คือด้วยความที่ว่าพรุ่งนี้จะสอบตัวโหดมากค่ะ แล้วอ่านหนังสือคือเครียดมากกกกกก
เลยชวนเพื่อนไปเจาะหูค่ะ (เหมือนเป็นโรคจิต เครียดแล้วอยากเจ็บตัว)
จริงๆ ไม่ใช่คนที่ชอบความเจ็บปวดนะคะ แต่พอดีเห็นเพื่อนไปเจาะมาแล้วสวยดีก็เลยอยากเจาะบ้าง
ก็เลยชวนเพื่อนไปเจาะหูด้วยกันค่ะ เป็นร้านในห้างชื่อดังแห่งหนึ่งในเชียงใหม่

ตอนแรกเราเจาะหูไว้แล้วข้างละ 1 รู ซึ่งเจาะตั้งแต่เด็กมากแล้วค่ะ
ทีนี้ก็อยากเจาะเพิ่มอีก 2 รู (ข้างขวาข้างเดียว) กะว่ารูแรกตรงติ่งหู ข้างๆ รูเดิมค่ะ ส่วนอีกรูนึงคือข้างบนๆ ขึ้นมาหน่อย
เพื่อนที่ไปด้วยก็อยากเจาะเหมือนกันค่ะ แต่ยังลังเลว่าจะเจาะแบบเจาะกระดูก (กระดูกอ่อน) ดีมั้ย

หลายคนบอกว่า ถ้าเจาะกระดูกแล้วมันสวยดี ถ้าเจาะแต่ติ่งเนื้อ เดี๋ยวมันจะเป็นแผลนูน ไม่ก็หูฉีก
แต่ก็มีหลายคนบอกว่า เจาะกระดูกแล้วอาจทำให้ตาบอดได้
ก้เลยหาข้อมูลกันค่ะ ทั้งรีวิวในเว็ปต่างๆ ในพันทิปกระทู้เก่าๆ ก็มีคนมาโพสถามไว้เยอะเลย
ซึ่งก็มีทั้งคนที่สนับสนุน บอกว่าคนรู้จักเจาะแล้วตาบอดจริงๆ
อารมณ์แบบ เจาะปุ๊บ ตะโกนว่า เฮ้ยยย ใครดับไฟ อะไรทำนองนี้ค่ะ คือมันวืดไปเลย
แต่บางคนก็บอกว่า ที่หูไม่มีเส้นประสาทอะไรที่เกี่ยวกับตานะ
เป็นไปไม่ได้หรอก น่าจะเป็นเพราะร้านเจาะไม่สะอาดแล้วติดเชื้อรึเปล่า บลาๆๆๆ

สรุปคือ เพื่อนเราก็เจาะแบบเจาะกระดูกค่ะ
เราอะ คือกลัวเจ็บ เพราะเค้าว่าเจาะกระดูกมันจะเจ็บกว่า เลยคิดว่ายังไงก็ไม่เจาะกระดูกแน่ๆ เพราะกลัวมากกกก
แล้วทีนี้ เพื่อนก็เจาะก่อนค่ะ เราก็ยื่นเลือกต่างหูรอ คือมันแปบเดียวเอง เจาะไม่ถึง 3 วิ - -"
ละพอถึงตาเรา พี่เค้าก็เจาะให้ จึ๊กๆ สองรู มันรู้สึก วืดๆๆ ....ความรู้สึกคือ เออเฮ้ยยย แปบเดียวเอง ไม่เจ็บจริงๆ ด้วย
ก็เลยเอากระจกมาส่อง ..... กลายเป็นว่าพี่เค้า อิรู บนอะค่ะ พี่เค้าเจาะกระดูกให้เราเลย O_o!!~
เราก็แบบ ตกใจ... เฮ้ยยย เจาะกระดูกเลยหรอ .....เราตกใจมากค่ะ คือไม่ได้เตรียมใจมาก่อนเลย แต่ก็ไม่ได้ตีโพยตีพายอะไร
ก็แบบ.... เออๆๆ เราผิดเองแหละที่ไม่ได้บอกพี่เค้าก่อนว่าไม่เจาะกระดูกนะ เอาแค่ติ่งหูพอ
พี่เค้าคงเห็นเพื่อนเราที่เจาะก่อนละมันเจาะกระดูกเลยคิดว่าเราจะเจาะแบบนั้นบ้าง ... ละคือมันก็ไม่เจ็บนี่หว่า แปบเดียวเอง
ชื่นชมซักพัก ก็จ่ายเงินละเดินออกจากร้านค่ะ



ละเรื่องมันก็เกิดต่อจากนี้แหละค่ะ . . . .




