่ร้านดันปิดช่วงวันสารทซะอย่างนั้น พี่เค้าเลยบอกงั้นไปโชคดีแล้วกัน ผมก็เออๆ ไป พอไปถึงคนเยอะมากก แถมวันนี้ขายแค่ครึ่งวันแล้วจะหยุดช่วงวันสารทเหมือนกัน ของก็เริ่มเหลือน้อย เลือกได้เท่าที่เห็น เลยได้กินมาแค่นี้