ก่อนอื่นเราต้องเล่าชีวิต ของเราคร่าวๆนะคะ
เราอายุ 30 แต่งงานแล้วมีลูกชาย 1คน ฐานะ กลางๆ ไม่รวยไม่จน
เดือนๆ นึง เรามีค่าใช้จ่ายเยอะ ไม่ว่าจะเป็น ผ่อนรถเก๋งของเรา / ช่วยพ่อผ่อนระกะบะ
จ่ายบัตรเครดิต 3ใบ / เก็บเงินออมให้ลูกในธนาคาร / เล่นแชร์ 2ที่ / ฝากประจำ / น้ำไฟ ของใช้ในบ้าน / ประกันชีวิตลูก ( 2บริษัทเลยค่ะ ออมไว้ให้เค้า )
รายได้พอใช้จ่ายค่ะ
แต่ช่วงนี้ลูกเราเข้ารพ.บ่อยมาก ปีนี้ นอนรพ.3ครั้งแล้ว แต่ละครั้งประกันก็จะจ่ายไม่ครบมีส่วนต่าง
เข้ารพ.แต่ละครั้ง เรากับแฟนจะเหนื่อยมากเพราะลูกจะงอแง เราเหนื่อยจากการทำงานและลูกน้อง
บางทีกลับบ้านก็จะ มีโมโหกับลูก ( ที่ดีอบ้างประสาเด็ก ) และกับสามีที่บางครั้งไม่เข้าใจกัน
อย่างวันนี้เราก็กลับบ้านมาเครียด เรื่องงานเจอลูก ( เพิ่งหายป่วยออกจากรพ )งอแงเราก็โมโห
เรารัก เค้ามาก รู้ตัวว่าไม่ดีที่ตวาดแอบเสียใจแต่บางทีก็ไม่ทันค่ะ ปากสีหน้าไปก่อน
เราเริ่มมีอารมณ์แบบนี้ตั้งแต่หลังคลอดค่ะ รู้สึกจริงจังกับทุกเรื่อง
มีวิธี อะไรให่เราเลิกคิดมากมั่ยคะ
เราเครียดเกินไป ทำยังไงดีคะ
เราอายุ 30 แต่งงานแล้วมีลูกชาย 1คน ฐานะ กลางๆ ไม่รวยไม่จน
เดือนๆ นึง เรามีค่าใช้จ่ายเยอะ ไม่ว่าจะเป็น ผ่อนรถเก๋งของเรา / ช่วยพ่อผ่อนระกะบะ
จ่ายบัตรเครดิต 3ใบ / เก็บเงินออมให้ลูกในธนาคาร / เล่นแชร์ 2ที่ / ฝากประจำ / น้ำไฟ ของใช้ในบ้าน / ประกันชีวิตลูก ( 2บริษัทเลยค่ะ ออมไว้ให้เค้า )
รายได้พอใช้จ่ายค่ะ
แต่ช่วงนี้ลูกเราเข้ารพ.บ่อยมาก ปีนี้ นอนรพ.3ครั้งแล้ว แต่ละครั้งประกันก็จะจ่ายไม่ครบมีส่วนต่าง
เข้ารพ.แต่ละครั้ง เรากับแฟนจะเหนื่อยมากเพราะลูกจะงอแง เราเหนื่อยจากการทำงานและลูกน้อง
บางทีกลับบ้านก็จะ มีโมโหกับลูก ( ที่ดีอบ้างประสาเด็ก ) และกับสามีที่บางครั้งไม่เข้าใจกัน
อย่างวันนี้เราก็กลับบ้านมาเครียด เรื่องงานเจอลูก ( เพิ่งหายป่วยออกจากรพ )งอแงเราก็โมโห
เรารัก เค้ามาก รู้ตัวว่าไม่ดีที่ตวาดแอบเสียใจแต่บางทีก็ไม่ทันค่ะ ปากสีหน้าไปก่อน
เราเริ่มมีอารมณ์แบบนี้ตั้งแต่หลังคลอดค่ะ รู้สึกจริงจังกับทุกเรื่อง
มีวิธี อะไรให่เราเลิกคิดมากมั่ยคะ