*** สำหรับคนที่ตั้งใจเข้ามาอ่านเฉพาะกลอนบทที่ 31 ,41 ,43
ซึ่งผมมาแต่งเพิ่มเติมภายหลัง ให้อ่านได้ที่นี่ครับ ***
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้




........................................................................
หลังจากที่ผมได้เคยแต่งกลอนฯ No.3 "เรื่องราวของมิเชลล์ " แล้ว
วันนี้ขอให้ FC ฟ้าจรดทราย ลองอ่าน "เรื่องราวของชารีฟ" บ้างนะครับ
ขอบคุณฟ้าจรดทราย มาก
ที่มอบสิ่งดีๆ ให้แฟนละครได้ชมอย่างมีความสุข นะครับ
........................................................................
ขอขอบคุณ
บทประพันธ์ : คุณโสภาค สุวรรณ
บทโทรทัศน์ : คุณศัลยา สุขะนิวัตต์
ผู้จัด : คุณสยาม สังวริบุตร
กำกับการแสดง : คุณสยาม สังวริบุตร
ผลิตโดย : ค่าย ดาราวิดีโอ
ขอบคุณ ช่อง 7 สี
.........................................................................
นักแสดงนำชาย   ธีรภัทร์ สัจจกุล (ตุ้ย)
นักแสดงนำหญิง  อุษามณี ไวทยานนท์ (ขวัญ)
.........................................................................
***หมายเหตุ กลอนนี้มี 45 บท
กลอนบางบท จะซ้ำกับ กลอน No.3 "เรื่องราวของมิเชลล์ " นะครับ
Copy บทกลอนที่นี่[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แม้กำเนิดเกิดมาว่าสูงศักดิ์        จะพิทักษ์ประเทศนี้ผ่านดีร้าย
แม้ต้องสู้เพื่อชาติจนอาจตาย        จะไม่วายว่างเว้นเป็นภักดี
แม้ร้างรบสงบศึกจะฝึกฝน        เพื่อเตรียมตนต่อสู้รู้หน้าที่
แม้ผู้ใดหาญกล้ามาราวี        ชีพจะพลีเพื่อชาติไม่ขลาดกลัว
แม้ร่ำเรียนเรื่องทหารและการศึก        ใจส่วนลึกนึกแพทย์ด้วยช่วยคนทั่ว
แม้ลำบากจะพากเพียรเรียนติดตัว    ใครดีชั่วหัวใจใฝ่รักษา
แม้เป็นชายชาติทหารชั้นผู้ใหญ่        ขอใส่ใจในผู้น้อยซึ่งด้อยกว่า
เมื่อขาดแคลนข้าวของปองหยูกยา    จะนำพาปัจจัยไปแบ่งปัน
แม้แรกพบสบหน้ารู้ว่ารัก        เธองามนักนัยน์ตาพาชวนฝัน
แม้ไม่หวังว่าจะมีกันและกัน        เธอทำฉันนั้นหลงใหลในรักเธอ
แม้ชะตาพาเธอเจอโทษทัณฑ์        เธออย่าหวั่นฉันจะช่วยเสมอ
แม้ใครมาอาฆาตมาดร้ายเธอ        เธอจะเจอฉันนี้ที่ข้างกาย
เมื่อรับรู้เรื่องราวกล่าวจากปาก        เธอลำบากตรากตรำซ้ำเคราะห์ร้าย
เธอจะรู้หรือไม่หัวใจชาย        หวังผ่อนคลายความหมองหม่นกังวลใจ
เมื่อเธอเปรยเปล่าเปลี่ยวแสนเดียวดาย    หัวใจชายชาตรีมีหวั่นไหว
เชื่อในถ้อยวาจาภาษาใจ        โดยไม่หวังว่าจะให้เธอขอบคุณ
แม้เธอพ้นมลทินหมดสิ้นโทษ        ยังเจอโจทย์ปัญหาให้ว้าวุ่น
ด้วยเจ้านายหมายปองครองรักคุณ    โชคชะตาทารุณฉันเหลือเกิน
แม้ไม่อยากได้ฟังยังได้ยิน        รู้หมดสิ้นสุ้มเสียงสำเนียงเขิน
แม้เห็นใจในเธอมากเหลือเกิน        แต่ต้องเมินเดินห่างอย่างภักดี
เมื่อเธอหวังว่าเวลาจะตอบใจ        แล้วทำไมไม่ลองมองตรงนี้
เธอเชื่อว่าปาฏิหารย์นั้นยังมี        แต่ฉันนี้เชื่อในหัวใจเธอ
เมื่อเธอตอบตกลงปลงใจเขา        เรื่องเคยเล่าวันนั้นมันจริงเหรอ
รู้บ้างไหมใจฉันมันพร่ำเพ้อ        เหตุใดเธอถึงได้เปลี่ยนใจกัน
ที่พูดไปใช่ตอกย้ำซ้ำสงสาร        ด้วยต้องการสานต่อรักจากสวรรค์
พ่อแม่เธอที่ได้ครองรักกัน        มีพยานรักมั่นนั่นคือเธอ
เมื่อเจ้านายวายชนม์หม่นหมองนัก    ด้วยใจรักภักดีมีเสมอ
องครักษ์เช่นฉันนั้นเผลอเรอ        หวังจะเจอเจ้าคนชั่วไม่กลัวเกรง
แม้ต้องรีบหลบหนีลี้ภัยร้าย        เธอจะเป็นหรือตายใครข่มเหง
แม้ต้องแลกด้วยชีวิตของตนเอง        ไม่หวั่นเกรงเร่งรีบช่วยชีพเธอ
ที่พูดไปไม่ได้หวังดั่งรังแก        หวังเพียงแค่ความรักนี้มีเสนอ
จะทะนุถนอมน้ำใจเธอ        ดูแลเธอดั่งดอกไม้ไร้มลทิน
เมื่อเห็นเธอเจอภัยใจละอาย        ด้วยพวกมันมากมายมิวายสิ้น
ขอเธออย่าหวาดผวาน้ำตาริน        แม้ถูกหมิ่นสิ้นเกียรติเบียดกายบัง
เมื่อจิตใจไม่มั่นคงหลงลวงตา        ขอเธออย่าท้อแท้แม้หมดหวัง
ฉันจะเป็นแรงใจให้ประทัง        เธอเป็นดั่งหยาดฝนบนเม็ดทราย
ในอ้อมแขนของฉันนั้นคือหญิง        นอนหลับนิ่งเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าหลาย
เธอเป็นดั่งดอกไม้ในผืนทราย        หัวใจชายหมายมั่นบรรเทาเธอ
พายุทรายรายล้อมพร้อมยอมพลี    ที่ตรงนี้มีไว้ให้เสมอ
แม้พายุกระหน่ำซ้ำใจเธอ        จะเสนอเธอได้ไหมหัวใจชาย
เมื่อเห็นเธออิดโรยโหยหาน้ำ        ใจต้องห้ามปรามไว้ไม่กระหาย
แม้นถึงคราวคับขันอันตราย        เลือดในกายชายคนนี้มีให้เธอ
สุดขอบหล้าฟ้าไกลจะไปถึง        ที่แห่งหนึ่งซึ่งฉันมั่นเสมอ
ที่ซึ่งฟ้ามาจรดลงใจเธอ        ที่ซึ่งทรายหมายเสนอรักใฝ่ปอง
แม้ดวงดาวพร่างพราวราวสดใส        แต่ดวงใจมืดมนหม่นมัวหมอง
ด้วยดวงนี้ที่ใจฉันใฝ่ปอง        ไม่เคยมองส่องแสงแห่งหวังเลย
หากว่าเธอเผลอพลั้งตกหลังม้า        จงหลับตาอย่ากลัวไม่มัวเฉย
อ้อมแขนนี้มีไออุ่นที่คุ้นเคย        ลืมตาเผยพบฉันในบัดดล
ใจดวงนี้มีความหมายต่อเธอไหม    เธอถึงได้ไม่ใยดีสักครั้งหน
ช่วยบอกฉันให้รับรู้ก่อนร้อนรน        ฉันเป็นคนเช่นไรในสายตา
ฉันไม่น่าพาเธอมาเจอภัย        อย่ากลัวไปให้ฉันปลอบเถิดหนา
เธอบอกว่าเชื่อฉันมั่นศรัทธา        ฉันจะพาถึงที่หมายทั้งกายใจ
อีกไม่นานจะผ่านฝันอันโหดร้าย        ขอเธอนั้นอย่าตายได้ยินไหม
เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป        น้ำตาไหลรินหลั่งดั่งสิ้นใจ
แสงแห่งหวังยังหัวใจให้เดินต่อ        น้ำตาคลอขอให้ช่วยเธอได้ไหม
โอบอุ้มร่างร่อแร่ท้อแท้ใจ        เติมความหวังครั้งใหม่ให้สองเรา
เมื่อเธอรอดปลอดภัยกลับไกลห่าง    ไม่อาจอยู่เคียงข้างได้อย่างเก่า
อุปสรรคพลัดพรากจากสองเรา        ความรักเผาผลาญฉันนั้นทุรน
สัญญาใจให้ไว้ไม่ลาลับ        ฉันจะกลับมารับเธอทุกแห่งหน
