ไม่ได้ดูหนังแนวดราม่า ทริลเลอร์ มานานแล้ว เรื่องนี้จริงๆก็ไม่รู้จักเลยนะ แต่เห็นนักแสดง 2 คนนี้แล้ว ทำใจยากจริงๆที่จะไม่ดูอ่ะ เรื่องราวก็เกี่ยวกับ ลูกสาวของพี่ฮิวจ์ โดยจับตัวไป ส่วน เจค คือตำรวจที่มาทำคดีนี้ครับ
ถ้าคุณชอบหนังแนวนี้ "ไปดูเหอะครับ" ไม่ต้องอ่านต่อจากนี้ รีบไปดูเลย ให้ไวด้วย ฮ่าๆ เพราะเรื่องนี้คือ "หนังทริลเลอร์ที่ดีมากๆๆในรอบหลายปีนี้" สำหรับผมเลยครับ
หนังเล่นกับความรู้สึกของคนดูได้โคตรดี เหมือนกับรู้ว่า คนดูจะรู้สึกอย่างไร แล้วก็ค่อยๆใส่ความตื่นเต้นเข้ามาทีละนิดๆ กระตุ้นต่อมอยากรู้ของคนดู ยิ่งเรามีอารมณ์ร่วมกับพระเอกมากเท่าไร ก็ยิ่งดูตื่นเต้นระทึกมากไปเท่านั้นอ่ะครับ (คนที่มีลูกแล้วมาดู น่าจะยิ่งโคตรอินกว่าผม)
นี้ก็เป็นหนังอีกเรื่องแล้วที่เทน้ำหนักให้กับ 2 ตัวเอกได้ดีมากจริงๆ เด่นแบบมีเอกลักษณ์ทั้งคู่ คือแบบเอาใจช่วยทั้ง 2 คนเลย เจค นี้นับวันยิ่งเล่นบทตำรวจสมจริงขึ้นทุกทีละ เรื่องนี้ก็เล่นไม่ติดภาพเรื่องก่อนหน้านี้นะ ผมชอบเลยแหละ บางฉากนี้เล่นได้ใจผมมาก "แต่" คนที่มาเหนือความคาดหมายคือ พี่วูฟเวอรีน ของเราเนี่ยแหละครับ เล่นดีเวอร์อ่ะ ดีจนแปลกใจว่า "เฮ้ย เล่นดราม่าแบบนี้ได้ด้วยเหรอ" การแสดงของ ฮิวจ์ เรื่องนี้ ทรงพลังจริงๆ กลบ เจค เวลาเข้าฉากร่วมได้ตลอด บางฉากนี้เล่นเอาอึ้งเลย จะอารมณ์ไหนของซีน ฮิวจ์ ก็เล่นดีจริงๆครับ โดยเฉพาะดราม่า พี่แกสอบผ่านสุดๆอ่ะเรื่องนี้ (ดีกว่าตอน เพรสทีจ เยอะเลย)
แต่ทุกๆอย่างแล้วต้องยกความดีความชอบให้กับ บทหนัง ที่ดีมากไม่แพ้กัน เพราะบทหนังทำให้ไม่รู้สึกว่า หนังน่าเบื่อแม้แต่นิด (หนังยาว สองชั่วโมงกว่า) แต่กลับยิ่งรู้สึกว่า น่าติดตาม น่าค้นหาความจริง ที่สำคัญ ไม่มีซักอย่างในหนังที่ใส่เข้ามาแบบ "ไร้ความหมาย" ตรงนี้แหละ เจ๋งมากครับ พอมาคิดย้อนแล้วมันแบบเจ็บใจตัวเอง ฮ่าๆๆ ชอบอ่ะ บทหนังแบบนี้
ใครชอบแนวสืบสวนสอบสวนลุ้นๆระทึกๆ ก็ ห้ามพลาดด้วยประการทั้งปวง อ่ะครับ มันคือหนังที่ต้องดูอย่างน้อย 1 รอบในชีวิตนี้เลย สำหรับผมแล้วมันคือหนังขึ้นหิ้งอีกเรื่องไปแล้ว หาจุดติ จุดไม่ชอบไม่เจอเลย