เดินๆ ออกมาจากร้านซักพัก กำลังจะลงบันไดเลื่อนของห้างค่ะ เราก็เริ่มรู้สึกว่า ตัวมันชาๆๆ
มันค่อยๆ ชาทีละนิดค่ะ ... ละก็จะเริ่มแบบโงนเงน ทรงตัวไม่อยู่ค่ะ
เรา : เฮ้ยยย เมิงงง กุเป็นอะไรไม่รู้ว่ะ อยู่ๆ ก็ตัวชา (ตอนนั้นมองหาที่นั่ง)
เพื่อน : เป็นไรเมิงงง แหมๆๆ อย่ามาทำเป็นล้อเล่น รีบๆเดินไปเลย กลับไปอ่านหนังสือต่อ (เพื่อนขำเพราะคิดว่าเป็นมุข)
เรา : เฮ้ยย เมิงๆ กุชาจริงๆ ว่ะ กุเป็นอะไรไม่รู้
แล้วเราก็มองไปเจอเก้าอี้แถวนั้นค่ะ เลยค่อยๆเดินไปนั่ง หัวอิงพนักพิมพ์ค่ะ ณ ตอนนั้นคือ มันโงนเงน ไม่มีแรง
อยู่ๆ ทุกอย่างมันก็ตื้อไปหมดค่ะ ตัวชา หน้าชา ปากชา มือชา แขนชา มันชาไปทุกส่วนของร่างกายจริงๆ
หูอื้อ ตาพร่าเบลอ ลืมตาไม่ขึ้นเลยค่ะ รู้สึกเหมือนโลกหมุนด้วยความเร็ว แปดแสนรอบต่อนาทีเลย
แล้วก็เหงื่อออกเต็มหน้า เต็มหลังเลยค่ะ มันไม่มีแรงจะทำอะไรเลย เพื่อนก็ตกใจ เอายาดมมาให้


ในหัวตอนนั้นเราคิดไปต่างๆ นาๆ เลยค่ะ .....
เอาแล้วไง ชีวิตกุจะจบลงแบบนี้หรอ???? กุจะตาบอดมั้ย? จะเป็นอะไรรึเปล่า?
กลัวมากๆๆ แรงก็ไม่มี ทำอะไรไม่ถูก เราพยายามจะลืมตาค่ะ ดูว่าตาเรายังมองเห็นได้อยู่รึเปล่า
แต่มันก็ไม่มีแรง เพื่อนก็ถามว่า เมิงเป็นอะไรๆๆๆๆ .... หูก็แบบ แทบไม่ได้ยิน
สมองบอกตัวเองว่า อย่าหลับนะๆๆ ..... กลัวว่าถ้าหลับไปแล้วจะไม่มีโอกาสฟื้นขึ้นมาอีก
กลัวว่าจะไปตื่นอีกทีบนเตียงคนไข้ในโรงพยาบาล ที่มีสายน้ำเกลือห้อยระโยงระยางเต็มไปหมด
คิดไปเรื่อยอะค่ะ คือ รู้เลยว่าความกลัวแบบสุดๆ มันเป็นยังไง