สิ้นภาระหน้าที่ที่ผจญ        เราสองคนคงได้อยู่คู่เคียงกัน
คตินี้ที่อุดมต้องขมขื่น        ด้วยกล้ำกลืนฝืนทำหน้าที่นั้น
เมื่อสองสิ่งซึ่งสำคัญขัดแย้งกัน        หัวใจฉันมันสับสนเกินค้นเจอ
สองมือนี้ที่เคยช่วยคนป่วยไข้        ไม่อยากใช้ไปเข่นฆ่ายามพลั้งเผลอ
หากต่อสู้ซึ่งหน้ากล้าหาญเจอ        แพทย์ผู้นี้มีเสมอจรรยาบรรณ
ชั่วชีวิตผิดพลั้งเพียงครั้งนี้        เสื่อมศักดิ์ศรีที่มีในใจฉัน
ความปลอดภัยในตัวท่านนั้นประกัน    หน้าที่ฉันมันบีบคั้น ขอขมา
แม้จะถึงซึ่งจุดจบพร้อมรบดาบ        มิตรภาพพี่น้องร้องโหยหา
ประลองยุทธบุรุษชาติชี้ชะตา        ผู้เก่งกล้าจะกอบกู้ชูบัลลังค์
เมื่อเธอนั้นนำพาวาจาใคร        ไม่เชื่อใจกันและกันฉันผิดหวัง
แม้ว่าฉันสัญญาอย่างจริงจัง        เธอก็ยังไม่ยอมเชื่อคำฉันเลย
แล้วหน้าที่ที่เราสองต้องมีต่อ        สำคัญพอต่อเธอไหมหัวใจเผย
อย่าเอามันนั้นไปทิ้งที่ไหนเลย        ฉันเฉลยเอ่ยความรักจากทรวงใน
เมื่อเห็นเธอชอกช้ำน้ำตานอง        ใจร่ำร้องหมองหม่นจนหวั่นไหว
ความทุกข์นี้มีอัดแน่นในหัวใจ        ที่ทำไปไม่ได้หวังรังแกกัน                
แม้ต้องข้ามขอบฟ้าตามหารัก        อุปสรรคหนักเพียงใดก็ไม่หวั่น
สายใยรักจักตามหากันและกัน        สายสัมพันธ์นั้นยังมั่นฉันและเธอ
หายใจแผ่วหมดแรงและหมดหวัง    ขอโอกาสอีกครั้งหวังเสนอ
ฝันเลือนลางห่างออกไปพร้อมใจเธอ    ฉันมองเหม่อเพ้อพร่ำร่ำรำพึง
เมื่อหมดหวังยังมีปาฏิหาริย์        รักประสานสองใจให้เป็นหนึ่ง        
นับจากนี้ที่รักจักตราตรึง        และลึกซึ้งพึงใจไร้เสื่อมคลาย
เธอฟังฉันเชื่อฉันเท่านั้นนะ        ว่าเธอจะเป็นคนแรกและสุดท้าย
และเป็นเพียงคนเดียวจนวันตาย        จวบร่างกายสลายสิ้นเป็นดินทราย
เมื่อเราสองคล้องใจไว้ด้วยรัก        จะประจักษ์ใจสุขทุกข์สลาย        
เพราะโลกนี้มีรักแท้แก่หญิงชาย        ผู้ไม่คลายความรักเลยสักคราว    
อันน้ำใจแม่นี้เป็นที่หนึ่ง        น่าซาบซึ้งสรรเสริญเกินจะกล่าว
แม่ยอมทิ้งสิ่งมากมายหลายเรื่องราว    เพื่อลูกก้าวต่อไปได้ไกลแสนไกล
รักสร้างสรรค์วันนี้ที่ปรารถนา        และนำพาอนาคตอันสดใส        
ทั้งงดงามทรงคุณค่าคู่ควรใจ        กว่าสิ่งใดในชีวิตจิตใจคน
อันเชื้อชาติศาสนาฐานันดร        จะบั่นทอนรอนรักก็ไร้ผล        
เพราะมนุษย์สุดแท้แต่กมล        เป็นสากลทั่วหล้าฟ้าจรดทราย...
อ่านบทกลอนเก่าๆ ได้ที่นี่[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
No.1 http://ppantip.com/topic/30974002     
No.2 http://ppantip.com/topic/30978989     แด่ดาราในดวงใจ ตุ้ย-ขวัญ
No.3 http://ppantip.com/topic/31006597     เรื่องราวของมิเชลล์

........................................................................
เรื่องราวของชารีฟ
.......................................................................