สวัสดีค่ะ
เราเป็นเจ้าของแมวชื่อ ชีต้าร์ ค่ะ
ได้รับน้องแมวหาบ้านไปเลี้ยง ตอนชีตัาร์อายุประมาณ6เดือนไดัค่ะ
รับจากกรุงเทพ มาเลี้ยงที่ต่างจังหวัดค่ะ ก็เลี้ยงได้ประมาณ3-4ปีได้แล้วค่ะ
ชีต้าร์น่ารักมากสำหรับเราคนเดียวนะ
เพราะจริงๆคือแมวไม่เอาใคร ไม่อ้อน ไม่สนใจใคร ฉันอยู่ของฉันได้ประมาณนั้นค่ะ ^^
คิดไม่ผิดเลยค่ะที่รับเค้ามาเลี้ยง เพราะเรามีความสุขมากค่ะที่ได้เค้ามาอยู่ด้วย

คือเราจะเลี้ยงเค้าแบบระบบเปิดค่ะ
คือบ้านญาติ ใกล้ๆกันจะมีแมวอีกตัวค่ะ ชีตาร์จะเดินไปหาแมวอีกตัว
ช่วง2-3ทุ่ม เรากลับมาถึงบ้าน ชีตาร์ก็จะกลับมาหาเราค่ะ เพราะกลางวันไม่มีคนอยู่บ้านเรา
ลูปเค้าก็จะวนอยู่ประมาณนี้ค่ะ กลางวันไปบ้านญาติ กลางคืนมาบ้านเรา

จนประมาณปลายๆเดือนก.ค. ชีต้าร์แพ้อาหาร เค้าเกาตัวเองจนขนร่วงเยอะมาก
ตอนนี้อยู่ในรักษาตัว ต้องทายาที่ตัว เลยไม่ได้ให้ออกไปข้างนอก
ช่วงนี้จะเลี้ยงไว้ในห้อง ซึ่งประตูจะเป็นประตูอลูมิเนียม ที่เวลาเข้า-ออกต้องใช้วิธีผลักหรือดันค่ะ
อาการดีขึ้นเรื่อยๆ ขนขึ้นเหมือนเดิมแล้ว

จนกระทั่ง....
วันเกิดเหตุ (อังคาร24ก.ย.) เรากลับถึงบ้านประมาณ 4ทุ่มกว่าๆ
เราก็เดินหาชีต้าร์ค่ะ เค้าก็ร้อง แต่ไม่เดินมาหา เราก็เดินหาค่ะ
สรุปว่าโดนประตูหนีบขาอยู่ค่ะ นอนอยู่ข้างๆประตู (เข้าใจว่าพยายามจะออก เลยไปดันประตู)
เราเลยรีบผลักประตูออก ขาเค้าก็แบนๆ แต่เลือดไม่ออก
ด้วยเวลาตอนนั้น โรงพยาบาลที่รักษาอยู่เค้าปิดแล้วค่ะ
เลยส่งรูปกับข้อความไปแจ้งคุณหมอเบื้องต้นก่อนค่ะ
(จริงๆมีอยู่ที่หนึ่งที่เปิดค่ะ แต่คือหมอเค้ารักษาแย่มาก รักษาโรคผิดๆ+เลี้ยงไข้+ราคาสูงมาก เลยทำให้เราไม่เข้าอีกเลยค่ะ)
คืนนั้นประมาณตี1 คุณหมอก็ส่งข้อความมาหา ถามอาการค่ะ

วันต่อมา(พุธ25ก.ย.) คุณหมอก็ยังส่งข้อความมาถามอาการต่อค่ะ
เราได้พาชีต้าร์ไปหาคุณหมอที่โรงพยาบาลค่ะ
หมอก็เอ็กซ์เรย์ขาค่ะ และบอกว่า กระดูกตรงนิ้วนางมันแตก แต่ไม่ต้องผ่าตัดค่ะ
ให้มาทำแผล+ฉีดยา (พอดีว่าแมวเรากินยายากมากๆ)
คุณหมอพันแผลให้ และให้ทิ้งแมวไว้มารับตอนเย็นๆเลย
คุณหมอจะดูว่า แมวพยายามจะแกะแผลหรือเปล่า
เย็นวันนั้นไปรับกลับบ้าน ชีตัาร์เดินได้ กิน-ขับถ่ายปรกติค่ะ

