ฉากที่ทะเลาะกับโฬม ผมว่าเล่นดีขึ้น อินเนอร์ความห่วงใย ความใจจะขาด
ความสับสน กังวลใจ และ ความว้าวุ่นของแม่ที่กลัวเสียลูกไป
บวกกับความผิดหวังที่สามีทำอะไรไม่ได้อย่างที่ใจนึก
มิวเล่นออกมาได้ดีมากนะ มันพร่างพรู ตัดพ้อ ฮึดฮัด แทบจะคลั่ง
ซึ่งวันนี้เห็นว่ามิวเล่นฉากปะทะอารมณ์รับส่งกะโฬมได้มีพลังขึ้น

ยิ่งมาเจอฉากที่ทั้งคับแค้น คั่งแค้น ด่าว่า สาปแช่งอินยากะปันแสง
ผมว่ามิวเล่นดีอ่ะ ไม่ใช่น้ำเสียงโมโหแบบง้องแง้งอย่างที่บางคนตำหนิ
แต่มันได้ความรู้สึกที่เดือดดาล เคียดขึ้ง สายตาที่จ้องสู้กะจอยนี่แข็งแรงมาก
สะใจมากตรงที่ มรันมา ตบอินยาเข้าให้ แล้วพอติสสาไปต่อยตีกะปันแสง
อินยา ทำท่าเหมือนจะไปขวางหรือไปห้ามนี่ล่ะ เจอมรันมากระชากกลับมาตบไม่ยั้งเลย

จนถึงฉากที่คุยกับลูก น้ำเสียง น้ำตา แววตา ทุกกิริยาอาการ มันซึมลึกมากกว่าความเสียใจผิวเผิน
ไม่ใช่อารมณ์เสียใจชั้นเดียวแบบที่เห็นแรกๆ แต่มันนิ่ง พยายามคุมสติ และ กล่อมเกลาเรียกหาลูกด้วยความอ่อนโยน

เครดิตรูป จาก กระทู้รายงานสดครับ ขอบคุณมือแคป คุณลัดหลวง ด้วยครับ