ปล. อยากล้างสมองให้ลืม แล้วไปดูใหม่จัง ฮ่าๆ
[CR] ไปดู Prisoners มาแล้วครับ (ไม่สปอยเน้อ)
ถ้าคุณชอบหนังแนวนี้ "ไปดูเหอะครับ" ไม่ต้องอ่านต่อจากนี้ รีบไปดูเลย ให้ไวด้วย ฮ่าๆ เพราะเรื่องนี้คือ "หนังทริลเลอร์ที่ดีมากๆๆในรอบหลายปีนี้" สำหรับผมเลยครับ
หนังเล่นกับความรู้สึกของคนดูได้โคตรดี เหมือนกับรู้ว่า คนดูจะรู้สึกอย่างไร แล้วก็ค่อยๆใส่ความตื่นเต้นเข้ามาทีละนิดๆ กระตุ้นต่อมอยากรู้ของคนดู ยิ่งเรามีอารมณ์ร่วมกับพระเอกมากเท่าไร ก็ยิ่งดูตื่นเต้นระทึกมากไปเท่านั้นอ่ะครับ (คนที่มีลูกแล้วมาดู น่าจะยิ่งโคตรอินกว่าผม)
นี้ก็เป็นหนังอีกเรื่องแล้วที่เทน้ำหนักให้กับ 2 ตัวเอกได้ดีมากจริงๆ เด่นแบบมีเอกลักษณ์ทั้งคู่ คือแบบเอาใจช่วยทั้ง 2 คนเลย เจค นี้นับวันยิ่งเล่นบทตำรวจสมจริงขึ้นทุกทีละ เรื่องนี้ก็เล่นไม่ติดภาพเรื่องก่อนหน้านี้นะ ผมชอบเลยแหละ บางฉากนี้เล่นได้ใจผมมาก "แต่" คนที่มาเหนือความคาดหมายคือ พี่วูฟเวอรีน ของเราเนี่ยแหละครับ เล่นดีเวอร์อ่ะ ดีจนแปลกใจว่า "เฮ้ย เล่นดราม่าแบบนี้ได้ด้วยเหรอ" การแสดงของ ฮิวจ์ เรื่องนี้ ทรงพลังจริงๆ กลบ เจค เวลาเข้าฉากร่วมได้ตลอด บางฉากนี้เล่นเอาอึ้งเลย จะอารมณ์ไหนของซีน ฮิวจ์ ก็เล่นดีจริงๆครับ โดยเฉพาะดราม่า พี่แกสอบผ่านสุดๆอ่ะเรื่องนี้ (ดีกว่าตอน เพรสทีจ เยอะเลย)
แต่ทุกๆอย่างแล้วต้องยกความดีความชอบให้กับ บทหนัง ที่ดีมากไม่แพ้กัน เพราะบทหนังทำให้ไม่รู้สึกว่า หนังน่าเบื่อแม้แต่นิด (หนังยาว สองชั่วโมงกว่า) แต่กลับยิ่งรู้สึกว่า น่าติดตาม น่าค้นหาความจริง ที่สำคัญ ไม่มีซักอย่างในหนังที่ใส่เข้ามาแบบ "ไร้ความหมาย" ตรงนี้แหละ เจ๋งมากครับ พอมาคิดย้อนแล้วมันแบบเจ็บใจตัวเอง ฮ่าๆๆ ชอบอ่ะ บทหนังแบบนี้
ใครชอบแนวสืบสวนสอบสวนลุ้นๆระทึกๆ ก็ ห้ามพลาดด้วยประการทั้งปวง อ่ะครับ มันคือหนังที่ต้องดูอย่างน้อย 1 รอบในชีวิตนี้เลย สำหรับผมแล้วมันคือหนังขึ้นหิ้งอีกเรื่องไปแล้ว หาจุดติ จุดไม่ชอบไม่เจอเลย
ปล. อยากล้างสมองให้ลืม แล้วไปดูใหม่จัง ฮ่าๆ