วันพฤหัส 26 ก.ย. พาไปทำแผลและฉีดยาค่ะ
คุณหมอบอกว่าแมวอาการก็ดีขึ้น ขาไม่บวมแล้ว
วันนั้นดีใจมากๆ ยังคุยกันกับชีตาร์อยู่เลยว่าเดี๋ยวก็หายแล้วนะ

วันศุกร์ 27 ก.ย.
พาไปทำแผลและฉีดยาเหมือนเดิมค่ะ
แต่คุณหมอบอกว่า "เนื้อที่มันโดนหนีบมันสีซีดมาก เหมือนเลือดไม่ไปเลี้ยง
ถ้าไม่ดีขึ้นต้องตัดออก เพราะเนื้อส่วนนั้นๆมันตาย ดูอาการไปก่อน"
ตอนนั้นเราก็ได้แต่ภาวนา ว่าต้องดีขึ้น ต้องหายนะ

วันเสาร์ 28 ก.ย.
พาไปทำแผลและฉีดยาค่ะ
พอดีเราไปรับช่วงที่คุณหมอไปข้างนอก เลยไม่ได้คุยกัน
แต่เราส่งข้อความว่าวันนี้ถามว่า "อาการเป็นไงบ้างคะ สรุปว่าต้องตัดไหมอ่ะคะ"
คุณหมอส่งรูปมาพร้อมอธิบายว่า
"ยัง 50/50 ครับ จะเห็นว่าเนื้อเยื่อบริเวณที่หัก ค่อนข้างขาดเลือดมาเลี้ยง ซึ่งเป็นไปได้ว่า กระดูกไปกดเบียด หรือตัดเส้นเลือดครับ"
เราเลยถามต่อว่า "สรุปว่าตัดไหมคะ"
คุณหมอตอบว่า "กำลังรอว่า จะมีการสร้างแขนงเส้นเลือดมาเลี้ยงปลายนิ้วได้หรือไม่ครับ ตอนนี้ระบบประสาทยังมีบ้างครับ แต่แค่ 20%ครับ"
เราก็ตอบไปได้แค่ว่า "ค่ะ รอลุ้นค่ะ"
คืนนั้นรู้สึกไม่ดีมากๆค่ะ แต่คิดว่ายังมีความหวังอยู่บ้าง

วันนี้พาไปเหมือนเดิมค่ะ วันนี้เป็นวันที่5สำหรับการรักษาแล้ว
เราฝากชีต้าร์ไว้กับคุณหมอที่โรงพยาบาลก่อน เราจะแวะทำธุระครึ่งชั่วโมงจะมารับ
พอเรากลับมาถึงโรงพยาบาล
คุณหมอบอกว่า "ต้องตัดแล้ว เพราะเนื้อเยื่อตายแล้ว อาจจะเป็น1-2นิ้ว
ตัดเสร็จอุ้งเท้าก็จะผิดรูปไป ด้วยความที่ตัดตรงนี้จะไม่มีหนังมาปิด จะเป็นลักษณะแผลเปิด
แล้วต้องให้อยู่ดูอาการต่ออีก 1-2สัปดาห์
ไม่งั้นถ้าไม่อยากเสี่ยงก็มีทางเลือกว่า
1. ตัดที่ตรงข้อมือ แต่อนาคตจะมีโอกาสเป็นแผลกดทับ เพราะคงจะใช้ตรงนี้เดินแทน
2. ถ้าจะเอาแบบชัวร์ๆคือต้องตัดตรงไหล่เลย"

ได้ยินแค่นั้น ไปต่อไม่ถูกเลยค่ะ เราก็เครียด แฟนก็เครียด คุณหมอก็ดูท่าจะเครียดไปด้วย

ตอนนั้นเลยปรึกษากับแฟน ตกลงกันว่า
จะลองให้ตัดนิ้วดูก่อนค่ะ เสี่ยงดูก่อน ถ้าดีขึ้น จะไดัไม่ต้องตรงข้อมือ หรือ ต้องตัดตรงไหล่
แล้วเราก็ฝากชีต้าร์ไว้ที่คุณหมอค่ะ พรุ่งนี้จะผ่าตัดแล้วค่ะ

ตอนนี้เรารู้สึกแย่มากๆค่ะ ไม่รู้จะทำอย่างไงต่อไปดี...