[กระทู้ระบายความในใจ] เคยเป็นกันมั้ยคับ...

"ถึงคุณแม่ที่อยู่บนสวรรค์(?) การที่ตอนจบของการ์ตูนที่ชอบมาถึง เป็นเรื่องที่ทำใจได้ยากจริงๆนะคับ..."



เคยเป็นกันมั้ยคับ...
       พอเราดูหรืออ่านการ์ตูนที่ชอบจนมาถึงตอนจบแล้ว มีความรู้สึกว่า "ไม่นะ! ไม่อยากให้จบเลย.. มันต้องมีตอนต่อไปเซ่!! ทีไอ้หุ่นยนต์ทานูกิยังอยู่มาได้ถึงสี่สิบห้าสิบปีเลย.." หรือบางครั้งก็มีความรู้สึกว่า อยากเป็นตัวละครตัวนั้น อยากมีชีวิตประจำวันแบบนั้นจัง.. ผมน่ะนะ พอดูหรืออ่านการ์ตูนที่ทำให้เกิดอาการข้างต้นจนจบแล้ว ก็มักจะไปหารูปจากเรื่องนั้นๆมาเก็บไว้จนเต็มฮาร์ดดิสก์ ดูหรืออ่านเรื่องนั้นๆซ้ำไปมาเรื่อยๆ จนถึงผ่านไประยะเวลาหนึ่งอาการพวกนี้ถึงจะหาย เลยอยากรู้ว่า "คุณมีการ์ตูนที่ไม่อยากให้จบ หรือ อยากเป็นตัวละครหรือมีชีวิตประจำวันเหมือนการ์ตูนเรื่องไหนกันบ้างรึป่าวคับ"

ตัวผมน่ะมีตั้งสี่เรื่องแหนะ ขอระบายหน่อยแล้วกัน..

เรื่องที่1        Hozuki-san Chi no Aneki (พี่สาวสุดแสบแห่งบ้านโฮซึกิ)


สาเหตุที่ชอบ        : อยากมีพี่สาวมาคอยแกล้งมั่งอ่าอมยิ้ม07 (ออกแนวMแหะ)
ตัวละครที่อยากเป็น : แน่นอนอยู่แล้ว ก็ต้องอยากเป็น"โฮซึกิ โกโร่"น่ะสิ
ระยะเวลาทำใจ       : 1 เดือนครึ่ง


เรื่องที่2        Special A (วัยมันส์คนพันธ์ A)


สาเหตุที่ชอบ        : ก็ไม่รู้สินะ แต่อยากให้โรงเรียนเรามีคลาสSAมั้งจัง
ตัวละครที่อยากเป็น : เรื่องนี้ไม่มีนะ แต่อยากให้ฮิคาริกับท่านอากิระคู่กันสุดๆจุ๊บๆ (พอดีผมเป็นพวกชอบจิ้นYuriน่ะ)
ระยะเวลาทำใจ       : 7วัน (เป็น7วันที่ตั้งใจเรียนที่สุดแล้ว)


เรื่องที่3        To Love Ru 1+2


สาเหตุที่ชอบ        : ไม่มีเหตุผล
ตัวละครที่อยากเป็น : ยูกิ ริโตะ (มีปืนสลับเพศของลาล่าอยู่ เท่านี้ก็จะได้มีฮาเร็มยูริเป็นของตัวเองแล้วอมยิ้ม22)
ระยะเวลาทำใจ       : 3 สัปดาห์


เรื่องที่4        Maria Holic 1+2


สาเหตุที่ชอบ        : หลงสเน่ห์ท่านมาริยะหมดหัวใจหัวใจ (ถึงจะรู้ว่ามีดุ้ฬก็เหอะร้องไห้)
ตัวละครที่อยากเป็น : ท่านมาริยะ (ได้แต่งตัวน่ารักๆ ได้แกล้งน้องสาวและยัยรูมเมทเป็นเรื่องที่สุดแสนจะแฮปปี้อมยิ้ม15)
ระยะเวลาทำใจ       : ยังไม่กำหนด (เพิ่งดูจบเมื่อวาน)


ตอนนี้กำลังหลงสเน่ห์ท่านมาริยะแหนะ พยายามหารูปมาเก็บไว้ให้ได้เยอะๆ(สงสัยโดนมนต์สะกดของสาวดุ้ฬเข้าให้แล้ว) ตอนนี้ก็ดูอนิเมะซ้ำไปมาหลายรอบแล้ว เก็บเงินเตรียมซื้อมังงะแล้วด้วย เหลือแค่รออนิเมะ ซีซั่น3(ขอให้มีเถอะนะ..)

ปล.อาการแบบนี้คงมีแต่เราคนเดียวที่เป็นสินะ...

...จบการระบายความในใจ...

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่