วันนี้ จขกท. ได้มีโอกาศช่วยเหลือ คุณลุงแก่ๆ สองคนค่ะ
เมื่อเช้านี้ ตอนซักผ้า เที่ยงๆ ก็มีลุงแก่ๆ คนนึง กำลังเดินเอาใบปลิวของแมคโดนัลด์มาเสียบหน้าประตูบ้าน
ลุงแก่มากเลยค่ะ เดินหลังค่อมๆ ยังเอะใจอยู่ว่าทำไมลุงแกต้องมาทำงานแบบนี้ เห็นลุงเค้าเดินเสียบประตูตามบ้านในซอย
แล้วสงสารมากค่ะ พอลุงแกเดินกลับมา เราก็หยิบน้ำ ส้มสแปลช ที่วางอยู่ข้างๆ ให้ลุงแกไปค่ะ
สแปลชขวดนั้น เรากะซื้อมากินระหว่างดูทีวี ขับมอไซค์ไปซื้อที่เซเว่น เพราะวันนี้ร้านค้าที่บ้านปิด
ลุงแกรับสแปลชไป แกบอกว่าร้อน ไม่ได้ซื้อน้ำกิน ต้องเดินเสียบใบปลิวให้หมดก่อน
เราก็ได้แต่สงสาร ถามแกว่าลูกอยู่ไหน แกบอกว่าลูกมีครอบครัวหมดเเล้ว
เฮ้อออออ ลุงแกเลยต้องมาแจกใบปลิวแบบนี้สินะ คุยกันได้ไม่นานค่ะ ลุงแกก็ขอตัวไปแจกใบปลิวต่อ
หลังจากนั้น ประมาณ 5 โมง เรามีธุระที่เพลินจิต ต้องขึ้นรถไฟฟ้าไป บ้านเราอยู่ บางนาค่ะ
ตอนที่ไปแลกเหรียญเพื่อจะซื้อบัตร ก็มีลุงแก่ๆ คนนึง แกมาถามว่า ทำยังไงถึงจะได้ไอ้บัตรนี่ออกมา
ลุง แก งง ว่าแลกตังค์เเล้วไปขึ้นเลยไม่ได้เหรอ เราบอกว่าไม่ได้ๆๆ ต้องไปหยอดเหรียญแกบัตรก่อน
ลุงแกก็ดู งงๆ เพราะยังไม่เคยขึ้น เราเลยอาสาทำให้ ลุงแกบอกไม่เคยขึ้นรถไฟฟ้าเลย วันนี้จะไปหาลูกที่อนุสาวรีย์
เราดูทรงเเล้วท่าทางลุงแกคงจะหลงเเน่นอน เลยโทรไปบอกแฟนว่าอาจไปเลทซักครึ่งชั่วโมง
พอได้บัตรเเล้ว เราก็บอกลุงแกเลยว่าเสียบแบบนี้นะลุง ดูลูกศรบนบัตรมันชี้ไปข้างหน้า
ลุงเอาบัตรเสียบเข้าเครื่องนะ เเล้วรอรับบัตรด้วยนะ โอเคไหม ลุงแกก็พยักหน้าแบบ งงๆ
แต่แกก็เสียบได้นะคะ เราก็พาลุงแกเดินขึ้นไป ลุงแกก็ก็บอกว่านี่หนูพาลุงไปหน่อยสิ มันไกลไหม
ลุงไม่เคยไป ลุงกลัวลงไม่ถูก เรากะจะไปส่งอยู่เเล้วค่ะ เพราะดูจากท่าทางเเล้วเรากลัวลุงแกหลงจริงๆ แหล่ะ
อารมณ์สงสารติดค้างมาจากลุงแจกใบปลิวเมื่อเช้าด้วย เลยบอกได้ๆ เดี๋ยวหนูไปส่งที่สถานีอนุสาวรีย์ละกัน
พอขึ้นรถไฟฟ้า ก็คอยบอกลุงแกว่าเนี่ย ลุงต้องคอยฟังนะ ว่ามันถึงสถานีไหนเเล้ว ลุงแกก็พยักหน้า แล้วก็ยิ้ม
พอถึงสถานีอนุสาวรีย์ ลุงแกถามต้องลงสถานีนี้ใช่ไม๊ เราก็พาลุงแกลง แกก็ยัง งง อยู่ดี สรุปสุดท้ายต้องโทรหาลูกแกให้มารับ
รอประมาณ สิบนาที ลูกชายเค้าก็มารับค่ะ ขอบคุณเราใหญ่เลยที่พาพ่อเค้ามาส่งทั้งที่ไม่ได้รู้จักกัน
ก่อนจากกันลุงให้พระมาด้วยค่ะ แต่ไม่ทราบว่าเป็นหลวงพ่ออะไรนะคะ เพราะเลือนลางมาก กะจะเอาไปให้พ่อดูอีกที
ขากลับ พอมาเจอคุณแฟน เค้าบ่นใหญ่เลยทำไมมาช้า แต่พอเล่าให้เค้าฟัง เค้าก็ยิ้มใหญ่เลย
ชมว่าเรามีน้ำใจนะเนี่ยยย ^^ อิอิ
เเล้วเพื่อนๆล่ะคะ มีโมเมนต์ดีๆ ตอนที่ช่วยเหลือคนอื่นบ้างไม๊คะ เอาแบบที่ไม่ใช่ช่วยคนรู้จักกันนะคะ
อยากอ่านอ่ะ ^^
มาร่วมแชร์โมเมนต์ดีๆ ตอนที่คุณช่วยเหลือคนอื่นกันค่ะ
เมื่อเช้านี้ ตอนซักผ้า เที่ยงๆ ก็มีลุงแก่ๆ คนนึง กำลังเดินเอาใบปลิวของแมคโดนัลด์มาเสียบหน้าประตูบ้าน
ลุงแก่มากเลยค่ะ เดินหลังค่อมๆ ยังเอะใจอยู่ว่าทำไมลุงแกต้องมาทำงานแบบนี้ เห็นลุงเค้าเดินเสียบประตูตามบ้านในซอย
แล้วสงสารมากค่ะ พอลุงแกเดินกลับมา เราก็หยิบน้ำ ส้มสแปลช ที่วางอยู่ข้างๆ ให้ลุงแกไปค่ะ
สแปลชขวดนั้น เรากะซื้อมากินระหว่างดูทีวี ขับมอไซค์ไปซื้อที่เซเว่น เพราะวันนี้ร้านค้าที่บ้านปิด
ลุงแกรับสแปลชไป แกบอกว่าร้อน ไม่ได้ซื้อน้ำกิน ต้องเดินเสียบใบปลิวให้หมดก่อน
เราก็ได้แต่สงสาร ถามแกว่าลูกอยู่ไหน แกบอกว่าลูกมีครอบครัวหมดเเล้ว
เฮ้อออออ ลุงแกเลยต้องมาแจกใบปลิวแบบนี้สินะ คุยกันได้ไม่นานค่ะ ลุงแกก็ขอตัวไปแจกใบปลิวต่อ
หลังจากนั้น ประมาณ 5 โมง เรามีธุระที่เพลินจิต ต้องขึ้นรถไฟฟ้าไป บ้านเราอยู่ บางนาค่ะ
ตอนที่ไปแลกเหรียญเพื่อจะซื้อบัตร ก็มีลุงแก่ๆ คนนึง แกมาถามว่า ทำยังไงถึงจะได้ไอ้บัตรนี่ออกมา
ลุง แก งง ว่าแลกตังค์เเล้วไปขึ้นเลยไม่ได้เหรอ เราบอกว่าไม่ได้ๆๆ ต้องไปหยอดเหรียญแกบัตรก่อน
ลุงแกก็ดู งงๆ เพราะยังไม่เคยขึ้น เราเลยอาสาทำให้ ลุงแกบอกไม่เคยขึ้นรถไฟฟ้าเลย วันนี้จะไปหาลูกที่อนุสาวรีย์
เราดูทรงเเล้วท่าทางลุงแกคงจะหลงเเน่นอน เลยโทรไปบอกแฟนว่าอาจไปเลทซักครึ่งชั่วโมง
พอได้บัตรเเล้ว เราก็บอกลุงแกเลยว่าเสียบแบบนี้นะลุง ดูลูกศรบนบัตรมันชี้ไปข้างหน้า
ลุงเอาบัตรเสียบเข้าเครื่องนะ เเล้วรอรับบัตรด้วยนะ โอเคไหม ลุงแกก็พยักหน้าแบบ งงๆ
แต่แกก็เสียบได้นะคะ เราก็พาลุงแกเดินขึ้นไป ลุงแกก็ก็บอกว่านี่หนูพาลุงไปหน่อยสิ มันไกลไหม
ลุงไม่เคยไป ลุงกลัวลงไม่ถูก เรากะจะไปส่งอยู่เเล้วค่ะ เพราะดูจากท่าทางเเล้วเรากลัวลุงแกหลงจริงๆ แหล่ะ
อารมณ์สงสารติดค้างมาจากลุงแจกใบปลิวเมื่อเช้าด้วย เลยบอกได้ๆ เดี๋ยวหนูไปส่งที่สถานีอนุสาวรีย์ละกัน
พอขึ้นรถไฟฟ้า ก็คอยบอกลุงแกว่าเนี่ย ลุงต้องคอยฟังนะ ว่ามันถึงสถานีไหนเเล้ว ลุงแกก็พยักหน้า แล้วก็ยิ้ม
พอถึงสถานีอนุสาวรีย์ ลุงแกถามต้องลงสถานีนี้ใช่ไม๊ เราก็พาลุงแกลง แกก็ยัง งง อยู่ดี สรุปสุดท้ายต้องโทรหาลูกแกให้มารับ
รอประมาณ สิบนาที ลูกชายเค้าก็มารับค่ะ ขอบคุณเราใหญ่เลยที่พาพ่อเค้ามาส่งทั้งที่ไม่ได้รู้จักกัน
ก่อนจากกันลุงให้พระมาด้วยค่ะ แต่ไม่ทราบว่าเป็นหลวงพ่ออะไรนะคะ เพราะเลือนลางมาก กะจะเอาไปให้พ่อดูอีกที
ขากลับ พอมาเจอคุณแฟน เค้าบ่นใหญ่เลยทำไมมาช้า แต่พอเล่าให้เค้าฟัง เค้าก็ยิ้มใหญ่เลย
ชมว่าเรามีน้ำใจนะเนี่ยยย ^^ อิอิ
เเล้วเพื่อนๆล่ะคะ มีโมเมนต์ดีๆ ตอนที่ช่วยเหลือคนอื่นบ้างไม๊คะ เอาแบบที่ไม่ใช่ช่วยคนรู้จักกันนะคะ
อยากอ่านอ่ะ ^^