เค้าว่ากันว่า ช่วงก่อนส่งเล่มนี่เป็นช่วงวิบากกรรมของชีวิตเลยก้อว่าได้ ซึ่ง จขกท นั้นกำลังประสบอยู่ตอนนี้
อยากให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ลองมาแชร์ความรู้สึกกันครับ ว่ายังจำความรู้สึก"ตอนนั้น" ได้หรือป่าว
จขกท เรียนเอกอยู่ต่างแดน ถ้านับจากวันแรกเข้านี่ก้อปาเข้าไป 3 ปี กับอีก 4 เดือน คือปกติที่นี่จะส่งเล่มกันตอน 3 ปีครึ่งคับ
ตลอดเวลาที่เรียนเหมือนเป็นลูกเมียน้อยคับ เพราะ Prof. มีลูกศิษย์หลายคน ซึ่งก้อชัดเจนว่าผมเป็น 1 ในคนที่แกไม่ค่อยจะโปรดเท่าไหร่
อาจเนื่องด้วย Character ของ จขกท เอง พูดไม่เก่ง ตกสังคม ไม่ค่อยได้เข้าหาพูดคุยกับแกมากนัก จนบางครั้งกลายเป็นความห่างเหิน ยิ่ง Prof. เองบินไป ตปท บ่อยมากๆด้วยแล้ว นานๆถึงจะได้เจอกันคับ
เอาเป็นว่า 3 ปีกว่าๆ ที่อยู่กับแกเนี่ย คุยกันไม่เกิน 50 ครั้ง พยายามคิดปลอบใจว่าแกพยายามสอนให้รู้จักรับผิดชอบตัวเอง
พอถึงวันนี้ วันที่ต้องส่ง draft ให้แกดูแล้วกังวลนิดหน่อย กลัวว่างานที่ทำๆมา มันจะไม่ดีพอสำหรับแก กลัวโน่น นี่ นั่น สารพัด
เครียดมาก กินเยอะ(เกินไป) นอนเยอะ(เกินไป)ตลอด เพื่อนๆมีคำแนะนำอะไร ที่ทำให้ผ่านช่วงนี้ไปได้แบบราบรื่นบ้างคับ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำคับ
โค้งสุดท้าย PhD "ความเครียดที่จับต้องได้"
อยากให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ลองมาแชร์ความรู้สึกกันครับ ว่ายังจำความรู้สึก"ตอนนั้น" ได้หรือป่าว
จขกท เรียนเอกอยู่ต่างแดน ถ้านับจากวันแรกเข้านี่ก้อปาเข้าไป 3 ปี กับอีก 4 เดือน คือปกติที่นี่จะส่งเล่มกันตอน 3 ปีครึ่งคับ
ตลอดเวลาที่เรียนเหมือนเป็นลูกเมียน้อยคับ เพราะ Prof. มีลูกศิษย์หลายคน ซึ่งก้อชัดเจนว่าผมเป็น 1 ในคนที่แกไม่ค่อยจะโปรดเท่าไหร่
อาจเนื่องด้วย Character ของ จขกท เอง พูดไม่เก่ง ตกสังคม ไม่ค่อยได้เข้าหาพูดคุยกับแกมากนัก จนบางครั้งกลายเป็นความห่างเหิน ยิ่ง Prof. เองบินไป ตปท บ่อยมากๆด้วยแล้ว นานๆถึงจะได้เจอกันคับ
เอาเป็นว่า 3 ปีกว่าๆ ที่อยู่กับแกเนี่ย คุยกันไม่เกิน 50 ครั้ง พยายามคิดปลอบใจว่าแกพยายามสอนให้รู้จักรับผิดชอบตัวเอง
พอถึงวันนี้ วันที่ต้องส่ง draft ให้แกดูแล้วกังวลนิดหน่อย กลัวว่างานที่ทำๆมา มันจะไม่ดีพอสำหรับแก กลัวโน่น นี่ นั่น สารพัด
เครียดมาก กินเยอะ(เกินไป) นอนเยอะ(เกินไป)ตลอด เพื่อนๆมีคำแนะนำอะไร ที่ทำให้ผ่านช่วงนี้ไปได้แบบราบรื่นบ้างคับ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำคับ