จบแบบบริบูรณ์จริงๆปีกมาร ตอนจบอารมณ์เดียวกับซีรีย์เรื่อง Lost เลย รู้สึกอิ่ม มีความสุข ยินดีกับตัวละครทุกตัว  

เพราะว่าตามดูมาจนรู้สึกผูกพันกับตัวละครทุกตัวไปแล้ว  ตามลุ้นกันมาตลอดว่าจะเอายังไง จะจบยังไง (ไม่เคยดูเวอร์ัชั่นเก่า)

จนวันนี้เคลียร์ทุกอย่างกันซักที ดีแล้วล่ะ ภูฉาย ศลัยลา ลายสือ แบบนี้แหละดีแล้ว

ส่วนพ่อภูฉายนี่ มาตอนต้นเรื่องแล้วหายไปเลยเหมือนไม่มีอะไร แต่โผล่มาอีกทีตอนจบกลายเป็นคนสำคัญช่วยภูฉายปิดประเด็นเรื่องแม่

ส่วนเรื่องลูก ตอนแรกก็ดูๆแล้วก็สงสัยว่าทำไมหลังๆศลัยลา ไม่ค่อยสนใจลูกเลย คิดว่าบทลืมจุดนี้ไป ที่ไหนได้ กลายเป็นจุดสำคัญของเรื่อง

มันเหมือนค่อยๆวางจิ๊กซอ ซ้ายที ขวาที จุดที่ว่างๆอยู่ ไม่ใช่ว่าไม่มี แต่เลือกที่จะเว้นไว้ก่อน  แล้วค่อยๆเติมในตอนท้ายจนในที่สุดก็กลายเป็นภาพที่สมบูรณ์  

ขอบคุณที่มีละครดีๆ ดีแบบดีทุกด้านแบบนี้มาให้ชมครับ รู้สึกชอบมากๆ ชอบจริงๆครับ เป็นละครในดวงใจผมเลยครับ