มีอาการอยู่ได้ประมาณ 10 นาทีค่ะ แล้วก็แบบ อาการชาๆ มันค่อยๆ หายไปค่ะ
แต่ก็ยังหูอื้ออยู่ เพื่อนบอกว่าเราหน้าซีกมากกกกกก ... หูที่อื้อจนแทบไม่ได้ยินเสียงอะไรเลยก็เริ่มได้ยินอีกครั้ง
แล้วอาการต่างๆ ก็ค่อยๆ หายไปค่ะ !!!!
เราลืมตาขึ้นมาก็มองเห็นได้ตามปกติ ตัวไม่ชา ปากไม่เบี้ยว ประสาทรับสัมผัสทุกอย่างปกติดี
ทำงานได้เหมือนเดิม 100% ....แต่มันก็ยังรู้สึกมึนๆ หัวนิดหน่อย แล้วก็เจ็บๆ ที่รูที่เจาะกระดูกไปด้วยค่ะ



เราเลยสงสัยว่าเราจะเป็นลมค่ะ ..... คือไม่รู้อาการว่าคนจะเป็นลมเค้าเป็นกันยังไง
ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเป็นลมเลยค่ะ แต่เดาๆ ว่าน่าจะใช่แบบนี้แหละค่ะ
แต่เราก็ไม่รู้สาเหตุค่ะว่าเป็นเพราะอะไร ....


แต่ปกติเราก็ไม่ได้เป็นคนกลัวเลือดหรือกลัวแผลอะไรนะคะ ร่างกายปกติดี
เราก็ไม่ได้เป็นโรคกลัวของมีคมนะคะ เข้าครัวทำกับข้าวใช้มีดหั้นโน่นนี่ก็ไม่เป็นอะไร
เวลาโดนเข็มหมุดทิ่มมือก็ไม่ตาย เห็นเลือดก็ไม่ได้เป็นลมอะไร

ละเราก็มานั่งนึกๆ ดู มีครั้งนึงเมื่อไม่นานมานี้พี่ที่ห้องแลปมาขอเจาะเลือดเราไป 10 cc ค่ะ
เอาไปทำแลป Coagulase test เราก็รู้สึกว่าน่าสนุกดี แถมพี่เค้ายังเอาเลือดเราบางส่วนไปตรวจโน่นนั่นนี่ให้อีกด้วย
คือ เหมือนได้ตรวจสุขภาพไปในตัวนั่นแหละค่ะ เราก็ให้พี่เค้าเจาะไป
เข็มก็ไม่ได้ใหญ่เท่าเข็มที่เจาะเวลารับบริจาคเลือดตามโรงพยาบาลนะคะ เล็กนิดเดียวค่ะ
พอเจาะเสร็จ เรารู้สึกชาๆ ที่แขนค่ะ แล้วพี่เค้าก็เล่าว่าตอนที่เราโดนเจาะ เรากลั้นหายใจด้วย
สงสัยจะกลัวแน่ๆเลย แต่ตอนนั้นก็คุยกันขำๆ ไม่ได้คิดอะไรค่ะ



พอเกิดเรื่องนี้เราก็เลยมานั่งคิดๆค่ะ ที่เป็นแบบนี้ เป็นเพราะสภาพจิตใจรึเปล่าคะ?  
อาจเป็นเพราะว่าเรากลัวมาก วิตกเกินไป เลยเกิดอาการแบบนี้รึเปล่า
ตอนนี้ก็ไม่รู้สึกเจ็บแล้วค่ะ มองๆดูมันก็สวยดีนะ แต่ถามว่าถ้าให้เจาะเพิ่มอีกเอามั้ย? ก็อยากเจาะนะคะ
แต่คงไม่เจาะกระดูกแล้ว คือ..... เรากลัวว่าเราจะมีอาการตัวชาแบบนี้อีกอะค่ะ

ใครเคยมีประสบการณ์เหมือนเราบ้างค่ะ ??



แท็ก ห้องสวนลุม : เพราะอยากได้คำตอบจากคุณหมอค่ะ (มันเป็นเพราะสุขภาพจิตหรือสุขภาพกายค่ะ)
แท็ก โต๊ะเครื่องแป้ง : มีผู้หญิงเยอะ น่าจะเจอคนที่มีประสบการณ์แบบเดียวกัน
แท็ก สยามสแคว์ : เพราะวัยรุ่นเยอะค่ะ