ฉันและเพื่อนขึ้นไปบนรถสองแถวคันหนึ่งใน จ.ชลบุรี

บนรถสองแถวคันนั้นประกอบไปด้วยผู้โดยสาร เป็นหญิงชราสามคน และชายชราอีกหนึ่งคน

พวกเขาชวนฉันและเพื่อนคุย จนฉันสังเกตเห็นยายคนหนึ่งบนรถคุยกระซิบที่หูของเพื่อนฉันอยู่ เพื่อนฉันส่ายหน้า แกเลยหันหน้ามาที่ฉันแทน แล้วบอกกับฉันว่า

"หนู ช่วยออกค่ารถให้ยายหน่อยได้ไหม ยายเป็นคนต่างจังหวัด ไม่มีเงินค่ารถเลย ขอแค่เงินค่ารถคันนี้เท่านั้น"

ฉันจึงตัดสินใจ ให้เงินแกไป ยี่สิบบาท เมื่อแกได้เงินไปแล้ว แกก็ไหว้ขอบคุณและให้พร ฉันก็รู้สึกดีนิดหน่อย แต่ความรู้สึกดีของฉันหมดลงเมื่อแกเริ่มพูดจาเหน็บแนมเพื่อนฉัน ร่วมกับชายชราอีกคนบนรถ

รถวิ่งมาซักพัก หญิงชรากระเถิบไปนั่งข้างชายชราและส่งเงินให้

ฉันกับเพื่อนได้แต่มองไม่พูดอะไร ก่อนที่จะมีวัยรุ่นอีกสองคนขึ้นรถมา แกก็เข้าไปสะกิดขาเขา

ฉันไม่รู้ว่าแกพูดอะไรกับวัยรุ่นสองคนนั้นบ้างแต่ก็เห็นเขาทั้งสองยื่นเงินให้แก ยี่สิบบาท ก่อนที่หญิงชราจะเอาเงินไปให้ชายชราเหมือนเดิม
และไม่ว่าใครจะขึ้นรถมาก็ตาม แกก็จะเข้าไปคุยกับเขา หัวเราะกับเขา เหมือนรู้จักกันมานาน

ฉันก็ไม่รู้หรอกว่า วันนี้สองสามีภรรยาชราน่าสงสารทั้งคู่ได้เงินค่ารถไปเท่าไหร่

แต่ฉันแค่สงสัยว่า เมื่อไหร่สามีภรรยาชราคู่นี้จะได้เงินค่ารถพอสักที